Σταματώ τις διακρίσεις-Αποδέχομαι τον “Άλλο”. Από τις λογοτεχνικές αναπαραστάσεις στην πραγματική ζωή.
Στο τελευταίο εργαστήριο δεξιοτήτων μας δόθηκε η ευκαιρία να ενώσουμε την ομάδα μας. Μπορεί να πορευόμαστε τρία χρόνια στην ίδια σχολική παρέα αλλά άραγε γνωριζόμαστε μεταξύ μας; Έχουμε παρατηρήσει προσεκτικά ο ένας τον άλλον; Έχουμε άραγε ομοιότητες με κάποιον; Ποιες να είναι οι διαφορές μας;
Πρωταρχική μας δραστηριότητα ήταν να καθίσουμε σιωπηλά σε έναν κύκλο και να παρατηρήσουμε τους συμμαθητές μας. Σκοπός μας ήταν να επιλέξουμε δύο παιδιά που να έχουν δύο κοινά αλλά και δύο διαφορές. Ήταν μια πολύ ωραία διαδικασία που μας χαλάρωσε και ανέδειξε ομοιότητες που δεν είχαμε προσέξει μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Εν συνεχεία, φτιάξαμε το σχεδιάγραμμα από τις παλάμες μας και καταγράψαμε πέντε χαρακτηριστικά μας. Μέσα από μια ακόμη ατομική δραστηριότητα γνωρίσαμε καλύτερα τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας και εντοπίσαμε ομοιότητες και διαφορές μας.
Σειρά είχε να γίνουμε ζευγαράκια. Συζητήσαμε μεταξύ μας και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε στοιχεία κοινά αλλά και διαφορετικά. Ανακαλύψαμε ίδιες προτιμήσεις σε φαγητά, ίδιες προτιμήσεις σε εξωσχολικές δραστηριότητες διαφορετική προτίμηση σε είδος μουσικής ή διαφορετικό αγαπημένο χρώμα. Εν συνεχεία, κάθε ζευγαράκι παρουσίασε τις ομοιότητες και τις διαφορές στην ολομέλεια της τάξης.
Σύντομα γίναμε μια ομάδα και μελετήσαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μας. Με μια παιγνιώδη δραστηριότητα κληθήκαμε να χωριστούμε σε ομάδες ανάλογα με το αν μας αρέσει ή όχι αυτό που διαβάζω κάθε φορά. Οι μπάμιες δίχασαν την τάξη…το ίδιο και οι φακές! Το κόκκινο χρώμα όμως και οι τηγανιτές πατάτες (φυσικά!!) μας έδεσαν για τα καλά!!
Στην επόμενη δραστηριότητα δόθηκε στα παιδιά ένα φύλλο εργασίας. Σε αυτό το φύλλο εργασίας υπήρχε ένας κατάλογος με τα χαρακτηριστικά κάποιων υποθετικών παιδιών. Τα παιδιά, έπρεπε να σκεφτούν ατομικά και να επιλέξουν ποιο παιδί θα διάλεγαν για να καθίσουν στο ίδιο θρανίο μαζί, ποιο παιδί θα διάλεγαν για να συνεργαστούν σε μια ομαδική δραστηριότητα κλπ. Προβληματιστήκαμε αρκετά και συζητήσαμε παρέα. Γιατί κάποια παιδιά έμειναν απ’ έξω; Γιατί κάναμε αυτές τις επιλογές; Μέσα από ανάλυση και αρκετή συζήτηση βάζοντας στο μικροσκόπιο τις επιλογές μας, καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Όλοι είμαστε διαφορετικοί / Η διαφορετικότητα είναι κάτι το υγιές / Διαφέρουμε σε πολλά αλλά έχουμε και ομοιότητες / Είμαστε διαφορετικοί αλλά ίσοι / Δεν κρίνουμε κανέναν/Αγκαλιάζουμε και αποδεχόμαστε το διαφορετικό
Στην τελική φάση του εργαστηρίου μελετήσαμε τη διαφορετικότητα μέσα από τη λογοτεχνία. Διαβάσαμε και ακούσαμε παραμυθάκια, συνεργαστήκαμε σε ομάδες, απαντήσαμε σε ερωτήσεις και τα παρουσιάσαμε στην ολομέλεια της τάξης. Συγκεκριμένα, ασχοληθήκαμε με τον Τριγωνοψαρούλη (Ηλιόπουλος Βαγγέλης), τη Μπουμπού και την Μπαμπαλού (Βούλα Παπαγιάννη) και το Χαρούμενο λιβάδι (Νικολούδη Φυλλιώ). Μέσω της λογοτεχνίας μας δόθηκε ακόμη μια φορά η ευκαιρία να δούμε τα λάθη που κάνουμε οι άνθρωποι και κρίνουμε κάποιον εξαιτίας ενός διαφορετικού από εμάς χαρακτηριστικού και να αναδείξουμε τη διαφορετικότητα όχι ως εμπόδιο, αλλά ως κίνητρο για την ανάπτυξη μιας σπουδαίας σχέσης μεταξύ των ανθρώπων. Εξάλλου, όλοι ξέρουμε ότι τα κομμάτια του παζλ είναι πάντα διαφορετικά…είναι όμως όλα όμορφα και όλα απαραίτητα για να συνθέσουν μια τελική αρμονική εικόνα!!