Τα μάθατε τα νέα;

Αυτές τις ημέρες μάθαμε στο σχολείο ότι υπάρχει ένας καταπληκτικός πλανήτης!!!

Είναι πολύ κοντά στο δικό μας πλανήτη και μάλιστα είναι ο πιο ξεκούραστος πλανήτης που πρέπει να υπάρχει στο σύμπαν!!!

Όποιος ζει εκεί δε χρειάζεται καθόλου να σκάει για τις αποστάσεις γιατί έχουν κάνει την πιο έξυπνη εφεύρεση που θα μπορούσε να σκεφτεί άνθρωπος…..

Έχουν ένα κυλιόμενο πεζοδρόμιο!!!!!

Μάλιστα, όπως ακούσατε και όταν θέλουν να πάνε κάπου, απλά ανεβαίνουν πάνω στο πεζοδρόμιο και …… τσούπ! μέχρι να πεις σκουληκομερμυγκότρυπα έχουν φτάσει στον προορισμό τους και κάθονται και σε παγκάκια παρακαλώ. Α! δεν σας είπαμε ότι έχει και ένα περίεργο όνομα, τον λένε ο Πλανήτης Μπεχ.

Μας τα διάβαζε αυτά ο δάσκαλος από το βιβλίο της Γλώσσας, ξέρετε αυτό που έχουμε στη Δευτέρα Τάξη κι εμείς δεν χορταίναμε να φανταζόμαστε πως θα ήταν πραγματικά αυτός ο πλανήτης αν μπορούσαμε να τον επισκεφτούμε.

Τότε κάποιοι από εμάς, δειλά – δειλά τον ρωτήσαμε αν όντως υπάρχει αυτός ο πλανήτης….

Ο κύριος αφού μας κοίταξε καλά καλά μέσα από τα γυαλιά του, έμεινε για λίγο σιωπηλός -να σας πούμε την αλήθεια μάλλον τον δυσκόλεψε η ερώτησή μας….- και τότε ξαφνικά γυρίζει στην Ε’ και στην Στ΄τάξη που κάνουν μαζί μας μάθημα και ρωτάει αυτούς!!!!

Τα μεγάλα, αφού το σκέφτηκαν λίγο αποφάσισαν ότι !ναι! (χαρήκαμε λίγο) υπάρχει ένας τέτοιος πλανήτης και μάλιστα όχι μόνο αυτός αλλά και πολλοί άλλοι που ο καθένας μπορεί να έχει τα δικά του ξεχωριστά γνωρίσματα.

-είδατε τελικά που η συνδιδασκαλία, δηλαδή να κάνεις μάθημα σε πολλές τάξεις ταυτόχρονα, έχει και τα καλά της; αν κολλήσεις κάπου όλο και κάποιο από τα μεγάλα παιδιά θα σε βοηθήσει… 🙂 –

Έτσι λοιπόν, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα μικρό κείμενο για άλλους, παράξενους πλανήτες και να μας το παρουσιάσουν μέσα στην τάξη.

Τα κείμενα όλων των παιδιών ήταν καταπληκτικά. Για παράδειγμα κοιτάξτε το παρακάτω:

σάρωσ

“Μια μέρα είδα ένα όνειρο. Καθώς περπατούσα, βγήκα σε μία πόλη. Μα αυτή δεν ήταν μία συνηθισμένη πόλη, ήταν η Πόλη των Γλυκών.

Ο δρόμος που περπατούσα ήταν στρωμένος με σαντιγί και το οδόστρωμα του πεζοδρομίου από παχιά τρούφα.

Οι πλατείες ήταν τεράστιες τούρτες ανάμεικτες με σαντιγί και σοκολάτα και από πάνω γεμισμένες με σιρόπι βύσσινο.

Οι ουρανοξύστες έμοιαζαν με τεράστιες γαμήλιες τούρτες και μέσα είχαν τραγανά μπισκότα.

Τα δέντρα ήταν τεράστιοι κορμοί σοκολάτας και από πάνω είχαν μαλλί της γριάς που κι από κει κρέμονταν σοκολατάκια.

Σε κάθε πλατεία υπήρχαν συντριβάνια που έβγαζαν ζεστή σοκολάτα.

Μέσα σε γλάστρες ήταν φυτεμένες φράουλες με κοτσάνια κανταϊφιού.

Τα σπίτια ήταν φτιαγμένα από παγωτό και γαλακτομπούρεκο ώστε να μπορούν να αντέχουν σε όποια θερμοκρασία ή σε ό,τι καιρό κι αν είχε. Για σκεπές φυσικά είχαν τεράστιους μπακλαβάδες.

Ήταν τόσο ωραία αυτή η πόλη που δεν ήξερα αν θα ήθελα να μείνω ή να την φάω….”

Γ. Ν. μαθητής Ε τάξης

σάρωση0002

(οι ζωγραφιές έγιναν μέσα στο μάθημα των Εικαστικών που αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε ότι είχε σκεφτεί κάθε παιδί να γράψει)

Αυτά για σήμερα, σας ευχόμαστε καλή όρεξη……. εεεεε   συνέχεια θέλαμε να πούμε και θα τα ξαναπούμε σύντομα

Τα διαμαντάκια της Β τάξης του σχολείου μας.