Φτάσαμε, λοιπόν, στην Αθήνα! Μέρες το συζητούσαμε, παιδιά εκπαιδευτικοί και γονείς. Η πρώτη μας στάση ήταν στην Εθνική Πινακοθήκη. Περπατήσαμε στις αίθουσές της, φωτογραφηθήκαμε στον «άνθρωπο που περπατά στην κολόνα» και χαιρετίσαμε τον Δρομέα, απέναντι.
Την επόμενη μέρα στο Μουσείο της Ακρόπολης! Εκεί στη θέση της Καρυάτιδας που λείπει σταθήκαμε λίγο παραπάνω. Και κάναμε μια ευχή: Γρήγορα να επανενωθεί με τις αδερφές της. Στη συνέχεια ανεβήκαμε στον Βράχο. Ο Παρθενώνας κυρίαρχος στον χώρο, ανυπέρβλητος εδώ και αιώνες!
Κατεβήκαμε στην Πλάκα και περπατήσαμε στα στενά της. Μετά στο Μοναστηράκι… στο Θησείο. Στο Ίδρυμα Νιάρχος. Και το βράδυ βρεθήκαμε σε ταβέρνα να χορεύουμε Συρτάκι και χασάπικο.
Την τρίτη μέρα το πρωί καθίσαμε στα έδρανα της Βουλής και λίγο αργότερα με συγκίνηση παρακολουθήσαμε την αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Είδαμε τους Εύζωνες, να χτυπούν το τσαρούχι για ν ακουστεί ο ήχος- υπόσχεση σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας: “Δεν ξεχνούμε τις θυσίες σας!
Περπατώντας και περνώντας από το Ζάππειο, τον Εθνικό κήπο φτάσαμε στο Καλλιμάρμαρο. Εκεί επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για να μας πάει στον τελευταίο μας προορισμό. Το μουσείο φυσικής ιστορίας.
Γεμίσαμε εικόνες, γνώσεις, γεύσεις…