ΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΜΕΡΗ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ
- 1.
Θεματική πρόταση (ή περίοδος): δηλώνει το θέμα της παραγράφου
- Λεπτομέρειες/σχόλια: αναπτύσσει το θέμα. Εδώ γράφουμε τις σκέψεις, τις ιδέες μας και τα επιχειρήματά μας.
- Πρόταση (ή περίοδος) κατακλείδα: Βγάζει ένα συμπέρασμα, ολοκληρώνει το νόημα της παραγράφου , μερικές φορές προετοιμάζει για την επόμενη παράγραφο. Συχνά η κατακλείδα μπορεί να μην υπάρχει.
Οι τρόποι ανάπτυξης μιας παραγράφου είναι:
- Με παραδείγματα 5. Με διαίρεση
- Με σύγκριση – αντίθεση 6. Με αίτιο – αποτέλεσμα
- Με αιτιολόγηση 7. Με αναλογία
- Με ορισμό 8.Με συνδυασμό μεθόδων
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ
- ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ :
Αν η θεματική περίοδος χρειάζεται διευκρίνιση, τότε η παράγραφος μπορεί να αναπτυχθεί με παραδείγματα.
Διαρθρωτικές λέξεις: λόγου χάρη, λ.χ. , για παράδειγμα, παραδείγματος χάρη, π.χ.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Ο συγγραφέας ενδέχεται να αξιοποιεί τα παραδείγματα ως μέσο για να επεξηγήσει και να αποσαφηνίσει κάποια άποψη/διαπίστωση ή ιδέα που εκφράζει στο πλαίσιο της παραγράφου, ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει πληρέστερα το συλλογισμό του.
β) Ο συγγραφέας ενδέχεται να αξιοποιεί τα παραδείγματα ως τεκμήρια προκειμένου να υποστηρίξει την άποψή του και να την καταστήσει, έτσι, πιο πειστική.
γ) Με τη χρήση των παραδειγμάτων ο συγγραφέας απομακρύνεται από τη θεωρητική προσέγγιση ενός θέματος και κάνει το κείμενό του πιο ενδιαφέρον, πιο οικείο και πιο εύληπτο (εύκολο στην κατανόηση).
- ΜΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ – ΑΝΤΙΘΕΣΗ:
Μια παράγραφος αναπτύσσεται με σύγκριση-αντίθεση, όταν συγκρίνονται δύο ή περισσότερες έννοιες και δίνονται οι μεταξύ τους διαφορές.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής στοιχεία: Τις συγκρινόμενες έννοιες / συγκρινόμενα μέλη, π.χ. «διαφήμιση» και «προπαγάνδα»
Διαρθρωτικές λέξεις: αντίθετα, αλλά, όμως, ωστόσο, ενώ, από την άλλη πλευρά.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Ο συγγραφέας αξιοποιεί τη σύγκριση – αντίθεση προκειμένου να φωτίσει/αναδείξει τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο έννοιες (αντιλήψεις, τρόπους συμπεριφοράς, χρονικές περιόδους κ.ά.) και να καταστήσει έτσι το περιεχόμενο των δύο εννοιών σαφέστερο στον αναγνώστη.
β) Να αποτρέψει τη σύγχυση μεταξύ παρόμοιων εννοιών/φαινομένων π.χ. εθνισμός – εθνικισμός
γ) Να αναδείξει την υπεροχή της μίας έννοιας σε σχέση με την άλλη.
- ΜΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ:
Μια παράγραφος αναπτύσσεται με αιτιολόγηση, όταν στη θεματική περίοδο διατυπώνεται μια θέση-άποψη και στις λεπτομέρειες/σχόλια αιτιολογείται, δηλαδή αποδεικνύεται με βάση συγκεκριμένα τεκμήρια και επιχειρήματα.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής συστατικά στοιχεία:
- Τη θέση-άποψη 2. Τα επιχειρήματα αιτιολόγησης αυτής.
Διαρθρωτικές λέξεις: επειδή, γιατί, διότι, αφού, μια που, εξαιτίας, ένας ακόμα λόγος είναι.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Η αιτιολόγηση αξιοποιείται κυρίως ως μέσο για την τεκμηρίωση μιας άποψης του συγγραφέα. Υπηρετεί την πρόθεση του συγγραφέα να παρουσιάσει με επαρκή στήριξη/τεκμηρίωση τις απόψεις του και να πείσει τον δέκτη για αυτές.
