Ο Μικρός Αναγνώστης είναι μία εξαιρετική πρωτοβουλία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, με σκοπό να φέρει ακόμα πιο κοντά τα παιδιά στην ανάγνωση καλών ελληνικών λογοτεχνικών βιβλίων. Στην πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα του Μικρού Αναγνώστη, παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί έρχονται σε επαφή με την παιδική λογοτεχνία, γνωρίζουν βιβλία κατάλληλα για την ηλικία και τα ενδιαφέροντα του παιδιού και, μεταξύ άλλων, έχουν την δυνατότητα να διαβάσουν ή και να ακούσουν πολλά από αυτά online!

Αν ψάχνετε, λοιπόν, έναν καλό λόγο για να επιτρέψετε στο παιδί να χρησιμοποιεί για λίγη ώρα κάθε μέρα το tablet, μόλις τον βρήκατε!

http://www.mikrosanagnostis.gr/

Σαν σήμερα πριν από 71 χρόνια γεννήθηκε η UNICEF (11 Δεκεμβρίου 1946) για να βοηθήσει τα παιδιά της κατεστραμμένης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπης. Από το 1949 και έως το τέλος της δεκαετίας του ’60, αλλά και σε έκτακτες ανάγκες, η UNICEF βοήθησε και στήριξε τα παιδιά στην Ελλάδα, προσφέροντάς τους φάρμακα,

εκπαιδευτικό υλικό, παστεριωμένο γάλα, συσσίτια κ.α. Σήμερα, με τα παιδιά στην Ελλάδα της κρίσης, η UNICEF εξακολουθεί να στηρίζει και να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών στη χώρα μας.

Στις 11 Δεκεμβρίου τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, Θρησκείας, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, γλώσσας, φυλής, γιορτάζουν. Τα παιδιά όμως, θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα. Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται “έξυπνοι” καταπατούν με τους πιο βάναυσους τρόπους, όπως: την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία, την παιδική πορνεία, την παιδική βία – που πολλές φορές βιώνουν παιδιά και μέσα στην κούνια τους- ,την έλλειψη εκπαίδευσης, την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση), την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης…

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:

* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.

* Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.

* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.

* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.

* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.

* Δικαιούμαι να μάθω τί είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.

* Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.

* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.

* Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.

* Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. Ας γίνει αυτή η 11 Δεκεμβρίου μέρα έναρξης μιας μάχης που όλοι μπορούμε να δώσουμε και να κερδίσουμε! Γιατί όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας. Η ψυχή που θα έχουμε προσφέρει για να μπορούν όλα τα παιδικά μάτια να χαμογελούν!

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η Πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η “1η Απριλίου”. Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας  Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα

Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο “ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή” όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα “αντίμετρα” (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη “ψευδολογία” παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Παιχνίδια μαθηματικών για όλες τις τάξεις… Γιατί μαθαίνουμε καλύτερα μέσα από παιχνίδι. (Αντιγράφω τη διεύθυνση στο Google)

http://www.edaskalos.gr/mathematicslessons.html

Μερικά ενδιαφέροντα βίντεο  για την ναυμαχία της Σαλαμίνας για τους μαθητές της ΄Δ τάξης αλλά και για όσους αγαπούν την ιστορία. (Αντιγράψτε τη διεύθυνση στο youtube)

https://www.youtube.com/watch?v=Pb07rgUPGGU

https://www.youtube.com/watch?v=J3fBw-WhNvM

https://www.youtube.com/watch?v=bCGT9ijYB5g

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Μια εξαιρετική εκπαιδευτική σειρά αν και αρκετά παλιά, για την ιστορία του ανθρώπου και του πολιτισμού. Κατάλληλη όχι μόνο για τους μαθητές της ΄Γ τάξης και άνω που διδάσκονται ιστορία αλλά και για τους μικρότερους μαθητές.

Η ΄Δ τάξη κατασκεύασε το ημερολόγιο του Δεκεμβρίου, σχεδίασε τον χάρτη της Ελλάδας και κόλλησε σημαντικούς κανόνες ώστε να μη ξεχνάμε να τους εφαρμόζουμε!!!