Ημέρα: 12 Ιανουαρίου 2021

Κοινωνικό περιβάλλον και μάθηση

Στις 12 Ιανουαρίου, 2021

Τι ρόλο παίζει το κοινωνικό περιβάλλον στη διαδικασία μάθησης

Η μάθηση, σύμφωνα με την αντίληψη που διέπει τον Οδηγό Νηπιαγωγού προσδιορίζεται ως κοινωνική δραστηριότητα, οικοδομείται δηλαδή από το κάθε άτομο στο πλαίσιο της σχέσης που αναπτύσσει με τους άλλους και σε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Σύμφωνα, με τη θεωρία του Vygotsky, όπως επισημαίνεται στον Οδηγό της Νηπιαγωγού, η κοινωνική αλληλεπίδραση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της σχολικής πραγματικότητας συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της νόησης. Το παιδί στη διαδικασία αυτή δεν είναι παθητικός δέκτης αλλά δρων υποκείμενο που διαμορφώνει με τις πράξεις του τη γνωστική πραγματικότητα. Σύμφωνα εξάλλου, με έρευνες τα παιδιά αναπτύσσουν θετικές στάσεις απέναντι στη μάθηση όταν έχουν συστηματικές ευκαιρίες να αλληλεπιδρούν με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον (Dodge&Cocker,1998, στο Οδηγός Νηπι/γού,σ.19). Με άλλα λόγια, η μάθηση πραγματοποιείται μέσα από την επίλυση προβλημάτων του κοινωνικού περιβάλλοντος, που επιτρέπει σε κάθε παιδί να αναζητά, να κατανοεί και να εφαρμόζει «χρήσιμη γνώση» καθώς εμπλέκεται σε κοινωνικά ζητήματα με το δικό του τρόπο και σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες. Για το λόγο αυτό, ευνοείται και ενθαρρύνεται η ανάπτυξη αλληλεπιδράσεων τόσο ανάμεσα στους ενηλίκους και τα παιδιά, όσο και των παιδιών μεταξύ τους, με τα υλικά και το χώρο (σ.10). Καθώς τα παιδιά αλληλεπιδρούν με το κοινωνικό περιβάλλον προκαλείται η φυσική τους περιέργεια, ενεργοποιείται η σκέψη τους, απελευθερώνεται η φαντασία τους και δίνεται η ευκαιρία για απόκτηση γνώσεων και εμπειριών με τρόπο βιωματικό. Όπως ο Malaguzzi (1987,σ.24, Οδηγός Νηπ/γού) τονίζει, κύρια μέριμνα του εκπαιδευτικού είναι να απομακρύνει όλα τα πιθανά εμπόδια και να προσφέρει υποστήριξη ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να αλληλεπιδράσουν με το κοινωνικό περιβάλλον, αναπτύσσοντας όλο το δυναμικό τους, όλες τους τις δυνάμεις και όλους τους τρόπους έκφρασης.

Στο κεφάλαιο που αναφέρονται οι θεματικές προσεγγίσεις και σχέδια εργασίας δίνετε έμφαση στο κοινωνικό χαρακτήρα της μάθησης. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι βασική προϋπόθεση για να επιτυγχάνουν τις βασικές επιδιώξεις τους οι επεξεργασίες θεμάτων, είτε προτείνει και σχεδιάζει τα θέματα η νηπιαγωγός, είτε προκύπτουν από τα ίδια τα παιδιά είναι η ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, μέσω της πραγματοποίησης ατομικών, ομαδικών και συλλογικών δραστηριοτήτων. Η διαθεματική προσέγγιση της γνώσης αντανακλά μία αντίληψη για τη μάθηση στο πλαίσιο της οποίας η εκπαιδευτικός λαμβάνει υπόψη και τις προηγούμενες μαθησιακές και κοινωνικές εμπειρίες, τις οποίες αξιοποιεί θετικά ως αφορμές για περαιτέρω επεξεργασία (σ.9), ιδιαίτερα δε των παιδιών που προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά και κοινωνικοοικονομικά περιβάλλοντα.