β) Με την αιτιολόγηση ο συγγραφέας επεξηγεί στον αναγνώστη για ποιους λόγους υποστηρίζει μια συγκεκριμένη ιδέα/άποψη, η οποία σε πρώτη ανάγνωση ενδέχεται να του προξενεί απορία σχετικά με το γιατί ο συγγραφέας έχει οδηγηθεί σε αυτή.
γ) Έτσι προσδίδει αξιοπιστία, αντικειμενικότητα και εγκυρότητα στα λόγια του.
- ΜΕ ΟΡΙΣΜΟ:
Η θεματική περίοδος υποβάλλει στον αναγνώστη το ερώτημα «Τι είναι;» ή «Τι εννοεί μ’ αυτό;», οπότε χρειάζονται όλα εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν σαφή τη μορφή και το περιεχόμενο της οριζόμενης έννοιας.
Ενδεικτικές λέξεις: ονομάζουμε, λέμε, είναι, ορίζουμε, εννοούμε κ.τ.λ.
Π.χ. Βάρος είναι η δύναμη που ασκεί η γη στο σώμα αυτό.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής συστατικά στοιχεία:
Οριστέα έννοια: Η έννοια που προσδιορίζεται π.χ. βάρος
Γένος: µία ευρύτερη έννοια στην οποία εντάσσεται η οριστέα έννοια π.χ. δύναµη
Ειδοποιός διαφορά: Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που τη διακρίνουν από τις υπόλοιπες έννοιες που ανήκουν στο ίδιο γένος π.χ …. που ασκεί η γη στο σώµα αυτό.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Ο συγγραφέας ενδέχεται να αξιοποιεί τον ορισμό για να προσδιορίσει με σαφήνεια και ακρίβεια και να κάνει πιο κατανοητό το περιεχόμενο ενός όρου, αν θεωρεί πως αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο αναγνωστικό κοινό ή πως αποτελεί μια σχετικά νέα έννοια (νεολογισμός) με την οποία δεν έχουν εξοικειωθεί ακόμη οι πολίτες.
β) Να διαχωρίσει το περιεχόμενο μιας έννοιας από μία παραπλήσια έννοια, ώστε να αποφευχθεί η σύγχυση μεταξύ τους (π.χ. εθνικισμός – εθνισμός)
γ) να αναδείξει το διαφορετικό περιεχόμενο που αποκτά μια έννοια στον χρόνο.
δ) να χρησιμοποιήσει τον ορισμό ως αφετηρία/αφορμή για το ξετύλιγμα των σκέψεών του ή των προβληματισμών του.
ε) Μέσω του ορισμού -ιδίως αν αυτός εντοπίζεται στην αρχή του κειμένου- ο συγγραφέας καθοδηγεί τον αναγνώστη σχετικά με τη βασική θεματική του κειμένου του, εφόσον ακολούθως υποδεικνύει από ποια οπτική ή ως προς τι θα εξετάσει την προσδιοριζόμενη έννοια.
5.. ΜΕ ΔΙΑΙΡΕΣΗ:
Η θεματική περίοδος αποκαλύπτει τα στοιχεία (είδη-μορφές) από τα οποία αποτελείται ένα αντικείμενο ή μια ιδέα.
Ενδεικτικές λέξεις: διαιρείται, διακρίνεται, χωρίζεται κ.τ.λ.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής συστατικά στοιχεία:
Γένος ή διαιρετέα έννοια: το όλο, η έννοια που διαιρείται
Διαιρετική Βάση: το κριτήριο της διαίρεσης
Μέλη της διαίρεσης ή είδη: τα µέρη στα οποία διαιρέθηκε η αρχική έννοια
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Να αναλύσει ένα φαινόμενο/έννοια, ώστε να γίνουν σαφείς και κατανοητές οι διαφορετικές μορφές και το ευρύ περιεχόμενό της.
β) Ο συγγραφέας, αφού φανερώσει μέσω της διαίρεσης τις επιμέρους πτυχές της έννοιας, έχει ακολούθως τη δυνατότητα είτε να διερευνήσει σε βάθος μία μόνο πτυχή της έννοιας είτε -πιο συνοπτικά- όλες τις πτυχές της, ώστε να οδηγηθεί σε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση του φαινομένου.
- ΜΕ ΑΙΤΙΟ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ:
Όταν στην παράγραφο δίνεται η αιτία (π.χ. Ο β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) και οι συνέπειές/αποτελέσματά της (θάνατοι, καταστροφές κτλ.). Στην περίπτωση αυτή αναφέρουμε ποιο είναι το αίτιο/αίτια και ποιο το αποτέλεσμα/αποτελέσματα.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής συστατικά στοιχεία:
Το αίτιο/τα αίτια και το αποτέλεσμα/τα αποτελέσματα που προκαλούνται.
