Στα πλαίσια των βιβλιοδράσεων στη Βιβλιοθήκη του Σχολείου μας αλλά και αποδεχόμενοι την πρόσκληση του ΕΕΕΕΚ Γενισέας Ξάνθης  για την υλοποίηση της δράσης  ” Αυτό που μας ενώνει” – για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία και με στόχο την ανάδειξη Μουσείου της περιοχής μας- προχωρήσαμε στη συγγραφή παραμυθιού με τίτλο: “Ο φύλακας του Μουσείου” που εκτυλίσσεται   στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πέλλας και έχει  κεντρικό  ήρωα το λιοντάρι του ψηφιδωτού από το σπίτι του Διονύσου, στην Πέλλα.

Σήμερα έγινε η σύνδεση και επικοινωνία με παραπάνω από 100 Σχολεία της Ελλάδας που υλοποίησαν τη δράση.

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Δυο φορές και τρεις καιρούς  μια παρέα παιδιών έπαιζε πολύ κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας. Ήταν ο Γερβάσιος, η Ευσαΐα, η Δανάη και ο Ορφέας.  Ο Ορφέας ήταν ένα παιδί με ιδιαιτερότητα. Ζούσε στον κόσμο των σκιών.

Εκεί που έπαιζαν ακούστηκε κάτι σαν βρυχηθμός. Και ένα λιοντάρι εμφανίστηκε μπροστά τους, βγαίνοντας από την πόρτα του Μουσείου. Τα παιδιά τρομοκρατημένα κρύφτηκαν σε θάμνους τριγύρω. Μόνο ο Ορφέας έμεινε στη θέση το χωρίς να καταλαβαίνει τι γινόταν.

-Εσύ δε με φοβάσαι; ρώτησε το λιοντάρι απευθυνόμενο στον Ορφέα.

-Ποιος είσαι και γιατί να σε φοβηθώ;

-Είμαι ο φύλακας του Μουσείου. Τις περισσότερες ώρες βρίσκομαι σε ένα ψηφιδωτό ανάμεσα σε δύο κυνηγούς. Με θαυμάζουν για το ρωμαλέο σώμα μου αλλά και με φοβούνται. Εσύ πώς και δε με φοβάσαι;

-Εγώ βρίσκομαι στον κόσμο των σκιών, βλέπω με τα μάτια της ψυχής μου και αντιλαμβάνομαι ότι δε θέλεις το κακό μου.

-Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Φώναξε  και τους φίλους σου να σας οδηγήσω στο ψηφιδωτό μου. Εσύ,  Ορφέα,  ανέβα στη ράχη μου και κρατήσου  από τη χαίτη μου.

Ο Ορφέας, λοιπόν, αφού φώναξε τους φίλους του, ανέβηκε στη ράχη του λιονταριού. Όλοι μαζί προχώρησαν προς το Μουσείο και στάθηκαν στην πόρτα του. Το λιοντάρι τους είπε να προσέξουν απέναντί τους την κεφαλή του Μ. Αλεξάνδρου που υποδέχεται τους επισκέπτες του Μουσείου. «Ορφέα», είπε η Δανάη, «Το κεφάλι του Μ. Αλέξανδρου  είναι ελαφρά στραμμένο προς τα δεξιά και έχει πάνω του σγουρά μαλλιά».  Ο Ορφέας προσπάθησε να φανταστεί τον Μεγάλο Στρατηλάτη.

Στη συνέχεια προχώρησαν προς το ψηφιδωτό. Η  Θέση του λιονταριού  ήταν κενή. Γονάτισε για να κατεβεί ο Ορφέας και πήρε τη θέση του στο ψηφιδωτό. Τα παιδιά για πολύ ώρα θαύμαζαν το ψηφιδωτό ενώ ο Γερβάσιος περιέγραφε τη σκηνή στον Ορφέα:  «Το λιοντάρι βρίσκεται  στο κέντρο απειλητικό και βρυχάται.  Οι δυο νέοι,  δεξιά και αριστερά του, κρατούν  στα χέρια τους ο ένας σπαθί και ο άλλος δόρυ» του έλεγε.

Μετά από ώρα, αφού χαιρέτησαν τον καινούργιο φίλο τους, βγήκαν από το Μουσείο και συνέχισαν το παιχνίδι τους. Του υποσχέθηκαν, όμως, πως θα ξαναγυρίσουν.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Ε ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΙΠΟΧΩΡΙΟΥ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚ/ΚΟΙ: ΑΒΡΑΑΜ ΜΑΡΙΑ, ΠΙΤΣΙΑΒΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

The Museum Guard

Twice upon three times, a group of children was playing very closely to the Archaeological Museum of Pella. Their names were Gervasios, Efsaia, Danae and Orpheus. Orpheus was a child with a special characteristic. He lived in the world of shadows.

While they were playing, something like a roar was heard. A lion appeared in front of them, as it was coming out of the Museum door. The children hid behind the bushes, which were all around the museum, terrified. Only Orpheus stood still, without realizing what was happening.

-Aren’t you afraid of me? Asked the lion addressing Orpheus.

-Who are you and why should I be afraid of you?

-I am the Museum guard. Most of the time I am inside a mosaic between two hunters. They admire me for my robust body but they are also afraid of me. How come you aren’t afraid of me?

-I live in the world of shadows, I can see through the eyes of my soul and I realize that you do not want to harm me.

-Thank you for your kind words. Call your friends and I shall lead you to my mosaic. You, Orpheus, jump onto my back and hold on to my mane.

So Orpheus jumped on the lion’s back after he called his friends to come back. They walked to the museum all together and stood at the door. The lion told them to notice Alexander the Great’s head welcoming the visitors of the museum. “Orpheus” said Danae, “Alexander the Great’s head slightly turns to the right and he has curly hair”. Orpheus tried to imagine the Great General.

Later, they moved on towards the mosaic. The lion’s place was empty. It kneeled for Orpheus to descend and took its place in the mosaic. The children kept admiring the mosaic for quite some time, while Gervasios was describing the scene to Orpheus: “The lion is standing in the centre threatening them and roaring. The two young men are standing one on the right and the other on the left. The one is holding a sword and the other a spear” he kept telling him.

After a while, they walked out of the Museum and carried on with their game, after having saluted their new friend. They promised the lion that they would return one day.

                          5^th GRADERS, LIPOCHORI PRIMARY SCHOOL

    EDUCATORS IN CHARGE: AVRAAM MARIA, PITSIAVA ANASTASIA