Στο πλαίσιο της Πανελλήνιας Ηµέρας κατά του σχολικού εκφοβισµού (bullying), ο ∆ιευθυντής Π.Ε. Ν. ∆ράµας κ. ∆ιαλεκτόπολος Αθανάσιος
σε συνεργασία µε τον Σύµβουλο Εκπαίδευσης της 2ης περιφέρειας Ν. ∆ράµας, κ. Σαλπιγκτή Αλκιβιάδη, «Το Χαµόγελο του Παιδιού», τον ∆ήµο ∆ράµας, την Αντιπεριφέρεια ∆ράµας και άλλους φορείς πραγµατοποιούν το 10ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ κατά της σχολικής βίας στις 4, 5 και 6 Μαρτίου 2025. Κατά τη διάρκεια του τριήµερου φεστιβάλ πραγµατοποιούνται βιωµατικές δράσεις που αφορούν στο θέµα της σχολικής βίας, µέσα από το θεατρικό και εικαστικό εργαστήρι του κάθε σχολείου, την ψηφιακή µοντελοποίηση και τη γραφική απεικόνιση
µαθητικών συµπεριφορών, την προβολή ταινιών, την κριτική ανάλυση, την ανατροφοδότηση και τον αναστοχασµό.
Η συμμετοχή μας στο δέκατο πανελλήνιο φεστιβάλ κατά της σχολικής βίας είναι γεγονός!!!
Η αφίσα μας ταξίδεψε μέχρι τη Δράμα και μαζί με άλλες αφίσες άλλων σχολείων απ’ όλη την Ελλάδα θα υπάρχουν στο χώρο του φεστιβάλ.
(αναλυτική περιγραφή του θέματος που αναπτύξαμε υπάρχει σε προηγούμενη ανάρτηση)
Η συμμετοχή μας είναι η εξής:
Αν κάποιος σκανάρει το qrcode θα δει το βιντεάκι που φτιάξαμε…
Αφορμή για την γνωριμία μας με τα συναισθήματα στάθηκε η συμμετοχή μας στο πανελλήνιο φεστιβάλ κατά της σχολικής βίας. Πως μπορούμε να μιλήσουμε για τη βία και τα αποτελέσματά της, αν προηγουμένως δεν έχουμε γνωρίσει τα συναισθήματα; Έτσι λοιπόν η αρχή έγινε με το παραμύθι “το τερατάκι των χρωμάτων” της Άννα Λιενας, απο τις εκδόσεις Πατάκη.
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι, φτιάξαμε στην τάξη τα δικά μας βαζάκια συναισθημάτων και τα γεμίσαμε ανάλογα.
Για παράδειγμα στο κίτρινο βαζάκι,που είναι το βαζάκι της ΧΑΡΑΣ, καταγράφουμε όσα μας κάνουνε χαρούμενους.
Στο μπλε βαζάκι, που είναι το βαζάκι της ΛΥΠΗΣ, καταγράφουμε όσα μας κάνουμε λυπημένους κοκ.
Ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία για όλα τα βαζάκια( θυμός, φόβος, ηρεμία, αγάπη)
Τα παιδιά τοποθετούνε τη σωστή λέξη(συναίσθημα) πάνω από κάθε βαζάκι, αλλά και το ανάλογο τερατάκι.
Έπειτα δίνονται στα παιδιά πλαστικοποιημένες εικόνες με κενά πρόσωπα και πρέπει με την πλαστελίνη να δώσουν στο πρόσωπο το ανάλογο συναίσθημα που τους ζητείται.
Η μουσική συνδέεται άμεσα και αυτή με τα συναισθήματά μας έτσι δε θα μπορούσε να μην υπάρχει στο θέμα μας. Ακούμε διάφορα κομμάτια μουσικής και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συναισθήματα μας δημιουργεί.
Παρακολουθήσαμε , τραγουδήσαμε αλλά και μιμηθήκαμε το εξής βίντεο
Τα συναισθήματα όμως έχουν εμπνεύσει και πολλούς ζωγράφους. Έτσι λοιπόν μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε τον Κλίμτ, τον Μουνκ, τον Βαν Γκογκ, τον Νικόλαο Γύζη και τον Ντα Βίντσι. Αφού επεξεργαστήκαμε τους πίνακες, τα παιδιά τοποθέτησαν το ανάλογο τερατάκι στον σωστό πίνακα. Δηλαδή το κίτρινο τερατάκι, που είναι το τερατάκι της χαράς, τοποθετήθηκε στον πίνακα ζωγραφικής που εκφράζει την ΧΑΡΑ.Ακολούθησε η ίδια διαδικασία για όλους τους πίνακες. Στη συνέχεια οι πίνακες τοποθετήθηκαν μαζί με όλους τους άλλους που έχουμε επεξεργαστεί στην τάξη.
