Ιδέες και προτάσεις με παιχνίδια και δραστηριότητες για μια ομαλή μετάβαση στο Δημοτικό! (υλικό από βιωματικά σεμινάρια)
ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΤΙ
- Εξηγήστε στα παιδιά πως θα τους δώσετε ένα μαγικό κουτί που θα πρέπει να το πάρουν όλοι ένας ένας. Μέσα υπάρχει η εικόνα /φωτογραφία ενός πολύ ξεχωριστού ανθρώπου. Δεν θα πρέπει να που ν ποιος είναι, μονάχα να κοιτάξουν μέσα στο κουτί και να το δώσουν στον επόμενο. Όταν θα έχουν κοιτάξει όλοι μέσα στο κουτί ρωτήστε τους « Ποιος ήταν αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος;»
ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ
- Σε χαρτί του μέτρου ζωγραφίζουν: ποια εφόδια έχω –ποιες ικανότητες έχω για να αντιμετωπίσω τις αλλαγές- τι έχω κατακτήσει στο νηπιαγωγείο.
ΝΗΣΑΚΙΑ
- Χρειάζονται 5 ή 6 μεγάλες εφημερίδες (ανάλογα την ομάδα) και θα αφαιρείται μία μία. Τοποθετούνται στο χώρο διάχυτα φύλλα εφημερίδας που συμβολίζουν «νησάκια». Όλοι κινούνται σύμφωνα με την μουσική ελεύθερα σ’ όλο τον χώρο και όταν αυτή σταματήσει, θα πρέπει να βρεθούν πάνω σ’ ένα νησάκι, έστω και με το δαχτυλάκι τους. Το ίδιο γίνεται έως να μείνει μόνο ένα νησάκι και όλοι μαζί σ’ αυτό
ΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ
- Παίζει μουσική και περπατάνε σύμφωνα με το συναίσθημα που τους λέμε, πχ. περπατήστε όπως περπατάτε όταν είστε χαρούμενοι, λυπημένοι, κ.λπ. Ή περπατήστε πάνω σε καυτή άμμο, σε πάγο, μέσα στο νερό, κ.λπ. Ή περπατήστε όπως τα μωρά, όπως οι ηλικιωμένοι κ.λπ.
ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΗΣΙΔΕΣ
- Στόχος: να καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη, η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια, η παρατηρητικότητα και η αντίδραση του καθενός, η εξωλεκτική επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της ομάδας.
Ζητείται ένας ή δυο εθελοντές (ανάλογα με το μέγεθος της ομάδας). Με ένα μαντήλι κλείνονται τα μάτια των εθελοντών ώστε να μη βλέπουν. Έτσι γίνονται τα «καράβια» που ταξιδεύουν. Όλα τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας καλούνται να ανακατευτούν ήσυχα και αμίλητα στο χώρο και να μείνουν σταθερά σε ένα σημείο που επιλέγουν μέσα στον ευρύτερο χώρο που ορίζεται ως όριο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Τα σταθερά μέλη της ομάδας γίνονται οι «σημαδούρες» μέσα στη θάλασσα που κινούνται τα «καράβια». Όταν το «καράβι» αρχίσει το ταξίδι του και δείχνει να πλησιάζει προς μια «σημαδούρα» τότε αυτή χρειάζεται με έναν ήχο που θα παράγει (π.χ. παλαμάκια, σφύριγμα, χτύπημα των δαχτύλων κλπ) να το προειδοποιήσει ώστε να αλλάξει πορεία και να μη χτυπήσει πάνω της. Σε περίπτωση που το «καράβι» χτυπήσει πάνω σε μια «σημαδούρα» (βρει έστω και σε ένα σημείο) τότε το άτομο που κάνει το «καράβι» γίνεται «σημαδούρα» και το άτομο που κάνει τη «σημαδούρα» γίνεται «καράβι».
- Ρωτάμε τα μέλη της ομάδας, πώς ένιωσαν μέσα από το ρόλο που είχε, τι έμαθε, τι σκέφτεται για τις δυσκολίες;
ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ σε δυάδες
- Ζωγραφίζουν σε λευκό χαρτί, το περίγραμμα του χεριού τους και συζητούν από ποιους μπορούν να ζητήσουν και να πάρουν βοήθεια στις δυσκολίες, στις αλλαγές, σε κάθε ανησυχία ή φόβο; Σε κάθε δάχτυλο ζωγραφίζουν αυτόν τον άνθρωπο ή γράφουν το όνομά του, ή το αρχικό του γράμμα.