Στο σχεδιασμό της οργάνωσης του μαθησιακού περιβάλλοντος τονίζεται στο να προβλεφθεί και η κοινωνική διάστασή του καθώς λαμβάνεται για παράδειγμα υπόψη η εμπειρία που φέρει το παιδί από το κοινωνικό περιβάλλον για την οργάνωση των γωνιών. Ο εμπλουτισμός επίσης, του νηπιαγωγείου με έντυπα, εφημερίδες, περιοδικά, ανακοινώσεις, επιστολές αναδεικνύει την σύνδεση του σχολείο με τα μηνύματα, τα προβλήματα, τις εξελίξεις, τα συμβάντα, τις τεχνολογικές και άλλες εξελίξεις της κοινωνίας.

Στη διάσταση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης που ενισχύει τη μάθηση με το πρώτο περιβάλλον από οποίο προέρχεται το παιδί και έχει κατακτήσει τις πρώτες εμπειρίες του μπορεί να τοποθετηθεί η συνεργασία με τους γονείς που προτείνει ο Οδηγός Νηπιαγωγού. Η σχέση σχολείου – σπιτιού και η επικοινωνία με την οικογένεια ενώνουν τους δύο κόσμους του παιδιού. Για παράδειγμα, η συνεργασία με του γονείς ή και με άλλους ειδικούς που προτείνεται κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης ενός σχεδίου εργασίας όταν το θέμα το απαιτεί, αποδεικνύει ότι η μάθηση συντελείται και με το άνοιγμα του σχολείου στο τοπικό κοινωνικό περιβάλλον. Με τον τρόπο αυτό το παιδί αισθάνεται και αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα για ενότητα, αλληλεπίδραση και συν-εξάρτηση του σχολείου με την κοινωνία.

Η κοινωνική σημασία της μάθησης στον Οδηγό Σπουδών είναι εμφανής και όταν προτείνεται στις νηπιαγωγούς να παρατηρούν και να καταγράφουν τι λένε και τι κάνουν τα παιδιά στο ελεύθερο παιχνίδι, να συνεργάζονται με τις οικογένειες όλων των παιδιών, να λειτουργούν ως διαμεσολαβητές ανάμεσα στα παιδιά της κυρίαρχης ομάδας και τα παιδιά ης όποιας μειοψηφίας.

Η εργασία και το παιχνίδι σε ομάδες αποδεικνύει επίσης, τον κοινωνικό χαρακτήρα της μάθησης. Η ομαδική εργασία είναι πολύτιμη για τη ψυχική ισορροπία των παιδιών, ενδυναμώνει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση τους ενώ παράλληλα, τα παιδιά μαθαίνουν χρησιμοποιώντας νοητικές και κοινωνικές στρατηγικές για να πραγματοποιήσουν μια σειρά από ενέργειες, αλληλεπιδρώντας με τα άλλα παιδιά, με τους ενηλίκους και με το περιβάλλον τους. Όπως αναφέρεται από τη Katz (1990, στο Οδηγός Νηπιαγωγού, σ.75) σε όλα τα κοινωνικά περιβάλλοντα και σε όλους τους πολιτισμούς στα παιδιά αρέσει να συναναστρέφονται με άλλα παιδιά και στο πλαίσιο αυτής της συναναστροφής μιμούμενα, διερευνώντας, συμφωνώντας και διαφωνώντας μαθαίνουν το ένα από το άλλο. Η ομάδα αποτελεί για το νηπιαγωγείο -πέρα των άλλων λειτουργιών που επιτελεί- και φορέα αγωγής μορφών κοινωνικής συμπεριφοράς. Η ομαδική εργασία μέσα από τη μίμηση πρακτικών και στάσεων, την ανάπτυξη τρόπων συνεργασίας προσαρμοσμένων στις δυνατότητες της προσχολικής ηλικίας συμβάλλει αποφασιστικά στη διαδικασία ανάπτυξης του παιδιού και στη μάθηση. Με τον τρόπο αυτό, η μάθηση οικοδομείται από το κάθε άτομο στο πλαίσιο της σχέσης που αναπτύσσει με τους άλλους Ειδικότερα, όπως αναφέρεται από τον Γερμανό (2002) στον Οδηγό της Νηπιαγωγού «για τη μάθηση ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν οι διαπροσωπικές σχέσεις των παιδιών που δημιουργούνται κυρίως μέσα από τις ευκαιρίες για συζήτηση, διαφωνία, λήψη απόφασής, υλοποίηση κοινού στόχου, τις οποίες προσφέρει η συμμετοχή στην ομάδα. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν μέσα από αυτό το πλέγμα των διαδικασιών είναι σημαντικά από εκπαιδευτική άποψη, επειδή συμβάλλουν στην ωρίμανση των ατομικών ικανοτήτων για αυτενέργεια, πρωτοβουλία, δημιουργικότητα, επειδή μαθαίνουν το παιδί να μαθαίνει (σ.76).