Αφού επεξεργαστήκαμε τους πίνακες ήρθε η ώρα να τους αναπαραστήσουμε…
Παίζουμε και με τα κυβάκια. Πρέπει να κάνουμε το πρόσωπο με το συναίσθημα που μας δείχνει. Μπορούμε να το πετύχουμε;
Επειδή αγαπήσαμε πολύ το τερατάκι που κουβαλάει πάνω του όλα τα συναισθήματά του σαν και εμάς, αποφασίσαμε να κάνουμε το τερατάκι της τάξης μας. Πολύχρωμο από συναισθήματα σαν όλους μας.
Φτιάξαμε και τον τροχό των συναισθημάτων. Ανάλογα με το τί νιώθουμε κάθε φορά, τοποθετούμε το βελάκι στο ανάλογο συναίσθημα.
Στη συνέχεια, αφιερώσαμε μια εβδομάδα στο σχολικό εκφοβισμό, καθώς πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρούμε ολοένα και περισσότερο στα σχολεία όλων των βαθμίδων. Η Θεματική “Συναισθήματα” που προηγήθηκε εξοικείωσε τα παιδιά με την έκφραση των συναισθημάτων αλλά και την αναγνώριση τους. Έτσι συνεχίσαμε, διαβάζοντας στην ολομέλεια το βιβλίο ” Είμαι σπουδαίος, είμαι Εγώ!” της Ann Meek. Ο ήρωας της ιστορίας ήταν λυπημένος όσο οι φίλοι του έλεγαν ότι δεν είναι αρκετά δυνατός να γίνει βασιλιάς της ζούγκλας και ότι είναι κοντός για γίνει αρχηγός των πειρατών. Η μαμά του όμως του έδειξε πως μπορεί να είναι φανταστικό να είναι μαϊμού που πηδά από δέντρο σε δέντρο! Ακολούθησε συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, ενώ καταλήξαμε στην συνειδητοποίηση ότι μπορεί να γίνει κανείς ό, τι θέλει…
Στη συνέχεια τα παιδιά είδαν τον εαυτό τους στο καθρέφτη και είπαν ένα θετικό χαρακτηριστικό για τον εαυτό τους.
Στο θέμα του εκφοβισμού μας εισήγαγε το βιβλίο” Ποιος φοβάται τα τσακάλια;” του Μανδηλαρά. Αναρωτηθήκαμε πώς είναι να αποκλείουμε κάποιους από την παρέα, αλλά και μήπως κάποιους τους παρεξηγούμε ενώ μπορεί τελικά να κάνουμε ωραία παρέα !
Έπειτα ζωγράφισαν το πορτραίτο τους!!!
Με τη βοήθεια εποπτικού υλικού συζητήσαμε ποιες συμπεριφορές φανερώνουν βία και ποιες φιλία. Τα παιδιά εξέφρασαν την άποψη τους για το πώς νιώθουν τα παιδιά στις εικόνες αλλά και για το ποιες συμπεριφορές τα ίδια επιλέγουν στις συναναστροφές τους. Έβαλαν Χ στις ανεπιθύμητες συμπεριφορές και τικ στις επιθυμητές! Τέλος, χώρισαν τις εικόνες σε δύο κατηγορίες αυτήν της βίας και αυτήν της φιλίας.
Σε κάθε τι που μας ενοχλεί αποφασίσαμε να προτάσσουμε το χέρι μας και να λέμε ΣΤΟΠ και έπειτα βέβαια να το λέμε σε έναν ενήλικα δάσκαλο/α και γονείς
Η συζήτηση αυτή αποτυπώθηκε και στο χαρτί με το χεράκι των παιδιών πάνω στο οποίο έγραψαν στοπ!