«ΓΕΙΑ, ΓΕΙΑ-ΧΑΡΑ»
- Όλοι στέκονται σε κύκλο και κοιτούν στο εσωτερικό του. Ένας εθελοντής βγαίνει από τον κύκλο και κινείται χαλαρά έως ότου κάποια στιγμή ακουμπήσει στην πλάτη κάποιον από τον κύκλο. Αυτός βγαίνει έξω και κινούνται και οι δυο προς την αντίθετη κατεύθυνση επιδιώκοντας να καλύψει ένας από τους δυο το κενό στον κύκλο. Στη διαδρομή τους που συναντώνται χαιρετιούνται «γεια-γεια-γεια» με χειραψία και μετά κινούνται για να μπουν στον κύκλο. Συζητήστε μετά αν θυμάστε με ποιους χαιρετιστήκατε; Μιλήσατε ή βιαστήκατε να βιαστείτε να καλύψετε το κενό να δείτε τον άλλο και να του αφιερώσετε χρόνο;
ΠΟΙΟΝ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
- Καθένας σκέφτεται στο μυαλό του ένα άτομο της ομάδας. Το ποιον έχει βάλει στο μυαλό του το ξέρει μόνο ο ίδιος. Αυτό που έχει να κάνει με το σύνθημα του συντονιστή είναι να τρέξει κάνοντας 3 κύκλους γύρω από εκείνον που διάλεξε!
ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ Ή ΤΗ ΣΚΕΨΗ
- Μικρές προτάσεις χωρίς τέλος, ή εικόνες είναι κομμένες, τυλιγμένες και τοποθετημένες σε ένα κουτί στο κέντρο του κύκλου. Κάθε μέλος με τη σειρά του «ψαρεύει» να πιάσει ένα διπλωμένο χαρτί από το κουτί. Το μέλος επιστρέφει στη θέση του, διαβάζει την πρόταση δυνατά και τη συμπληρώνει με τις δικές του λέξεις
ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΡΕΚΛΑ ΟΠΟΙΟΣ…
- Όλοι κάθονται σε μια καρέκλα σε κύκλο κλειστό. Ένας βρίσκεται όρθιος στον κύκλο και δίνει μια οδηγία «αλλάζει καρέκλα όποιος….π.χ. φοράει μαύρα παπούτσια». Τότε όσοι φοράνε μαύρα παπούτσια πρέπει να σηκωθούν και να αλλάξουν καρέκλα. Όποιος μείνει όρθιος δίνει καινούργια οδηγία. Σαφώς σε αυτήν την περίπτωση, δίνουμε μία οδηγία που να συνδέεται με την μετάβαση.
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
- Σε ομάδες να φανταστούν ότι κάνουν τους δημοσιογράφους και παίρνουν συνέντευξη από παιδιά νηπιαγωγείου που πρόκειται να πάνε στο δημοτικό.
Τα ερωτήματα θα μπορούσαν να είναι τα εξής: πως νιώθουν τα παιδιά, τι φαντάζονται, ποιες δυσκολίες πιστεύουν ότι θα αντιμετωπίσουν, τι καινούργιο περιμένουν. Ας επιλέξουν όποιο μέσο θέλουν (τηλεοραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα..). Διαμορφώνουν το σενάριο και το παίζουν σε μικρά σκετς.
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ
- Να μας δείξετε ως ομάδα πώς αποχαιρετάτε το νηπιαγωγείο, με ζωγραφιά, παντομίμα, ποίημα, γλυπτό/άγαλμα.
ΜΑΛΙΑ – ΚΟΥΒΑΡΙΑ
- Η ομάδα σχηματίζει έναν κύκλο όπου όλοι στέκονται όρθιοι. Ξεκινά ο συντονιστής ο οποίος κρατώντας τη μια άκρη της κλωστής ενός κουβαριού στο δάχτυλό του, πετά το κουβάρι σε κάποιον άλλο λέγοντας το όνομα του προσώπου μαζί με ένα καλό – ένα θετικό γνώρισμα που έχει αυτό το πρόσωπο, ή λέγοντας «πετώ το σχοινί στον/στην … γιατί τον εκτιμώ επειδή είναι π.χ. ειλικρινής ή έχει καλό χιούμορ κλπ. Αυτός που ακούει το όνομά του, πιάνει το κουβάρι, περνά την κλωστή από το δάχτυλό του και μετά πετά το κουβάρι σε κάποιον άλλο κάνοντας την ίδια διαδικασία. Η διαδικασία συνεχίζεται έως ότου το κουβάρι περάσει και στον τελευταίο της ομάδας και έχει γίνει ένας κοινωνικός ιστός. Μπορεί να γίνει και αντίστροφα, μετά, δηλαδή, ο τελευταίος πετά πίσω το κουβάρι σε αυτόν που του το πέταξε λέγοντας το όνομα αυτού και το καλό που άκουσε ότι έχει. Ρωτάμε: πως νιώσατε; τι μάθατε για τον εαυτό σας; Τι μάθατε για τους άλλους;
