Τα ΚΑΛΥΒΙΑ Ν.Πέλλας κατοικήθηκαν γύρω στα 1900. Οι πρώτοι κάτοικοι είναι γηγενείς Μακεδόνες από τα γύρω χωριά την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα. οι περισσότεροι ήταν ψαράδες στη λίμνη των Γιαννιτσών. Από τις καλύβες των ψαράδων πήρε το όνομά του το χωριό. Το 1913-14 εγκαθίστανται στα Καλύβια οικογένειες κτηνοτρόφων Βλάχων από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάικου. Κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου πολέμου αλλά κυρίως μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εγκαθίστανται στα Καλύβια Ανατολικοθρακιώτες ΄Ελληνες από τη χερσόνησο της Καλλίπολης οι οποίοι κουβαλούν μαζί τους μια βαριά κληρονομιά κι έναν εξίσου αξιόλογο πολιτισμό μ’ αυτό των εντοπίων και των βλάχων κατοίκων των Καλυβίων. Το 1934 έρχονται και βλάχοι από το χωριό Αητομηλίτσα(Ντένισκο) της Κόνιτσας. Το χωριό μεγαλώνει …Στη δεκαετία του 1970 μετοικούν στα Καλύβια και ορισμένες οικογένειες βλάχων από τον ΄Αγιο Γερμανό και την ευρύτερη περιοχή των Πρεσπών.

“Όλους τους γρίφους που από παιδί μ’ απασχολούν και μέχρι σήμερα κάνω προσπάθεια να τους λύσω, τους κληρονόμησα από τη μητέρα μου. Χωρίς τους γρίφους της δε θά ‘μουν ποιητής.”

Μ. Χατζιδάκις

Ένα όμορφο μουσικό απόγευμα περάσαμε την Κυριακή, ενώ τα παιδιά του τμήματος μουσικής του Πολιτιστικού Συλλόγου, “έπλεκαν” το αφιέρωμα, με τη βοήθεια του δασκάλου τους Π. Βενέτη, στο μεγάλο Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μάνο Χατζιδάκι. Κιθάρα, μπουζούκι, αρμόνιο αλλά και υπέροχες φωνές ήταν αρκετά για το ταξίδι μας στην “Οδό Ονείρων”.

“Το παραμύθι της μουσικής” ακούσαμε από το στόμα της Β. Νευροκοπλή, ένα  βροχερό απόγευμα (ε, Βασιλική;) και η Βιβλιοθήκη μας γέμισε χρώματα, ήχους και …μαγεία. Την απολαύσαμε να μας παρουσιάζει το βιβλίο της, ένα βιβλίο πλούσιο σε μουσική και ουσιώδη λόγο.