Τα παιδιά έκοψαν καρδιές και στη συνέχεια κρατώντας τες μίλησαν για ό,τι τους στεναχωρεί την καρδιά. Στη συνέχεια υποθέσαμε ότι κάποιος τους κοροϊδεύει έτσι τα ενθαρρύναμε να τσαλακώσουν την καρδιά. Μπορεί να γίνει τώρα η καρδιά όπως πριν; Τα παιδιά προσπαθούν να τις επαναφέρουν στην αρχική τους κατάσταση.
Βλέποντας το αποτέλεσμα, όλοι συμφώνησαν ότι δεν μπορεί να γίνει ακριβώς όπως πριν! Άρα πρέπει να προσέχουμε πως εκφραζόμαστε, γατί στεναχωρούμε πραγματικά το φίλο μας.
Δώσαμε λοιπόν υπόσχεση να προσέχουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε για να μην πληγώσουμε κανέναν φίλο μας.
Όλοι μαζί τραγουδήσαμε: “ΜΙΛΑ”
Φτάνοντας σιγά σιγά στον τελικό μας στόχο που ήταν η συμμετοχή μας στο δέκατο πανελλήνιο φεστιβάλ κατά της σχολικής βίας που διεξάγεται στη Δράμα, ήρθε η ώρα να φτιάξουμε την αφίσα που θα στείλουμε στο φεστιβάλ. Όλα όσα μάθαμε και όσα θέλαμε να πούμε γίνανε μια αφίσα.
Ένα ουράνιο τόξο που από την μια πλευρά έχει ένα σκοτεινό σύννεφο που συμβολίζει τη βία και από την άλλη πλευρά ένα ροζ που παραπέμπει στη φιλία! Τα χρώματα από γκρι πλησιάζοντας στη φιλία χρωματίζονται με τα χρώματα του ουράνιου τόξου!!
Και το σύνθημα είναι: ” Διώξε τη βία ζήσε τη φιλία” . Το σύνθημα γράφτηκε στην αφίσα από τα παιδιά αλλά και ηχογραφήθηκε για να ντύσει ένα υπέροχο βίντεο που θα μπορεί κάποιος να το βλέπει σκανάροντας το qrcode που θα βρίσκεται στην αφίσα. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο με την ηχογράφηση, όσο και με το βίντεο.
Το βίντεο που δημιουργήθηκε είναι το εξής:
Στην ολομέλεια συζητήσαμε ποια χαρακτηριστικά κάνουν κάποιον καλό φίλο. Τα παιδιά αντάλλαξαν απόψεις και ιδέες… σεβασμός, αγάπη, χαμόγελο είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που θα ήθελαν από τους φίλους τους!
Τέλος, οι μαθητές ζωγράφισαν και έκοψαν πέταλα λουλουδιών στα οποία έγραψαν το όνομά τους. Όλα αυτά τα “πέταλα- παιδιά” συνθέτουν το λουλούδι της φιλίας!
Το παρόν πρόγραμμα ανήκει στη θεματική ενότητα “Περιβάλλον και Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη”, σύμφωνα με το Πρόγραμμα σπουδών Νηπιαγωγείου (ΙΕΠ, 2024). Κατά την υλοποίηση του προγράμματος, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να ευαισθητοποιηθούν σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα το δάσος.
Τί ξέρουμε για το Δάσος;
Αρχικά ρωτήσαμε τα παιδιά τί είναι δάσος κ τί ξέρουν για αυτό…ενώ ταυτόχρονα μπορούν να το δουν από το παράθυρο της τάξης και να εμπνευστούν! Εμείς καταγράφουμε τις απαντήσεις. Εν συνεχεία, ρωτάμε τί θέλουν να μάθουν. Τα παιδιά με ενθουσιασμό μιλούν για τα ζώα που ζουν στο δάσος (ελάφια, σκίουροι, φίδια, πουλιά κ.α.).
Τέλος, συζητάμε με ποιους τρόπους θα βρούμε πληροφορίες. Έτσι προτείνουν να ψάξουμε στο διαδίκτυο, σε βιβλία, παραμύθια ακόμη και εκδρομή στο ίδιο το δάσος!
Παρακολουθήσαμε εκπαιδευτικό βίντεο για το τί μας προσφέρει το δάσος και έπειτα συζητήσαμε στην ολομέλεια. Τα βίντεο μεταφράστηκαν μιας και ακούγονταν στην αγγλική γλώσσα.
