Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Ελλάδα

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ιδρύθηκε στις 8 Αυγούστου 1950. Κύρια αποστολή ήταν η παραγωγή και μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε ολόκληρη την Ελλάδα με τη φθηνότερη δυνατή τιμή μέσα στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής της χώρας. Μετά από λίγα χρόνια η επιχείρηση απέκτησε το αποκλειστικό δικαίωμα για την παραγωγή και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας σε ολόκληρη τη χώρα.

Από το 1889 μέχρι το 1949 η εξάπλωση του ηλεκτρισμού στη χώρα μας είχε να αντιμετωπίσει το οξύ πρόβλημα του κατακερματισμού της παραγωγής και της διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας σε πάρα πολλές μικρές δημοτικές ή ιδιωτικές εταιρείες. Το ρεύμα τότε έφτανε μόνο για φωτισμό (με δόσεις) και η τιμή του σε αστρονομικά επίπεδα. Το 1950 από τους 11.600 οικισμούς της χώρας είχαν ηλεκτροδοτηθεί μόνο 823 και ιδιαίτερα οι περιοχές Αθηνών – Πειραιώς που απορροφούσαν πάνω από το 85% της συνολικής παραγωγής.

Στα 48 χρόνια επιχειρηματικής δράσης η ΔΕΗ αξιοποιώντας τις εγχώριες πηγές ενέργειας κατόρθωσε να ηλεκτροδοτήσει το σύνολο του πληθυσμού της χώρας, ανταποκρινόμενη αποτελεσματικά στην ολοένα αυξανόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία το 1997 έφθασε τις 3650 kWh ανά κάτοικο από 88 kWh που ήταν το 1950.

Η ΔΕΗ έχει συμβάλει αποφασιστικά στην αυτάρκεια της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια, έχοντας σταθμούς παραγωγής που η συνολική εγκατεστημένη ισχύς τους στο τέλος του 1997 ήταν 9859 MW και η καθαρή παραγωγή τους ξεπέρασε τις 39236 GWh. Το Σύστημα Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ αποτελείται από το Διασυνδεδεμένο Σύστημα Σταθμών Παραγωγής των υπολοίπων Νησιών.

Με τον όρο διασυνδεδεμένο σύστημα εννοούμε την ανάπτυξη ενιαίου συστήματος δικτύων που συνδέουν τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τα σημεία κατανάλωσης στην ηπειρωτική χώρα και μικρού μέρους του νησιωτικού συμπλέγματος. Οι πρώτες μονάδες παραγωγής ενέργειας της ΔΕΗ που λειτούργησαν ήταν στο Αλιβέρι, στην Πτολεμαΐδα, στο Κερατσίνι και οι υδροηλεκτρικές μονάδες των Λούρου, Λάδωνα, Άγρα και Γλαύκου.

Τα βασικότερα λιγνιτικά – ενεργειακά κέντρα βρίσκονται στις περιοχές Αμυνταίου – Πτολεμαίδας στη Δυτική Μακεδονία και στη Μεγαλόπολη στη Πελοπόννησο, με συνολική παραγωγή λιγνίτη που έφθασε για το 1997 τους 56,5 εκατομμύρια τόνους. Το Σύστημα Μεταφοράς απλώνεται σε ένα δίκτυο γραμμών υψηλής τάσης που φτάνει τα 10.200 χλμ. ενώ το Σύστημα Διανομής με γραμμές μέσης και χαμηλής τάσης πλησιάζει τα 180.000 χλμ.

Οι οικιακοί, αγροτικοί και εμπορικοί καταναλωτές αλλά και οι μεγάλες ηλετροβόρες βιομηχανίες συνθέτουν το σύνολο των 6,43 εκατομμυρίων πελατών των οποίων τις ανάγκες σε ηλεκτρισμό καλύπτει η ΔΕΗ εξασφαλίζοντας γι’αυτούς την απαιτούμενη ηλεκτρική ενέργεια (σχεδόν 40 δισ. KWh για το 1997).

Πρωτογενής τομέας – Συνέντευξη

Η στήριξη του πρωτογενή τομέα εν μέσω διατλαντικών εμπορικών συμφωνιών απαιτεί αλλαγή πορείας και στρατηγικό σχεδιασμό ανά περιφέρεια και προϊόν, παράλληλα με τη δράση των ιδίων των παραγωγικών φορέων επισημαίνει μιλώντας στο Ράδιο 9,84 ο καθηγητής φυσιολογίας ζωικών οργανισμών – τοξικολογίας Δημήτρης Κουρέτας. Χαρακτηρίζει καταστροφή την αποδοχή της συμφωνίας ceta και στη συνέχεια της ΤΤΙΡ και ζητά άμεσα την παρέμβαση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων κι των παραγωγών, αναφορικά με την εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων μας, καθώς η Ελλάδα είναι μοναδική σε βιοποικιλότητα μετά τη Μαδαγασκάρη.

Γεωθερμικά θερμοκήπια στο ΤΕΙ Θεσσαλίας

Πρωτότυπα Γεωθερμικά Θερμοκήπια έχουν δημιουργηθεί στις εγκαταστάσεις του ΤΕΙ Θεσσαλίας στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE «Adapt Agricultural Production to climate change and limited water supply» με ακρωνύμιο «Adapt2Change», το οποίο στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της ζήτησης νερού και ενέργειας για τη γεωργία, τη μείωση της ρύπανσης από τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα, την ελαχιστοποίηση των εκπομπών CO2 και την προσαρμογή της γεωργίας στην κλιματική αλλαγή.

(περισσότερα…)

Υδροπονία ή Υδροπονική καλλιέργεια

Υδροπονία καλείται η καλλιέργεια φυτών απουσία χώματος. Τα φυτά μεγαλώνουν στο νερό στο οποίο προστίθενται τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Οι ρίζες του φυτού πλέουν μόνο σε νερό ή εναλλακτικά σε περλίτη, βοτσαλάκι ή άλλο μέσο από το οποίο διέρχεται διαρκώς νερό. Πρόκειται, λοιπόν, για υδατοκαλλιέργεια. (περισσότερα…)