ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
|
|
| Ο Βόλος μετά από την ανεξαρτησία του από την οθωμανική αυτοκρατορία και την προσάρτηση του στο ελληνικό κράτος το 1881 είχε πληθυσμό μόνο 4.900 κατοίκους, αλλά γρήγορα αυξήθηκαν μέσα στις επόμενες 4 δεκαετίες. Οι έμποροι, οι επιχειρηματίες, οι βιοτέχνες και οι ναυτικοί κινήθηκαν από την περιβάλλουσα περιοχή προς τον Βόλο. Στη δεκαετία του ’20 και στις αρχές της δεκαετίας του ’30 ο Βόλος δοκίμασε μια μεγάλη εισροή προσφύγων από τη Μικρά Ασία, ειδικά από την Ιωνία (έτσι δημιουργήθηκε και η Νέα Ιωνία Βόλου) και έγινε γρήγορα σημείο αναφοράς για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Οι μικρές συντεχνίες του Βόλου εξελίχτηκαν γρήγορα σε βιομηχανίες που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον ελληνικό καπνό, στην κλωστοϋφαντουργία και την επεξεργασίας ακατέργαστο υλικών. Το 1955 οι ισχυροί σεισμοί κατεδάφισαν την πόλη και ο Βόλος ξαναχτίστηκε σε σχέδια που άλλαξαν την όψη του. Η ανάπτυξη της πόλης περιέλαβε μια ραγδαία βιομηχανική αύξηση, την αναβάθμιση του λιμένα και την ανάπτυξη υποδομών για την υποστήριξη του τουρισμού καθώς η πόλη είχε εξελιχθεί σε σπουδαίο τουριστικό προορισμό λόγω της γεωγραφικής θέσης που έχει στο κέντρο μιας ευρύτερης τουριστικής περιοχής (Πήλιο, Σποράδες, Ευβοϊκός κόλπος).
Ο Βόλος υπέστη εκτενή ζημία και κατά τη διάρκεια των σεισμών του 1975, όταν καταστράφηκαν πολλά κτίρια, επανοικοδομήθηκε γρήγορα, εντούτοις, και σήμερα είναι μια από τις ομορφότερες ελληνικές πόλεις. Πρωτεύουσα του νομού με 114.000 κατοίκους μαζί με το Δήμο Νέας Ιωνίας. Είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, εμπορικό λιμάνι, σημαντική βιομηχανική περιοχή και έδρα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Χτισμένη γύρω από το βαθύ λιμάνι της στο μυχό του Παγασητικού κόλπου, απλώνεται ως πάνω στα ριζώματα του Πηλίου. Η καλή ρυμοτομία της είναι το ένα χαρακτηριστικό και το δεύτερο, ότι είναι νεόχτιστη πόλη. |
