Το Σάββατο γιορτάζουμε την Ανάσταση του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος, αγαπημένος μαθητής και φίλος του Χριστού, είναι βαριά αρρωστος. Ειδοποιούν το Χριστό να πάει στη Βηθανία να τον γιατρέψει,  αλλά ο Ιησούς δε βιάζεται. Έτσι ο Λάζαρος πεθαίνει και τον θάβουν. Είχαν περάσει 4 μέρες όταν έφτασε ο Ιησούς στη Βηθανία. Οι αδερφές του Λάζαρου με κλάματα υποδεχόνται το Χριστό και τους μαθητές Του και Του λένε πως αν είχε φτάσει νωρίτερα ο αδερφός τους θα ήταν ζωντανός. Ο Ιησούς ζητάει να Τον πάνε εκεί που είναι θαμμένος ο Λάζαρος. Μόλις κυλούν το βράχο μπροστά από τον τάφο ο Ιησούς λέει ” Λάζαρε δευρο έξω κι ο Λάζαρος περπάτησε και βγήκε. Αναστήθηκε!

Η Ανάσταση του Λαζάρου προμήνυε την Ανάσταση του Χριστού!

Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου.

Τελειώνοντας το τραγούδι τους τα Λαζαράκια, όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα ή χρήματα).

Τον Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες κ.α.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/584/174

© SanSimera.gr

Έφτιαχναν και κούκλες πάνινες  – τον Λάζαρο, πολλές φορές έπαιρναν αυτή την κούκλα στα κάλαντα.

Αυτή η κούκλα είναι απο το Μουσείο Μπενάκη

Τα κάλαντα του Λαζάρου σε διάφορες παραλλαγές

Τα κάλαντα του Λαζάρου

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου ’φέρε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια και Βαγιώ.
τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ’ αρνί.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/584/174

2η Παραλλαγή 

Σήμερα έρχετ’ ο Χριστός
Ο επουράνιος θεός
Εις την πόλη Βηθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία.

Λάζαρον τον αδελφόν τους
Και πολύ αγαπητόν τους
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
Και τον εμοιρολογούσαν.

Την ημέρα την Τετάρτη
Κίνησ’ ο Χριστός για να ρθει
Και βγήκε η Μαρία
Έξω από τη Βηθανία.

Και μπρος Του γονυκλινεί
Και τους πόδας του φιλεί.
«Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θα πέθαιν’ αδελφός μου.

Μα και τώρα γω πιστεύω
Και καλότατα ηξεύρω,
Ότι δύνασ’ αν θελήσεις
Και νεκρούς να αναστήσεις».

Λέγει : «Πίστευε Μαρία.
Άγωμεν εις τα μνημεία».
Τότε ο Χρηστός δακρύζει
Και τον Άδη φοβερίζει.

«Άδη, Τάρταρο και Χάρο,
Λάζαρον θε να σου πάρω.
Δεύρο έξω, Λάζαρέ μου,
Φίλε και αγαπητέ μου».

Λάζαρος απελυτρώθη
Ανεστήθη και σηκώθη,
Ζωντανός σαβανωμένος
Και με το κερί ζωμένος.

Πες μας, Λάζαρε τι είδες
Εις τον Άδη όπου πήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους
είδα βάσανα και πόνους.

Δώστε μου λίγο νεράκι
Να ξεπλύνω το φαρμάκι
Της καρδιάς, των χειλέων
Και να μη ρωτάτε πλέον.

 

Οι νοικοκυρές το Σάββατο το πρωί φτιάχνουν κουλουράκια σε σχήμα ανθρώπου με τα χέρια σταυρωμένα όπως το Λαζάρου.

                        

Λαζαράκια κουλουράκια

Συνταγή :

1 κιλό αλεύρι σταρένιο
1 φλιτζάνι του τσαγιού σταφίδες
4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
½  φλιτζάνι  του τσαγιού καλαμποκέλαιο
1 κουταλάκι του γλυκού γλυκάνισο ή μαστίχα Χίου
Μαγιά μπύρας
Λίγα μοσχοκάρφια και λίγο σουσάμι

Εκτέλεση:
Διαλύουμε τη μαγιά με ένα φλιτζάνι  χλιαρό νερό μέσα στη λεκάνη του ζυμώματος και προσθέτουμε το καλαμποκέλαιο, τη ζάχαρη, τις σταφίδες, το γλυκάνισο ή τη μαστίχα και ένα ακόμη φλιτζάνι χλιαρό νερό. Ρίχνουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε σε μέτρια ζύμη. Αδειάζουμε το ζυμάρι στον αλευρωμένο πάγκο της κουζίνας και ξαναζυμώνουμε με δύναμη. Χωρίζουμε το ζυμάρι σε κομμάτια, τα οποία τα πλάθουμε σε ανθρωπάκια τοποθετώντας τα μοσχοκάρφια για μάτια, μύτη κτλ. Με λίγο λάδι αλείφουμε τα ταψιά, τοποθετούμε μέσα τα λαζαράκια, τα πασπαλίζουμε με σουσάμι και  τα σκεπάζουμε με βαμβακερή πετσέτα. Τα αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσουν. Τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 45-50 λεπτά.

Η συνταγή είναι από το βιβλίο “Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου…” Μοναστηριακή ζαχαροπλαστική (και όχι μόνον!).

ΦΩΤΟ: http://ellinwnparadosi.blogspot.gr