Με αφορμή μια “Παγκόσμια Ημέρα μέσα στο χρόνο”…
Σκέψεις που μας απασχόλησαν αυτήν την εβδομάδα…
(Ή αλλιώς, “Πώς διώξαμε τον φόβο για το ομοίωμα του ανθρώπινου σώματος που φοβόμασταν 
)
)Φαντάσου, λοιπόν, να «παλεύεις» μόνος σου με ένα «θηρίο». Να «παλεύεις» με κάτι που δεν έχει όνομα και ταυτότητα μέχρι τη στιγμή που ανακαλύπτεις ότι έχει. Αν το ανακαλύψεις… Και μόλις ανακαλύψεις την ταυτότητα, που έχει δοθεί στο «θηρίο» σου, να πρέπει να παλέψεις με περισσότερη δύναμη, γιατί τώρα ξέρεις. Και όσο παλεύεις να βλέπεις ότι πλησιάζεις στη νίκη. Πρόσεχε! Αυτή δεν έρχετε ποτέ εύκολα. Νιώθεις ότι την πλησιάζεις, αλλά αυτή απομακρύνεται. Και μετά ξαναπλησιάζει! Και πάλι απομακρύνεται! Και να τη! Φαίνεται ξανά να σε πλησιάζει! Τώρα κάτι γίνεται. Αρχίζεις αργά και σταθερά να φτάνεις στο τέλος του αγώνα! Ένα τέλος για το οποίο πάλεψες πολύ. Πάρα πολύ! Μπορεί να μην ήταν αυτό που φανταζόσουν, ήθελες ή περίμενες. Είναι όμως δικό σου! Το κέρδισες με την αξία σου! Δεν μπορεί κανείς να στο αμφισβητήσει. Ειδικά αν είναι αυτός ο «κανείς» δεν πίστεψε ποτέ ότι μπορείς να τα καταφέρεις… ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για εδώ που έφτασες! Είσαι νικήτης και μόνο που το πάλεψες!!!
Τα παραπάνω δεν είναι τίποτα περισσότερο από σκέψεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, που κάθε χρόνο γιορτάζεται στις 10 Οκτωβρίου. Και έχει σημασία το «γιορτάζεται». Γιορτάζουμε για όλους τους ανθρώπους, που παλεύουν με ψυχικά νοσήματα, που πέφτουν, που σηκώνονται, που δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα. Γιορτάζουμε για αυτούς που βρίσκουν τη δύναμη να ζητήσουν βοήθεια για αυτό που αντιμετωπίζουν μέσα τους. Φωνάζουμε δυνατά, ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να μην είσαι καλά. Ταυτόχρονα, διεκδικούμε παροχές ψυχικής υγείας για όλους τους ανθρώπους ανα τον κόσμο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τις έχουν ανάγκη. Είναι περίπου μισό δισεκατομμύριο. Το νούμερο δεν έχει αξία μόνο ως προς την αναγκαιότητα διεκδίκησης τέτοιων υπηρεσίων. Έχει αξία και ως προς την απενοχοποίηση αυτών των νοσημάτων, στη θέαση τους στην καθημερινότητα και στην πίστη ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν!
Μπορουμε να ψαξουμε και να βρούμε πολλούς ορισμούς για την ψυχική υγεία, επίσημους και ανεπίσημους. Και όλοι έχουν την αξία τους. Εμείς, όμως, προτιμήσαμε με αφορμή μια παγκόσμια ημέρα μέσα στο χρόνο να δούμε τι σημαίνει για μας το να είμαστε καλά μέσα μας. Μαζί με τα παιδιά των τάξεων Ε’ και ΣΤ’ του Δημοτικού Σχολείου Υδρούσας, καθώς και με τη δασκάλα των Αγγλικών κα Νατάσα Μαζαράκη, ψάξαμε και βρήκαμε τι σημαίνει ψυχική υγεία για τον καθένα από εμάς. Το γράψαμε πάνω σε φουσκωμένα μπαλόνια, για να μπορεί να φτάσει ψηλά το μήνυμά μας, και τα δέσαμε στον άνθρωπο, που στα σχολεία αναπαριστά πάντα το ορατό «μέσα» του ανθρώπου. Τώρα στο σχολείο μας, φανερώνεται και το αόρατο… Και είναι πάντα τόσο σημαντικό όσο το ορατό! Ας μην το ξεχνάμε!!!
Από την ψυχολόγο του Σχολείου μας, κα Παναγιώτα Μακρή.
