Η 1η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας δεν θα μπορούσε να μας αφήσει αδιάφορους.
Μέρα στοχασμού και βαθύτερης σκέψης για τον άνθρωπο, τη ζωή, την αλληλεγγύη, το σεβασμό και την ανιδιοτελή προσφορά. Μέσα στο πλαίσιο του σχολικού μας ωραρίου βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τους ανθρώπους που μας έφεραν στον κόσμο, για τις θλιβερές ιστορίες τους, τα όνειρά τους που διαψεύστηκαν, τις ατέλειωτες εξομολογήσεις τους για όσα έζησαν, τις υπερβολές τους όταν εκθειάζουν τα δικά τους χρόνια, τα παραμύθια τους και βέβαια εκείνες τις λέξεις που μας φώτισαν το δρόμο μας και μας δίδαξαν πως η ζωή δεν είναι μία ακύμαντη πορεία. Να μιλήσουμε για τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.
Ο πίνακας του Γ. Ιακωβίδη Τα πρώτα βήματα (1893), έγινε αφορμή να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά τις δικές τους εμπειρίες από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Στη συνέχεια φτιάξαμε μια χειροτεχνία, ως προσφορά στις γιαγιάδες και στους παππούδες των παιδιών.
Τέλος προτείναμε στους μαθητές μας και εκείνοι δέχτηκαν με περίσσια χαρά να φωτογραφίσουν τα πρόσωπα των ηλικιωμένων κατοίκων του μικρού χωριού μας και να τα παρουσιάσουμε σε έκθεση πορτρέτων στη γιορτή λήξης του σχολείου μας.
