Σούρβα λέγονται  τα κάλαντα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα περιμένοντας ως φιλοδώρημα καρπούς (μεταξύ των οποίων και σούρβα, τους καρπούς της σουρβιάς)  και κρατούσαν στο χέρι τους τη σουρβάκα, ένα ξύλο από σούρβα, για να χτυπούν τις πόρτες, να τους ανοίξουν.

Σε άλλες περιοχές  παρακαλούσαν και παρακινούσαν τις νοικοκυρές να τους δώσουν για φιλοδώρημα ψαχνό κομματάκι χοιρινό και όχι κρέας που θα ήταν σαν γαϊδουρινό πετσί: “Σούρβα μπάμπου τσι,τσι,τσι, κι όχι τσγκατζιόλας του πιτσί”. Η σουρβίνα ήταν μια ξύλινη σούβλα συνήθως από ξύλο κρανιάς ή κυδωνιάς, ξεφλουδισμένη και πελεκημένη με σουβλερή μύτη στην επάνω μεριά για να τρυπούν και να περνούν σ΄ αυτή τα κομματάκια του χοιρινού και τα λουκάνικα που τους έδιναν για αντίδωρο στα κάλαντα τους. Κάτω, στο χοντρότερο μέρος, σχεδίαζαν τη χειρολαβή με σκαλιστές ζωγραφιές, σχέδια και γράμματα.

Στη Φλώρινα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς,  έφηβοι ή παιδιά σηκώνουν με σκαμνί τη γριά του σπιτιού τρεις φορές στον αέρα, φωνάζοντας δυνατά: «σούρβα μπάμπω – και του χρόνου». Το έθιμο αποτελεί κατάλοιπο της γυναικοκρατίας.

Σε αρκετά χωριά της  Αριδαίας αναβιώνει το έθιμο της “σούρβας”,  κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς. Μικροί και μεγάλοι ανάβουν φωτιές και γλεντούν  με αρκετό κρασί και μεζέδες, στήνουν το χορό γύρω από τη φωτιά, φωνάζοντας “Σούρβα, Μπάμπο”

Η λέξη “Σούρβα Μπάμπο”  θεωρείται ότι προέρχεται από το λατινικό “Σουρ”  που επιβεβαιώνει ότι είμαστε ασφαλείς και υπάρχουμε. Η φωτιά δίνει το σύνθημα του εξαγνισμού αλλά και τη βεβαιότητα ότι η βαρυχειμωνιά δεν μας έκαμψε.

…την οποία καλέσαμε στη Βιβλιοθήκη μας, στα πλαίσια των εκδηλώσεων   του πανηγυριού της Αγίας Τριάδας.

Η Ελένη Πιτσιδοπούλου γεννήθηκε στην Έδεσσα το 1968. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών στη Θεσσαλονίκη και συνεχίζει να σπουδάζει στην εκπαίδευση, δουλεύοντας με τα παιδιά καθημερινά στην τάξη και κάνοντας μεταπτυχιακό. Το 2002 ξεκίνησε να φτιάχνει ιστορίες για παιδιά. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (ΙΒΒΥ).

…συμμετοχή στις Εκδηλώσεις του Δήμου με παρουσίαση χορών της Θράκης.

…γνωρίσαμε, τραγουδήσαμε, δημιουργήσαμε…

Με αφορμή την ημέρα μνήμης του αγίου, κάναμε μια μικρή γιορτή στη βιβλιοθήκη του Συλλόγου μας.

Ο Νομός Πέλλας, το στολίδι και το ιστορικό κέντρο της αρχαίας Μακεδονίας.

Ο Δήμος Σκύδρας συγκροτείται το 1989 με την ένωση των Δ.Δ Αρσενίου, ΄Ασπρου, Δάφνης, Καλυβίων, Λιποχωρίου, Λουτροχωρίου, Μαυροβουνίου, Νέας Ζωής, Πετριάς, Πλευρώματος, Σεβαστειανών και Ριζού. ΄Εχει συνολικό πληθυσμό 15.654 κατοίκων(απογραφή 2001) κι έκταση 122.359 στρέμματα. Η αρχαία πόλη της Μακεδονίας Σκύδρα διατηρήθηκε μέχρι τη βυζαντινή εποχή στην περιοχή της σημερινής Επισκοπής Νάουσας. Τη συναντάμε με την ονομασία Βερτεκόπ στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και στη νέα τοποθεσία στο κέντρο του Νομού Πέλλας. Από τις 2-3-1926 και μέχρι σήμερα ονομάζεται Σκύδρα.

Ο Δήμος Σκύδρας βρίσκεται στο κέντρο του Νομού Πέλλας, στην εύφορη πεδιάδα της ΄Εδεσσας. Μεγάλες είναι οι εκτάσεις με πολυετείς δενδρώδεις καλλιέργειες ροδακινιάς, μηλιάς, δαμασκηνιάς, αχλαδιάς, βερυκκοκιάς κ.ά  καθώς επίσης και θερμοκήπια λαχανικών που καλλιεργούνται στην περιοχή του Δήμου και αποτελούν  την κύρια πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους του.

Οι φωτογραφίες είναι του Δ.Τσορλίνη.

�

Στις 2 Μαΐου 2010 διοργανώθηκε με επιτυχία η εκδρομή για τους χορευτές του συλλόγου στα Γιάννενα.