Σχετικά με την προώθηση του εγγραμματισμού στο νηπιαγωγείο βοηθούν πολύ οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και στα παιδιά καθώς συνεργάζονται σε μικρές ομάδες και το κάθε παιδί χρησιμοποιεί νοητικές και κοινωνικές στρατηγικές για να ανακοινώσει, να προσκαλέσει, να πείσει, να σχεδιάσει μαζί με τους άλλους ((Cresas 1989, στο Οδηγός Νηπιαγωγού, σ.97) για να «διαβάσει» και να παράγει κείμενα που έχουν νόημα για τα ίδια.

H ανταλλαγή εμπειριών και σκέψεων ανάμεσα στα παιδιά είναι σημαντικές και για την κατάκτηση της μαθηματικής σκέψης όταν οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην τάξη δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να μπορέσουν να συνδέσουν τη γνώση που προσφέρεται στο σχολικό πλαίσιο με όσα ήδη γνωρίζουν.

Στο πλαίσιο της μελέτης του περιβάλλοντος, τα παιδιά ενθαρρύνονται να παρατηρούν, να περιγράφουν, να καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους, να πειραματίζονται, να κάνουν υποθέσεις, προβλέψεις, να θέτουν ερωτήματα, να αναζητούν απαντήσεις, να αναπτύσσουν κριτική και ερευνητική στάση, να αντλούν πληροφορίες από τον κόσμο που τα περιβάλλει και να μετατρέπουν τις πληροφορίες αυτές σε γνώση. Στο πλαίσιο αυτής της ενότητας προκειμένου να προωθηθούν οι διερευνήσεις και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις οργανώνονται έξοδοι των παιδιών από την τάξη, καθώς και επισκέψεις ειδικών στο σχολείο με σκοπό να τα ενημερώσει για κάποιο θέμα για το οποίο έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον, στα πλαίσια ενός σχεδίου εργασίας ή μιας θεματικής προσέγγισης. Και στις δυο περιπτώσεις πάντως, είτε έχουμε την επίσκεψη ειδικού στο σχολείο, είτε επίσκεψη των παιδιών σε διάφορους χώρους, δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να συνδέσουν τις γνώσεις τους με την πραγματική ζωή, να αξιοποιήσουν το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, προκειμένου να αντλήσουν εμπειρίες και να δομήσουν γνώση.

Τέλος στο κεφάλαιο που αναφέρεται στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, παρόλο που αποτελεί ατομική δραστηριότητα προτείνεται στον Οδηγό Νηπιαγωγού τα παιδιά να δουλεύουν ανά δύο ή τρία σε έναν υπολογιστή με αποτέλεσμα να διευρύνονται οι ευκαιρίες των παιδιών για συνολική γνωστική και κοινωνική τους ανάπτυξη.

