Ως μαθήτρια έμαθα να ΜΗΝ σκέφτομαι, αλλά να ΠΙΣΤΕΥΩ ότι δεν μπορώ να σκεφτώ και το ΜΟΝΟ που θέλου να κάνω, είναι να ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, να ΛΕΩ και να ΠΙΣΤΕΥΩ/ΠΡΕΣΒΕΥΩ αυτά που άλλοι είπαν, σκέφτηκαν, πιστεύουν/πρεσβεύουν. Ευτυχώς μεγαλώνουμε κάποτε…..    

Αν είχα μια ευχή για τη δουλειά μου, κάτι σαν το “πες το και θα γίνει”, αυτή θα ήταν να καθορίζω μόνη μου, τι και πώς να διδάξω και να είναι οι μαθητές και οι ιδιαίτερες ανάγκες ή ικανότητές τους ο γνώμονας και όχι οι όποιες αποφάσεις άλλων, όσο σεβαστοί και ομοιδεάτες κι αν είναι […]