Διαδικτυοπαίδεια

Οι πανελλήνιες, είναι γνωστώ ότι είναι μια διαδικασία επίπονη με πολύ άγχος και αγωνία. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που την κάνει ιδιαίτερα επίπονη δεν είναι τόσο το έντονο διάβασμα που απαιτεί, αλλά το άγχος και η αγωνία που προκαλεί η αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα την ημέρα διεξαγωγής των εξετάσεων. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι η ομορφότερη χρονιά είναι αυτή της Β’ λυκείου, αφού δεν έχει το άγχος των πανελληνίων. Όσοι λοιπόν βρίσκονται σ’ αυτήν, ας την χαρούν όσο είναι καιρός, αλλά ας μην απογοητεύονται κι αυτοί της Γ΄λυκείου, αφού κι αυτή όσο άγχος και να ‘χει, έχει τσι χάρες της.

Σίγουρα όμως μέχρι να φτάσουμε σ’ εκείνες τις μέρες, ας σκεφτούμε ότι είναι η τελευταία σχολική χρονιά και ας προσπαθήσουμε να την χορτάσουμε και να περάσουμε όσο μπορούμε καλύτερα, γνωρίζοντας ότι όταν νοσταλγήσουμε στο μέλλον τα μαθητικά χρόνια, δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Ας μην τα αφήσουμε λοιπόν να περάσουν χωρίς να τα ευχαριστηθούμε.

Για να το καταφέρουμε όσο το δυνατό καλύτερα αυτό, χρειάζεται οργάνωση στο διάβασμα και σωστή αξιοποίηση του χρόνου. Αυτό δε σημαίνει να μην αφήσουμε ελεύθερο χρόνο στον εαυτό μας γα να ανασαίνει, κάνοντας οτιδήποτε άλλο που θα μας ξεκουράσει από το εντατικό διάβασμα, όπως βόλτες με φίλους για διασκέδαση και ψυχαγωγία. Αρκεί να μοιράσουμε και να αξιοποιήσουμε σωστά το χρόνο που θα αφιερώνουμε στο διάβασμα. Να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα που θα ορίζουμε πότε θα διαβάζουμε το κάθε μάθημα, πότε θα κάνουμε επαναλήψεις και πότε θα κάνουμε οτιδήποτε διαφορετικό που θα μας χαλαρώνει και να προσπαθούμε να μην το παραβιάζουμε ούτε να το εγκαταλείψουμε, να το τηρούμε με ακρίβεια. Αυτό το πρόγραμμα και ο σωστός καταμερισμός του χρόνου μας, θα πρέπει να γίνει άμεσα, αν δεν έχει γίνει ήδη, ανεξάρτητα από το σε ποια κατεύθυνση είμαστε και τι μαθήματα έχουμε.

Το πιο σημαντικό όμως νομίζω, είναι πως δεν θα πρέπει ποτέ να υπερεκτιμήσουμε τις πανελλήνιες. Είναι η πρώτη ευκαιρία που μας δίνεται στη ζωή για να ακολουθήσουμε μια πορεία ή να ανοίξουμε κάποια πόρτα για την περαιτέρω εκπαίδευσή μας. Δεν είναι όμως η τελευταία, ούτε η σημαντικότερη. Όσο και αν μπορεί να σας φαίνεται παράξενο έτσι είναι, κατά τη γνώμη μου. Θα έρθουν σίγουρα πολύ σημαντικότερες μάχες στη ζωή μας για να δώσουμε, έτσι ώστε οι πανελλήνιες μπροστά τους να φαίνονται ασήμαντες.

Και τότε πώς γίνεται και τώρα οι πανελλήνιες μας μοιάζουν με γίγαντα; Γιατί απλούστατα είναι η πρώτη σημαντική μας μάχη και κυρίως δεν έχουμε πολλές εμπειρίες από καθοριστικές μάχες με αποτέλεσμα μια απλή μάχη να μας φαίνεται βουνό.

Οι πανελλήνιες εξετάσεις δεν οδηγούν πάντα σε θετικό αποτέλεσμα, αφού μπορεί να περάσουμε σε μια σχολή που όμως δεν είναι αυτό που επιθυμεί η καρδιά μας. Τι είναι πιο σημαντικό, να σπουδάσεις οτιδήποτε ή να σπουδάσεις αυτό που θέλει η καρδιά σου;

Μπορεί να περάσουμε σε μια σχολή που επιθυμούμε και κατά τη σταδιοδρομία μας, να πάψει το αντικείμενο να μας ενδιαφέρει και να θέλουμε να κάνουμε κάτι άλλο.

Επίσης είναι πολύ πιθανό κάποιος να περάσει σε καποια σχολή, αλλά να μην βρει ευκαιρίες να σταδιοδρομήσει, ενώ κάποιος άλλος που δεν θα πετύχει στις πανελλήνιες, να σπουδάσει και να σταδιοδρομήσει σε αυτό που ήθελε και δεν είχε την ευκαιρία μέσω των πανελληνίων, μέσω μιας άλλης διαδρομής. Ποιος απ’ τους δυο θα έχει πετύχει τους στόχους του;

Με λίγα λόγια, ο στόχος στη ζωή μας πρέπει να είναι να σπουδάσουμε και να γνωρίσουμε το αντικείμενο που επιθυμεί η καρδιά μας και αποτελεί όνειρό μας. Οι πανελλήνιες είναι μια πρώτη ευκαιρία, όχι ο μοναδικός τρόπος και όταν έχουμε λογική, υπομονή και επιμονή, τίποτα δεν τελειώνει όταν τελειώσουν οι πανελλήνιες όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμά τους, θετικό ή αρνητικό.

Συνεπώς, πρέπει να προετοιμαστούμε ακολουθώντας ένα σταθερό και λογικό πρόγραμμα διαβάσματος και να συμμετάσχουμε στις πανελλήνιες κάνοντας το καλύτερο δυνατό. Υπάρχουν τόσες πολλές αστάθμητες παράμετροι που επηρεάζουν την έκβασή τους, όπως η κόπωση, η ψυχολογία μας τις ημέρες της διεξαγωγής τους, που ακόμη κι αν έχουμε προετοιμαστεί άψογα και γνωρίζουμε την ύλη τέλεια, μπορεί να αποτύχουμε, αν δεν καταφέρουμε να υπερβούμε όλα αυτά τα εμπόδια.

Αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια τέτοια περίπτωση αποτυγχάνουμε ως άνθρωποι, ούτε μας ακυρώνει ως προσωπικότητες. Αρκεί να μην απογοητευτούμε και να μην εγκαταλείψουμε τα όνειρά μας, γιατί θα έρθουν πολλές άλλες πιο σημαντικές ευκαιρίες για να τα πραγματοποιήσουμε. Πρέπει όμως να επαγρυπνούμε ώστε να αντιληφθούμε και να αρπάξουμε αυτές τις ευκαιρίες, να τις επιδιώξουμε με πίστη στον εαυτό μας, στις δυνάμεις και στις ικανότητές μας και να τις εκμεταλλευτούμε.

Θεωρώ ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να κατανοήσουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε παραπέρα. Αν το έχουμε κατανοήσει, μπορούμε να ξεκινήσουμε την προετοιμασία μας.