Τα χελιδονίσματα είναι ένα αρχαιοελληνικό έθιμο που γινόταν στη γιορτή των Ανθεστηρίων και ήταν στην ουσία ένα μελωδικό καλωσόρισμα της άνοιξης. Οι ”χελιδονιστές” ήταν συνήθως μικρά παιδιά αλλά και ενήλικες και επικαλούνταν με το τραγούδι τους τα χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί με αυτά να έρθει η άνοιξη και η ανθοφορία.
Τα παιδιά έφτιαχναν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδόνας που το στόλιζαν με άσπρες και κόκκινες κλωστές και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα:
<< Χελιδόνα έρχεται
απ’τη Μαύρη Θάλασσα.
Θάλασσα ν’επέρασε
έκατσε και λάλησε.
Μωρ’ καλή νοικοκυρά,
έμπα-έβγα στο κελάρι.
Φέρε αυγά σαρακοστά
και σχοινιά πεντηκοστά.
Για να δέσομε τον Μάρτη
και το τσιλιμπουρδάκι.
Κι αν δεν έχετε αυγά,
φέρτε μας την κλωσαριά.>>
Οι νοικοκυρές έδιναν στις “χελιδονίτσες” αυγά, αλεύρι, λάδι ή κρασί.
Οι μικροί “χελιδονιστές ” του σχολείου μας ξεχύθηκαν στους δρόμους του χωριού για να υποδεχτούν την άνοιξη τραγουδώντας και κρατώντας στολισμένα καλάθια.
Οι κάτοικοι του χωριού τους υποδέχτηκαν με έκπληξη και χαρά δίνοντάς τους αυγά, σοκολάτες, καραμέλες και χρήματα.