Αφήσαμε κάτω τα μολύβια και πιάσαμε τα ψαλίδια και τα χρώματα! Μα πιο πολύ απ’όλα μάθαμε να ακούμε παραμύθι. Κι όχι όποιο να ‘ναι παραμύθι, μα τον Πινόκιο!

Στα πλαίσια της διδασκαλίας ενός γράμματος, τα παιδιά γνώρισαν τον Πινόκιο. Διαβάσαμε το παραμύθι του, γνωρίσαμε τις περιπέτειές του και παίξαμε με τη μαριονέτα του. Μάλιστα τα παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο με τον κινούμενο φίλο μας που αυτοσχεδίαζαν και παρήγαγαν δικούς τους διαλόγους.

Τέλος, τον σχεδιάσαμε και τον δημιουργήσαμε όχι με ξύλο αλλά με χαρτί. Συμφωνήσαμε ,βέβαια, πως ο δικός μας Πινόκιο δεν θα μιλά, μα πως τα παιδιά θα μάθουν και θα μιλούν γι’αυτόν.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας γιορτάζουν τον ερχομό της  άνοιξης όχι μόνο την 1η Μαρτίου αλλά και την 21η Μαρτίου που έχουμε και ισημερία. Τα παιδιά φτιάχνουν τις χελιδόνες (ομοίωμα χελιδονιού στηριγμένο σε ξύλο) και τριγυρίζουν από σπίτι σε σπίτι για να πουν τα κάλαντα. Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, εκτός από την άνοιξη, γιορτάζουν και τον ερχομό των χελιδονιών.

Σε μια προσπάθεια εκμάθησης και βίωσης των εθίμων της χώρας μας, αλλά και αλλαγών που φέρνει η άνοιξη, σχεδιάσαμε και κόψαμε χελιδόνια να στριφογυρίζουν γύρω από την αμυγδαλιά μας. Ακούσαμε και τραγουδήσαμε τα κάλαντα της χελιδόνας και γιορτάσαμε με το δικό μας τρόπο την άφιξη των πτερωτών μας φίλων!