Από όλα τα παραπάνω, διαπιστώνουμε ότι το νηπιαγωγείο δε θα μπορούσε να αγνοεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της μάθησης. Ρόλος του είναι να διαμορφώσει ένα ελκυστικό μαθησιακό περιβάλλον που θα ευνοεί διερευνήσεις και θα προωθεί τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις αξιοποιώντας τις εμπειρίες που έχουν βιώσει τα παιδιά στο περιβάλλον τους και τις δεξιότητες που έχουν ήδη αποκτήσει, υποστηρίζοντάς τα να τις διευρύνουν προχωρούν παραπέρα σε γνώσεις και δεξιότητες Το σχολείο και ο εκπαιδευτικός είναι ανοικτός και αλληλεπιδρά με την κοινωνία. Το σημαντικότερο είναι, ότι με αυτό τον τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν να συνδέουν την εργασία τους με τον πραγματικό κόσμο και ευαισθητοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο ως ενεργά και ευαισθητοποιημένα μέλη του κοινωνικού συνόλου (Nagel,1996,σ.20).

Άτυπα μαθηματικά στο νηπιαγωγείο

Από ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ

Στις 12 Ιανουαρίου, 2021

Σε Δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο, Μαθηματικά στο νηπιαγωγείο

Προτάσεις για παιχνίδια, κατασκευές και άλλες ιδέες που βοηθούν στην ανάπτυξη και ενίσχυση της μαθηματικής σκέψης και γνώσης στην τάξη

Ντόμινο

Η κατασκευή του ντόμινο μπορεί πολύ εύκολα να γίνει με σχέδια από χαρτί περιτυλίγματος, σφραγίδες, κουκίδες, αριθμούς ή και συνδυασμούς των παραπάνω και γίνεται πολύ εύκολα αν ακολουθήσουμε την παρακάτω τεχνική:

α α α α α

α β γ δ ε

β β β β β

β α γ δ ε

γ γ γ γ γ

γ α β δ ε

δ δ δ δ δ

δ α β γ ε

ε ε ε ε ε

ε α β γ δ

Δραστηριότητες Ταύτισης

Τα κριτήρια ταύτισης είναι το σχήμα, το μέγεθος και η διάταξη των σχεδίων. Οι καρτέλες μπορεί να είναι χωρισμένες σε 12 κουτάκια και ο βαθμός δυσκολίας θα εξαρτηθεί από την ομάδα μας και το ενδιαφέρον των παιδιών.

Μέμορι

Για να φτιάξουμε μέμορι αρκεί να κατασκευάσουμε σε δύο αντίτυπα μικρές κάρτες. Σχέδια μπορούμε να βρούμε σε χαρτιά περιτυλίγματος που έχουν επαναλαμβανόμενα μοτίβα.

Κάρτες γενεθλίων

Φτιάχνουμε μία μεγάλη κάρτα – αριθμό της ηλικίας του παιδιού και τα παιδιά ζωγραφίζουν ό,τι θέλουν πάνω στον αριθμό.

