Bλ. Βιβλίο λογοτεχνίας β΄ γυμνασίου, σελ. 64
Πώς βιώνει ο συγγραφέας τα Χριστούγεννα στην Αθήνα;
Ερμηνευτική προσέγγιση
του Ασημώνη Άγγελου
Ο συγγραφέας νοσταλγεί τις ωραίες μέρες που περνούσε μαζί με την οικογένειά του τα Χριστούγεννα στη Ζάκυνθο, πριν να πάει στην Αθήνα.
Περιγράφει με ποικίλες εικόνες την πεντανόστιμη κουλούρα, που έκοβαν– αντί για βασιλόπιτα – στο τραπέζι που έστρωνε και έτρωγε όλη η οικογένεια, όπου ο καθένας είχε το κομμάτι του. Λέει πως και τώρα που είναι στην Αθήνα του στέλνουν το δικό του κομμάτι, κι απ’ αυτό μπορούμε να καταλάβουμε την αγάπη που έχουν γι΄αυτόν. Τότε γιατί νιώθει στερημένος και στεναχωρημένος τα Χριστούγεννα στην Αθήνα ;
Ο συγγραφέας έχει φύγει από την οικογένεια και τον τόπο του γιατί σπουδάζει ως φοιτητής στην Αθήνα, άρα είναι ένα βήμα προς την ενηλικίωση, περνώντας μια μεταβατική φάση. Ζει τα Χριστούγεννα πρώτη φορά μακριά από τους δικούς του και με ένα έθιμο διαφορετικό, που δεν του είναι οικείο. Γι’ αυτόν τον λόγο προτιμάει να μένει στις παλιές του συνήθειες, στην παλιά ζωή της χαμένης πια παιδικής του ηλικίας, ζώντας με τις αναμνήσεις. Από την άλλη μεριά, αναγκάζεται από τις συνθήκες της τωρινής ζωής να προσαρμοστεί: Ο πατέρας του έχει πεθάνει, η μητέρα του έχει γεράσει, τα παιδιά της ζακυνθινής οικογένειας έχουν μεγαλώσει, έχουν φύγει αλλού και έχουν κάνει δική τους οικογένεια και άλλη ζωή. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι κι ο συγγραφέας. Έτσι, σιγά σιγά συνηθίζει στο νέο περιβάλλον και σε άλλα έθιμα.
Τελικά, κάποια στιγμή και η ζακυνθινή κουλούρα παύει να του αρέσει, γιατί ξεσυνήθισε, μια και έχει συνηθίσει να τρώει βασιλόπιτα. Κυρίως όμως γιατί συμβολίζει μια φάση στη ζωή του την οποία έχει ξεπεράσει, καθώς τώρα πια έχει μεγαλώσει, έχει γίνει ενήλικος με μια νέα ζωή.
