Στις 27 Ιανουαρίου, η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος μας καλεί να θυμηθούμε ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι η μέρα που τιμούμε τα εκατομμύρια των θυμάτων του ναζιστικού καθεστώτος, ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους απλώς και μόνο επειδή ήταν διαφορετικοί.

Στο σχολείο μας, αφιερώσαμε χρόνο για να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή την τραγική περίοδο. Είδαμε βίντεο που παρουσίαζαν τα γεγονότα του Ολοκαυτώματος και συζητήσαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.

Διαβάσαμε αποσπάσματα από Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ και μιλήσαμε για τη ζωή αυτού του νεαρού κοριτσιού, που έζησε κρυμμένη για χρόνια, ελπίζοντας πως μια μέρα θα είναι ελεύθερη. Μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου της, καταλάβαμε τι σημαίνει φόβος, αβεβαιότητα, αλλά και δύναμη ψυχής.

Παρακολουθήσαμε μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν εκείνα τα χρόνια και είδαμε εικόνες από το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδας, όπου αντικείμενα και φωτογραφίες αφηγούνται τις ιστορίες ανθρώπων που υπέφεραν αλλά και αγωνίστηκαν να επιβιώσουν.

Ακούσαμε το βιβλίο Τα Κίτρινα Καπέλα, που μας βοήθησε να κατανοήσουμε πώς ο ρατσισμός και η διάκριση επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων. Μέσα από ασκήσεις στον διαδραστικό πίνακα, εξερευνήσαμε έννοιες όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αποδοχή και η σημασία της μνήμης.

Το Ολοκαύτωμα είναι μια υπενθύμιση του τι μπορεί να συμβεί όταν το μίσος και η αδιαφορία κυριαρχούν. Ας μη σβήσει ποτέ η μνήμη. Γιατί η ιστορία δεν πρέπει να επαναληφθεί.