Στο ελεύθερο παιχνίδι ενθαρρύνουμε…

– επίλυση προβλημάτων

– προώθηση μαθηματικού λεξιλογίου

– πίνακες διπλής εισόδου

Παραμύθι / Ανάγνωση μιας ιστορίας και μαθηματικά

Πορεία

Διαβάζουμε την ιστορία πριν τη διαβάσουμε στην τάξη ώστε να ξέρουμε το περιεχόμενό της
Εντοπίζουμε και επιλέγουμε τις μαθηματικές έννοιες που αναφέρονται και θέλουμε να ασχοληθούμε
Διαβάζουμε την ιστορία στα παιδιά
Επεξεργαζόμαστε το περιεχόμενο της ιστορίας με τα παιδιά με σκοπό την κατανόησή της.
Απευθύνουμε ερωτήσεις στα παιδιά ώστε οι απαντήσεις να εμπεριέχουν μαθηματικές έννοιες π.χ. που ήταν τα πουλιά όταν άρχισε η βροχή…- πάνω στο δέντρο…, συνεχίζουμε να ρωτάμε ποια ζώα βρισκόταν κάτω από το δέντρο; – λαγοί κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο απομονώνουμε το τις χωρικές έννοιες πάνω – κάτω και τις γράφουμε σε δύο καρτέλες και παίζουμε με ερωτο-απαντήσεις που δίνουν μία νέα διάσταση στο παραμύθι.

Μαθηματικό λεξιλόγιο και Λεκτική διατύπωση

Η διατύπωση με λόγια της δράσης, της απόφασης ή της επιλογής είναι πολύ σημαντική, γιατί οδηγεί το παιδί να εκφράσει ρητά αυτά που κάνει και κατά συνέπεια να αποκτήσει συνείδηση των πράξεών του. Η μεταφορά των εννοιών και η επισήμανση των μαθηματικών όρων από το επίπεδο των δράσεων στο επίπεδο των λέξεων αποτελεί κλειδί για την προσέγγισή τους. Τζεκάκη, 1998, σ.26

Διαδικασίες ελέγχου λάθους

Οι διαδικασίες ελέγχου είναι απαραίτητες για να αντιληφθεί το παιδί την ανεπάρκεια της προηγούμενης γνώσης και να οδηγηθεί να τη διερευνήσει ή να την αλλάξει. Η διόρθωση του λάθους όμως, δεν μπορεί να γίνει από τον εκπαιδευτικό γιατί, όπως η δημιουργία του λάθους προέκυψε από το υποκείμενο της δράσης έτσι και η διόρθωση θα πραγματοποιηθεί από αυτό. Τζεκάκη, 1998, σ.28

Τζεκάκη Μ., (1998) Μαθηματικές δραστηριότητες για την προσχολική ηλικία. Αθήνα: Gutenberg.

Μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο Δημοτικό, παιχνίδια στο νηπιαγωγείο

Από ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ

Στις 12 Ιανουαρίου, 2021

Σε Δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο, Μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό

Ιδέες και προτάσεις με παιχνίδια και δραστηριότητες για μια ομαλή μετάβαση στο Δημοτικό! (υλικό από βιωματικά σεμινάρια)

ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΤΙ

Εξηγήστε στα παιδιά πως θα τους δώσετε ένα μαγικό κουτί που θα πρέπει να το πάρουν όλοι ένας ένας. Μέσα υπάρχει η εικόνα /φωτογραφία ενός πολύ ξεχωριστού ανθρώπου. Δεν θα πρέπει να που ν ποιος είναι, μονάχα να κοιτάξουν μέσα στο κουτί και να το δώσουν στον επόμενο. Όταν θα έχουν κοιτάξει όλοι μέσα στο κουτί ρωτήστε τους « Ποιος ήταν αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος;»

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ

Σε χαρτί του μέτρου ζωγραφίζουν: ποια εφόδια έχω –ποιες ικανότητες έχω για να αντιμετωπίσω τις αλλαγές- τι έχω κατακτήσει στο νηπιαγωγείο.

ΝΗΣΑΚΙΑ

Χρειάζονται 5 ή 6 μεγάλες εφημερίδες (ανάλογα την ομάδα) και θα αφαιρείται μία μία. Τοποθετούνται στο χώρο διάχυτα φύλλα εφημερίδας που συμβολίζουν «νησάκια». Όλοι κινούνται σύμφωνα με την μουσική ελεύθερα σ’ όλο τον χώρο και όταν αυτή σταματήσει, θα πρέπει να βρεθούν πάνω σ’ ένα νησάκι, έστω και με το δαχτυλάκι τους. Το ίδιο γίνεται έως να μείνει μόνο ένα νησάκι και όλοι μαζί σ’ αυτό

ΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ

Παίζει μουσική και περπατάνε σύμφωνα με το συναίσθημα που τους λέμε, πχ. περπατήστε όπως περπατάτε όταν είστε χαρούμενοι, λυπημένοι, κ.λπ. Ή περπατήστε πάνω σε καυτή άμμο, σε πάγο, μέσα στο νερό, κ.λπ. Ή περπατήστε όπως τα μωρά, όπως οι ηλικιωμένοι κ.λπ.

ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΗΣΙΔΕΣ

Στόχος: να καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη, η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια, η παρατηρητικότητα και η αντίδραση του καθενός, η εξωλεκτική επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη της ομάδας.

Ζητείται ένας ή δυο εθελοντές (ανάλογα με το μέγεθος της ομάδας). Με ένα μαντήλι κλείνονται τα μάτια των εθελοντών ώστε να μη βλέπουν. Έτσι γίνονται τα «καράβια» που ταξιδεύουν. Όλα τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας καλούνται να ανακατευτούν ήσυχα και αμίλητα στο χώρο και να μείνουν σταθερά σε ένα σημείο που επιλέγουν μέσα στον ευρύτερο χώρο που ορίζεται ως όριο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Τα σταθερά μέλη της ομάδας γίνονται οι «σημαδούρες» μέσα στη θάλασσα που κινούνται τα «καράβια». Όταν το «καράβι» αρχίσει το ταξίδι του και δείχνει να πλησιάζει προς μια «σημαδούρα» τότε αυτή χρειάζεται με έναν ήχο που θα παράγει (π.χ. παλαμάκια, σφύριγμα, χτύπημα των δαχτύλων κλπ) να το προειδοποιήσει ώστε να αλλάξει πορεία και να μη χτυπήσει πάνω της. Σε περίπτωση που το «καράβι» χτυπήσει πάνω σε μια «σημαδούρα» (βρει έστω και σε ένα σημείο) τότε το άτομο που κάνει το «καράβι» γίνεται «σημαδούρα» και το άτομο που κάνει τη «σημαδούρα» γίνεται «καράβι».

Ρωτάμε τα μέλη της ομάδας, πώς ένιωσαν μέσα από το ρόλο που είχε, τι έμαθε, τι σκέφτεται για τις δυσκολίες;

ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ σε δυάδες

Ζωγραφίζουν σε λευκό χαρτί, το περίγραμμα του χεριού τους και συζητούν από ποιους μπορούν να ζητήσουν και να πάρουν βοήθεια στις δυσκολίες, στις αλλαγές, σε κάθε ανησυχία ή φόβο; Σε κάθε δάχτυλο ζωγραφίζουν αυτόν τον άνθρωπο ή γράφουν το όνομά του, ή το αρχικό του γράμμα.

«ΓΕΙΑ, ΓΕΙΑ-ΧΑΡΑ»

Όλοι στέκονται σε κύκλο και κοιτούν στο εσωτερικό του. Ένας εθελοντής βγαίνει από τον κύκλο και κινείται χαλαρά έως ότου κάποια στιγμή ακουμπήσει στην πλάτη κάποιον από τον κύκλο. Αυτός βγαίνει έξω και κινούνται και οι δυο προς την αντίθετη κατεύθυνση επιδιώκοντας να καλύψει ένας από τους δυο το κενό στον κύκλο. Στη διαδρομή τους που συναντώνται χαιρετιούνται «γεια-γεια-γεια» με χειραψία και μετά κινούνται για να μπουν στον κύκλο. Συζητήστε μετά αν θυμάστε με ποιους χαιρετιστήκατε; Μιλήσατε ή βιαστήκατε να βιαστείτε να καλύψετε το κενό να δείτε τον άλλο και να του αφιερώσετε χρόνο;

ΠΟΙΟΝ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ

Καθένας σκέφτεται στο μυαλό του ένα άτομο της ομάδας. Το ποιον έχει βάλει στο μυαλό του το ξέρει μόνο ο ίδιος. Αυτό που έχει να κάνει με το σύνθημα του συντονιστή είναι να τρέξει κάνοντας 3 κύκλους γύρω από εκείνον που διάλεξε!

