Σε μία από τις κατανυκτικές μας περιηγήσεις στη φύση κατά τη διάρκεια της Άνοιξης, τα παιδιά προσέχουν ένα σμήνος πουλιών που κινείται χορεύοντας αλλάζοντας κατευθύνσεις και σχήματα. Τα παιδιά στέκονται και τα παρατηρούν. Κάποια φορούν τα κιάλια τους και άλλα βγάζουν τη φωτογραφική τους σε μία προσπάθεια να κρατήσουν στη μνήμη τους την εικόνα αυτή.

– Τι είναι; ρωτάει ένα αγόρι 5 χρονών.

– Ψαρόνια, απαντάει, η εκπαιδευτικός.

– Τι είναι, ρωτάει ξανά το παιδί;

– Ψαρόνια ή γνωστά κι ως stralings, απαντά φορώντας ένα υπερήφανο χαμόγελο για την επιμονή και την περιέργεια των παιδιών της η εκπαιδευτικός.

Παιδιά και εκπαιδευτικός απολαμβάνουν τη στιγμή. Τα ακούν…ένα προνήπιο σχολιάζει – Κάνουν όπως εμείς όταν μιλάμε όλοι μαζί – Ναι, μουρμουρίζουν. Συμπληρώνει η εκπαιδευτικός. Και συνεχίζουν θαυμάζοντάς τα…

Επιστρέφοντας εντυπωσιασμένοι στην τάξη επεξεργάζονται το υλικό τους. Πρώτα, τις φωτογραφίες τους…

Σχολιάζουν και μιμούνται στατικά τα σχήματα του σμήνους που βλέπουν. Σχηματίζουν υποθέσεις για το λόγο που το σμήνος πήρε το συγκεκριμένο σχήμα. Σχηματίζουν υποθέσεις για το αριθμό των πουλιών σε κάθε σχήμα. Προσπαθούν να τα μετρήσουν.

Έπειτα, αναζητούν σχετικά βίντεο.

και ήχους:

https://www.british-birdsongs.uk/common-starling/

Τα αναπαράγουν στον προτζέκτορα. Κινούνται όπως τα ψαρόνια. Προσπαθούν να συναποφασίσουν για την κατεύθυνση. Εντυπωσιάζονται, από το πόσο γρήγορα συγχρονίζονται τόσα πολλά πουλιά. Προβληματίζονται από το γεγονός ότι εκείνα δυσκολεύονται να συμφωνήσουν. Για ποιο λόγο αλλάζουν κατευθύνσεις τα ψαρόνια;

Τα παιδιά αναζητούν περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Τι βρίσκουνε:

• Η κίνηση των ψαρονιών είναι μια κομψή ανταπόκριση της ομάδας είτε σε έναν κίνδυνο, για παράδειγμα ένα γεράκι ή για τον εντοπισμό πηγής τροφής.
• Τα μοτίβα της πτήσης δημιουργούνται από την αντίδραση κάθε πουλιού στους γείτονές του.
• Κάθε ψαρόνι κινείται σε σχέση με άλλα 6-7 ψαρόνια γύρω από αυτό και μέσα από αυτό γίνεται μέρος ενός μεγαλύτερου «οντος».

Τότε ένα παιδί, ρωτά – Και που μένουν τα ψαρόνια; Που ξεκουράζονται; Κι ένα άλλο συμπληρώνει – Και που γεννούν τα παιδιά τους, κυρία;

Αυτή είναι η ευκαιρία για την παιδαγωγό να φέρει στο χώρο εικόνες με φωλιές από διαφορετικά πουλιά. Οι εικόνες αυτές τοποθετούνται σε ένα σημείο του χώρου ελεύθερα προσβάσιμο από τα παιδιά και συνοδεύονται από διάφορα ανοιχτά υλικά. Έτσι ώστε όσα παιδιά το επιθυμούν, βλέποντάς τες, να δημιουργήσουν τα ίδια.

(φωτογραφίες της Sharon Beals, https://twistedsifter.com/2011/05/25-photos-of-birds-nests-sharon-beals/)

Τα παιδιά δημιουργούν και δημιουργούν…πουλιά, φωλιές, και ταΐστρες πουλιών…

Γνωστικές προεκτάσεις…

• Παρόλο που οι άνθρωποι δεν είναι ψαρόνια, τα ψαρόνια είναι μία εύστοχη μεταφορά για καταλάβουμε πως αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας. Σίγουρα επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον με τον τρόπο που ζούμε και τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε.
• Δεν υπάρχει μόνο ένα είδος φωλιών, αλλά πολλές διαφορετικές. Όπως είναι και τα σπίτια των ανθρώπων άλλωστε. Τα αυγά των πουλιών είναι επίσης διαφορετικά, όπως και παιδιά των διαφορετικών φυλών.