Έχει γίνει πλέον συνήθεια και αγάπη των μαθητών του σχολείου μας, την ώρα της Πληροφορικής να αρθρογραφούν για το σχολικό περιοδικό μας “Η μικρή Δαυλίς”. Σε κάθε σημαντικό γεγονός ή γιορτή ξεκινούν να βρίσκουν θέματα, να ζωγραφίζουν, να φτιάχνουν κείμενα με χρώματα και αρώματα και να εκδίδουν ένα ακόμα τεύχος το Πασχαλινό 2024. Μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ

Σκεφτόμενοι αυτό ακριβώς: πόσο δελεαστικά μπορούν να γίνουν τα νερά μίας θάλασσας και τα θαλάσσια παιχνίδια σε αυτή, το Δημοτικό σχολείο μας , πραγματοποίησε την μονοήμερη  εκδρομή του σε έναν ιδιαίτερο εκπαιδευτικό χώρο στο Μαρούσι, το ‘’Ocean Lab’’, υπό την αιγίδα του μη κερδοσκοπικού οργανισμού ‘’Safe Water Sports’’. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν ειδικά διαμορφωμένο ψηφιακό χώρο, μέσα στον οποίο οι μαθητές είχαν την δυνατότητα βιωματικά να ενημερωθούν ,σχετικά με την ασφαλή ενασχόληση αθλητικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στο νερό. Με αρχηγό το πορτοκαλί χταπόδι μας , τον ‘’Safe’, μικροί και μεγάλοι αντιληφθήκαμε όλες τις αποχρώσεις –κινδύνους , που κρύβει το θαλασσί χρώμα της και αποχωρήσαμε, επανδρωμένοι  με λιγότερο φόβο και περισσότερη εμπιστοσύνη, ώστε να απολαμβάνουμε τόσο την κολύμβηση όσο και τα υδάτινα σπορ και παιχνίδια. Έτσι, με τα απαραίτητα εφόδια βάζουμε το λιθαράκι μας στην πρόληψη θανάσιμων ατυχημάτων στο υδάτινο περιβάλλον και διεκδικούμε ενεργά την εφαρμογή πιο ασφαλών δραστηριοτήτων στα αχαρτογράφητα νερά όλης της χώρας.

Μην αφήσεις να σε ρουφήξει στο βυθό της!

Γίνε σωσίβιο γνώσεων και για τους άλλους!

Μάθε όλα τα πρόσωπα της θάλασσας!

Και ξανά αγάπησε την με ασφάλεια!

Έχεις αναρωτηθεί πως νιώθεις, όταν περπατάς στις σελίδες ενός βιβλίου, πηδώντας στις ζωές των πρωταγωνιστών και καταγράφοντας ιστορίες μοναδικές , που δεν τις ξεθωριάζει ακόμα και ο χρόνος; Πώς είναι η μυρωδιά ενός χαρτιού, ποτισμένου με μέρη όχι και τόσο πολυταξιδεμένα , αλλά παγιδευμένα με την ελεύθερη περιπλάνηση του μυαλού σου, χωρίς τους ενδοιασμούς και τα πρέπει της μουντής ρουτίνας; Λες άραγε να υπάρχει απάντηση σε τέτοια ερωτήματα;

Και όμως, όλα αυτά συμβαίνουν, όταν αρχίσεις να μπαίνεις διστακτικά στον κόσμο του διαβάσματος, εκεί που το μυαλό σου εισέρχεται σε μία ζώνη διαφορετική , εκεί που η διάσταση αποκτά πρωτόγνωρο νόημα και εξαιτίας αυτού δεν θέλεις με τίποτα να ξεφύγεις, παρά μόνο να την αιχμαλωτίσεις σε ένα μπουκάλι, καθιστώντας το, έτσι, πολύτιμό φυλαχτό σου. Πέρα όμως από την ικανότητα σου ως ταξιδευτής των βιβλίων σε μέρη μαγικά, μπορείς εύκολα να μετατραπείς σε δυναμικό οδηγό μίας καλύτερης ψυχικής και σωματικής υγείας, στην οποία τα γεγονότα και τα λάθη του παρελθόντος έχουν σκοπό να αποφευχθούν στο παρόν και στο μέλλον. Μίας υγιούς προσωπικότητας που αναβαθμίζεται συνέχεια με τις ιστορίες που διαβάζει και προσθέτει στην αποθήκη του μυαλού του.

Οι λέξεις στα βιβλία αποκτούν τη δύναμη ενός υπερήρωα, με την οποία ο κάθε αναγνώστης, έτσι και εσύ, έχει τη δυνατότητα να χαλαρώσει και να ζήσει σε ένα σύμπαν κατασκευασμένο από πολύχρωμες εικόνες. Βγαλμένες από ταινία με την δική του προσωπική υπογραφή που ολοκληρώνουν νομοτελειακά και ένα κεφάλαιο στην εκάστοτε ιστορία.

