Το ανενεργό σήμερα ηφαίστειο Όλυμπος είναι το πιο ψηλό γνωστό βουνό στο ηλιακό σύστημα. Βρίσκεται στον πλανήτη Άρη
Οι διαστημικές αποστολές επιβεβαίωσαν πως πρόκειται για βουνό, ενώ μέχρι τότε οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι αυτό που έβλεπαν ήταν ισχυρή ανάκλαση φωτός, που την ονόμαζαν χιόνι του Ολύμπου και υποψιάζονταν ότι ήταν βουνό, χωρίς όμως να μπορούν να το εξακριβώσουν.
Το πλάτωμα της κορυφής βρίσκεται σε υψόμετρο 27 χιλιομέτρων πάνω από το μέσο επίπεδο της επιφάνειας του Άρη, σχεδόν τρεις φορές το υψόμετρο του Έβερεστ (8.848 μ.), το ψηλότερο βουνό της Γης.
Το βουνό έχει πλάτος 550 χλμ, πλαισιώνεται από απόκρημνους γκρεμούς, και έχει ένα σύμπλεγμα από καλδέρες μήκους 85 χλμ, πλάτους 60 χλμ και βάθους μέχρι 3 χλμ, με έξι κρατήρες τον ένα μέσα ή πάνω στον άλλο. Τα όριά του καθορίζονται από μια ανύψωση ύψους μέχρι 6 χλμ, κάτι που αποτελεί μοναδικό χαρακτηριστικό ακόμα και στον Άρη.
Μία εσφαλμένη κοινή εντύπωση, είναι ότι η κορυφή του Ολύμπου φτάνει πάνω από τις παρυφές της ατμόσφαιρας του Άρη και βρίσκεται μέσα στο διάστημα. Στην πραγματικότητα, ακόμα και η κορυφή του δεν βρίσκεται έξω από τα όρια της αρειανής ατμόσφαιρας. Η ατμοσφαιρική πίεση στην κορυφή είναι μεταξύ 5% ως 8% της μέσης αρειανής ατμοσφαιρικής πίεσης, ενώ συγκριτικά η ατμοσφαιρική πίεση στην κορυφή του Έβερεστ είναι το 32% εκείνης που μετράται σε μηδενικό υψόμετρο. Παρόλα αυτά, η μικρότερη βαρύτητα του Άρη επιτρέπει στην ατμόσφαιρά του να επεκταθεί σε μεγαλύτερο ύψος από ότι στη Γη, καθώς δεν αραιώνει με το υψόμετρο τόσο απότομα όσο αραιώνει η ατμόσφαιρα της Γης.
Το εξαιρετικό του μέγεθος οφείλεται πιθανά στο γεγονός ότι κάτω από το ηφαίστειο βρίσκεται μια θερμή κηλίδα (αγγλ. hot spot), η οποία κατά περιόδους διοχετεύει λάβα στην επιφάνεια. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό και στη Γη.
Τα νησιά της Χαβάης είναι παράδειγμα παρόμοιων ηφαιστείων, αλλά μικρότερου ύψους, γιατί η Ειρηνική Τεκτονική Πλάκα μετακινείται συνεχώς πάνω από τη θερμή κηλίδα.
Το γεγονός ότι ο Όλυμπος είναι τόσο ψηλός οφείλεται στο γεγονός ότι στον Άρη δεν παρατηρείται τεκτονική δραστηριότητα, καθώς δεν διαθέτει τεκτονικές πλάκες. Κατά συνέπεια, καθώς από το ηφαίστειο συνέχισε να ρέει λάβα συνεχώς στο ίδιο σημείο, το πάχος των στρωμάτων αθροίστηκε σε ένα τέτοιο ύψος. Μια άλλη αιτία είναι η μικρότερη βαρύτητα στο Άρη που επιτρέπει στο ηφαίστειο να φτάσει σε μεγάλο ύψος πριν καταρρεύσει από το ίδιο του το βάρος.
- πηγή: wikipedia