Στη συνέχεια τα παιδιά έκοψαν φύλλα δέντρων από πράσινο χαρτί και έγραψαν τις ιδέες τους για αυτά που μας προσφέρει το δάσος. Όλα αυτά τα φύλλα τα κόλλησαν σε ένα μεγάλο δέντρο που ζωγράφισαν όλοι μαζί.
Το ενδιαφέρον των παιδιών επικεντρώθηκε στα ζώα του δάσους. Έτσι βρήκαμε ποια ζώα ζουν στο δάσος! Βρήκαμε τα ίχνη τους! Και μάθαμε παίζοντας!
Ακολούθησε παιχνίδι! Η γνωστή “φρουτοσαλάτα” αλλά με ζώα, όπως ταιριάζει στο θέμα μας!!!Κάθε παιδί έγινε ένα ζώο του δάσους π.χ. ελάφι και κάθισε σε μια καρέκλα! Τα παιδιά χωρίστηκαν έτσι σε τρεις ομάδες ζώων τα ελάφια, τα ποντίκια και τα κουνέλια! Στη μέση ένα παιδί όρθιο, το οποίο λέγοντας το δικό του ζώο και άλλο ένα θα προκαλούσε ένα παιχνίδι αναζήτησης θέσης!!!
Το ελάφι της Ρόδου, “Πλατώνι”
Το ελάφι της Ρόδου προσέλκυσε το ενδιαφέρον της ομάδας. Οπότε βρήκαμε πληροφορίες για αυτό.
Συζητήσαμε όλα όσα ακούσαμε στο βίντεο! Και παίξαμε κουίζ γνώσεων με θέμα το “Πλατώνι”.
Τα παιδιά ζωγράφισαν ελάφια και έφτιαξαν μάσκες!
Το δάσος και τα ζώα απειλούνται.
Αφορμή για περαιτέρω συζήτηση σχετικά με το δάσος, αποτέλεσε το βιβλίο ” Ο Κότσυφας απαιτεί το δάσος να σωθεί ” του συγγραφέα Β. Ηλιόπουλου. Μιλήσαμε για όλα όσα απειλούν το δάσος και συμφωνήσαμε ότι χρειάζεται την φροντίδα όλων μας!
Έπειτα τα παιδιά ζωγράφισαν ένα τρόπο με τον οποίο μπορούν να βοηθήσουν το δάσος.
Οι πυρκαγιές των δασών ήταν ένα θέμα που “ξύπνησε” μνήμες κάποιων παιδιών, καθώς είτε είχαν δει στη τηλεόραση εικόνες από την φωτιά της Ρόδου, είτε συγγενείς τους είχαν πάει ως εθελοντές για να βοηθήσουν.
Στη συνέχεια παρακολουθήσαμε ένα βίντεο για την καταστροφή των δασών.
Ακολούθησε ανταλλαγή απόψεων και ιδεών.
Τα παιδιά ζωγράφισαν το δάσος πριν και μετά την πυρκαγιά.
Τέλος, αναδείξαμε την σπουδαιότητα της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Μάθαμε για τις στολές των πυροσβεστών και των οχημάτων τους! Κάναμε πρόβα τηλεφωνώντας τους για βοήθεια…
Και φτιάξαμε και ένα πυροσβεστικό κράνος για να το φορέσουμε!!!
Σήμερα 6-2-25 η κινητή μονάδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ρόδου, ήρθε στο σχολείο μας επίσκεψη, με σκοπό την προώθηση του βιβλίου και της γνώσης στα σχολεία της Ρόδου.
Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν καθώς όπως ανέφεραν δεν είχαν ξαναδεί μια κινητή βιβλιοθήκη και με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό άκουσαν όσα τους είπε ο υπεύθυνος για τη λειτουργία της και τον τρόπο δανεισμού των βιβλίων. Δανείστηκαν τα βιβλία τους, περίμεναν στη σειρά για να τα δείξουν στον υπεύθυνο και να τα περάσει στο σύστημα και φυσικά δώσανε και την αφίσα που ετοίμασαν στην τάξη για να ευχαριστήσουν την κινητή βιβλιοθήκη για την ευκαιρία που τους έδωσε να γνωρίσουν νέα βιβλία.
Η αφίσα μας διακοσμεί πλέον την κινητή βιβλιοθήκη της Ρόδου!!!!!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