Θα περιμένεις, λοιπόν, πολύ για να κάνεις τα βιβλία ως το μεγαλύτερο σύμμαχο σου στην καταπολέμηση των εσωτερικών και εξωτερικών φόβων σου αλλά και των προσωπικών και κοινωνικών προκαταλήψεων σου;

Τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου της Δαύλειας, δεν περιμένανε άλλο. Αντίθετα, ανοίξανε απλόχερα την προσωπική βιβλιοθήκη τους μέσα από τις δεκάδες σελίδες των διαφόρων βιβλίων τους, που είχαν την τύχη να αποκτήσουν φωνή και να ακουστούν στις δράσεις μας για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Αναλυτικότερα, η τάξη της Δ’ τάξης πραγματοποίησε, με την συνοδεία της εκπαιδευτικού, ένα μικρό περίπατο μέχρι την πλατεία του χωριού, οπού ανάμεσα στην ανθισμένη φύση τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν αποσπάσματα από τα αγαπημένα βιβλία τους. Από την άλλη, οι μικροί βιβλιοφάγοι του σχολείου μας, η Α’, Β’ και η Γ’ τάξη, ανηφόρισαν μέχρι το Κ.Α.Π.Η. της κοινότητας, με στόχο να αποκαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά των παραμυθιών τους στους ρυτιδιασμένους μεν,  με υπέρμετρη δε αγάπη και τρυφερότητα παππούδες και γιαγιάδες. Αντίστοιχα, εκείνοι αναμένανε με διπλοφουρνιστά τυροπιτάκια και φρέσκια πορτοκαλάδα την νέα αυτή γενιά, τα λαμπερά αυτά ανθρωπάκια. Στο τέλος, αυτό το χάσμα γεφυρώθηκε με το σύνθημα : «Ανθίζουμε Μαζί», το οποίο πρωταγωνίστησε στους χειροποίητους σελιδοδείκτες των παιδιών, που προσφέρθηκαν.

Το φαινόμενο της ψηφιακής εποχής, ένα θέμα κοινής ανησυχίας στους κύκλους τόσο των γονέων όσο των εκπαιδευτικών, οι οποίοι εκατέρωθεν λόγω των τεράστιων κινδύνων που διατρέχουν τα παιδιά, φτάνουν σε σημείο εμφανούς διστακτικότητας ως προς τη χρήση του διαδικτύου και πολλές φορές το αποκλείουν κατηγορηματικά από τη καθημερινή ζωή των παιδιών και των μαθητών τους αντίστοιχα.

Με υψωμένο το λάβαρο της δαιμονοποίησης του διαδικτύου, προσπαθούν να πειστούν ότι η στρατηγική ‘’ μη το αγγίζεις και όχι ακόμη, δεν είναι η ώρα σου ‘’ θα λειτουργήσει ως η κατάλληλη λύση. Έχουν , όμως, αναλογιστεί ότι η ενδεχόμενη απαγόρευσή του θα συμβάλλει στην περιθωριοποίηση των παιδιών από τις ομάδες των ομότιμων τους ; Μήπως, με αυτό τον τρόπο, θα γίνουν αποδέκτες αρνητικών σχολίων και θα παρεμποδιστεί τόσο η πνευματική ανάπτυξη τους όσο και η ενίσχυση των ψηφιακών ικανοτήτων τους; Μήπως ,στο τέλος, τα παιδιά αυτά καταφύγουν στη κρυφή χρήση των μέσων, επιδεικνύοντας μεγαλύτερο ζήλο, εξαιτίας του άγνωστου συμπυκνωμένου σε μία οθόνη κόσμου, του απαγορευτικού χαρακτήρα και της αδικαιολόγητης υπερδύναμης, η οποία είναι συνυφασμένη στη ψυχοσύνθεσή τους;

Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να φτάνουν στο άλλο άκρο, επιτρέποντας την αλόγιστη χρήση του και ενισχύοντας μία διαρκή κι εξαρτητική επαφή με το κινητό, το laptop, το τάμπλετ. Η απάντηση τοποθετείται κάπου στη μέση, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για μία εξ αρχής οριοθέτηση σχετικά με τη διάρκεια χρήσης, την ποιότητα των σελίδων συχνής επισκεψιμότητας καθώς και  με την εξοικείωση στις  εξελισσόμενες εφαρμογές.

Σε αυτό το παραμύθι του κυβερνοχώρου, λοιπόν, το διαδίκτυο δεν έχει αποκλειστικά και μόνο τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κακού. Είναι αναπόφευκτα εκείνος ο χώρος στον οποίο μικρά και μεγάλα παιδιά, και όχι μόνο, θα περιηγηθούν , θα διαβάσουν ή θα αφήσουν ένα σχόλιο , θα κάνουν ένα like ή dislike, νιώθοντας ουσιαστικά ότι γίνονται ενεργοί διαδικτυακοί κάτοικοι και ότι γεμίζει, έτσι, το ψυχαγωγικό κενό τους.

Αφουγκραζόμενοι  και προβληματιζόμενοι ,συγχρόνως,  με αυτό τον τρόπο σκέψης, το δημοτικό σχολείο της Δαύλειας και συγκεκριμένα οι μαθητές της Δ’ Ε’ και Στ’ τάξης συμμετείχαν σε διαδικτυακές εκδηλώσεις, που οργανώθηκαν υπό την αιγίδα του ‘’ Insafe/INHOPE’’ και την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το όνομα  ‘’Saferinternet4kids’’, στις 6 και στις 7 Φεβρουαρίου 2024, με στόχο την ενημέρωση αποτελεσματικών στρατηγικών για την ασφαλή περιήγηση στα ψηφιακά μονοπάτια.

Έτσι,  συνεργατικά όλοι μαζί είχαμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε όλες τις παραμέτρους και να  ισχυροποιηθούμε απέναντι στο άγνωστο τέρας του διαδικτύου, με το οποίο χωρίς φόβο θα μάθουμε πως μπορούμε να γίνουμε συνειδητοί ψηφιακοί πολίτες.

 Μη στέκεσαι στον αριθμό των ακολούθων στα social media, στις πόσες φωτογραφίες ανέβασες ή τι λέει το status σου στο Facebook!

Γνώρισε πραγματικούς ανθρώπους και όχι μόνο usernames!

Τώρα, συνειδητοποίησε ότι η αξία σου, η σύνδεση με τον εαυτό σου δεν κρύβεται σε μία οθόνη! Ήταν, είναι και θα είναι πάντα μέσα σου!