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ Ή ΤΗ ΣΚΕΨΗ

Μικρές προτάσεις χωρίς τέλος, ή εικόνες είναι κομμένες, τυλιγμένες και τοποθετημένες σε ένα κουτί στο κέντρο του κύκλου. Κάθε μέλος με τη σειρά του «ψαρεύει» να πιάσει ένα διπλωμένο χαρτί από το κουτί. Το μέλος επιστρέφει στη θέση του, διαβάζει την πρόταση δυνατά και τη συμπληρώνει με τις δικές του λέξεις

ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΡΕΚΛΑ ΟΠΟΙΟΣ…

Όλοι κάθονται σε μια καρέκλα σε κύκλο κλειστό. Ένας βρίσκεται όρθιος στον κύκλο και δίνει μια οδηγία «αλλάζει καρέκλα όποιος….π.χ. φοράει μαύρα παπούτσια». Τότε όσοι φοράνε μαύρα παπούτσια πρέπει να σηκωθούν και να αλλάξουν καρέκλα. Όποιος μείνει όρθιος δίνει καινούργια οδηγία. Σαφώς σε αυτήν την περίπτωση, δίνουμε μία οδηγία που να συνδέεται με την μετάβαση.

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Σε ομάδες να φανταστούν ότι κάνουν τους δημοσιογράφους και παίρνουν συνέντευξη από παιδιά νηπιαγωγείου που πρόκειται να πάνε στο δημοτικό.

Τα ερωτήματα θα μπορούσαν να είναι τα εξής: πως νιώθουν τα παιδιά, τι φαντάζονται, ποιες δυσκολίες πιστεύουν ότι θα αντιμετωπίσουν, τι καινούργιο περιμένουν. Ας επιλέξουν όποιο μέσο θέλουν (τηλεοραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα..). Διαμορφώνουν το σενάριο και το παίζουν σε μικρά σκετς.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ

Να μας δείξετε ως ομάδα πώς αποχαιρετάτε το νηπιαγωγείο, με ζωγραφιά, παντομίμα, ποίημα, γλυπτό/άγαλμα.

ΜΑΛΙΑ – ΚΟΥΒΑΡΙΑ

Η ομάδα σχηματίζει έναν κύκλο όπου όλοι στέκονται όρθιοι. Ξεκινά ο συντονιστής ο οποίος κρατώντας τη μια άκρη της κλωστής ενός κουβαριού στο δάχτυλό του, πετά το κουβάρι σε κάποιον άλλο λέγοντας το όνομα του προσώπου μαζί με ένα καλό – ένα θετικό γνώρισμα που έχει αυτό το πρόσωπο, ή λέγοντας «πετώ το σχοινί στον/στην … γιατί τον εκτιμώ επειδή είναι π.χ. ειλικρινής ή έχει καλό χιούμορ κλπ. Αυτός που ακούει το όνομά του, πιάνει το κουβάρι, περνά την κλωστή από το δάχτυλό του και μετά πετά το κουβάρι σε κάποιον άλλο κάνοντας την ίδια διαδικασία. Η διαδικασία συνεχίζεται έως ότου το κουβάρι περάσει και στον τελευταίο της ομάδας και έχει γίνει ένας κοινωνικός ιστός. Μπορεί να γίνει και αντίστροφα, μετά, δηλαδή, ο τελευταίος πετά πίσω το κουβάρι σε αυτόν που του το πέταξε λέγοντας το όνομα αυτού και το καλό που άκουσε ότι έχει. Ρωτάμε: πως νιώσατε; τι μάθατε για τον εαυτό σας; Τι μάθατε για τους άλλους;