Ενδεικτικές λέξεις: Επιπτώσεις, αποτέλεσμα, συνέπειες, αιτίες κ.τ.λ.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Να εξηγήσει/ερμηνεύσει με τρόπο πειστικό και κατανοητό ένα φαινόμενο, μια κατάσταση, ένα πρόβλημα αναλύοντας τις συνθήκες/αιτίες δημιουργίας του.
β) Με αυτό τον τρόπο ανάπτυξης ο συγγραφέας ενδέχεται να επιδιώκει την ανάδειξη των πολλαπλών αιτιών που οδηγούν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα/πρόβλημα ή των συνεπειών ώστε να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει τον αναγνώστη ή να προτρέψει σε δράση για την επίλυση του προβλήματος.
γ) Αντιστρόφως, ο συγγραφέας ενδέχεται να επιδιώκει την ανάδειξη του πλήθους των συνεπειών που προκύπτουν από ένα αίτιο, ώστε να τονίσει έτσι τη σοβαρότητα του ζητήματος αυτού.
- ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΙΑ
α. Στη θεματική περίοδο υπάρχει μια μεταφορά ή μια παρομοίωση, όπου συσχετίζονται δύο καταστάσεις: μία της γνώριμης σε όλους πραγματικότητας ή καθημερινότητας και μία που αφορά κάποια πτυχή από το θέμα του κειμένου π.χ. ζωή – ποδόσφαιρο, ζούγκλα – ανθρώπινη κοινωνία, ασθένεια – εγκληματικότητα
β. Οι λεπτομέρειες/σχόλια χωρίζονται σε δύο χονδρικά μέρη, που το ένα αφορά την πραγματικότητα και το άλλο το θέμα
γ. Κατακλείδα συχνά δεν υπάρχει
Ενδεικτικές και Διαρθρωτικές λέξεις (ομοιότητα/αναλογία) : όπως, σαν, ομοίως, ανάλογα, το ίδιο ισχύει, κάτι ανάλογο συμβαίνει και. μοιάζει με, παρουσιάζει κοινά στοιχεία, αυτό θυμίζει κτλ.
Στην περίπτωση αυτή ο μαθητής πρέπει να αναφέρει και τα εξής συστατικά στοιχεία:
Ανάμεσα σε ποια πράγματα, καταστάσεις κ.τ.λ. γίνεται αναλογία και αν η αναλογία είναι κυριολεκτική ή μεταφορική.
Λειτουργία/Πρόθεση συγγραφέα
α) Ο συγγραφέας αξιοποιεί την αναλογία όταν επιδιώκει να παρουσιάσει με απλό, κατανοητό και παραστατικό τρόπο μια έννοια το περιεχόμενο της οποίας είτε δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είτε είναι σχετικά απαιτητικό στην κατανόηση. Παραλληλίζει, έτσι, τη λιγότερο γνωστή (ή δύσληπτη) έννοια με μια περισσότερο γνωστή και οικεία, αναδεικνύοντας τις μεταξύ τους ομοιότητες και αποσαφηνίζοντας με αυτό τον τρόπο τις πιο απαιτητικές -ή λιγότερο γνωστές- πτυχές της έννοιας που θέλει να επεξηγήσει και να παρουσιάσει.
β) Με δεδομένο το γεγονός πως συχνά η αναλογία έχει μεταφορικό χαρακτήρα, το ύφος κερδίζει σε αμεσότητα, ζωντάνια και παραστατικότητα και το κείμενο γίνεται πιο ελκυστικό και ενδιαφέρον για τον αναγνώστη.
- ΜΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕΘΟΔΩΝ:
Στην περίπτωση αυτή έχουμε στην ίδια παράγραφο δύο ή και περισσότερους τρόπους ανάπτυξης. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να τους εντοπίσουμε και να τους ονομάσουμε. Η λειτουργία/πρόθεση του συγγραφέα είναι ανάλογη με τους τρόπους ανάπτυξης που έχουμε εντοπίσει.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Η απάντησή μας θα πρέπει πάντα να γίνεται με αναφορές στο περιεχόμενο της παραγράφου.
Ερωτήσεις Πανελληνίων
- Στο Κείμενο 2 ποιος είναι ο βασικός ισχυρισμός του Στέφανου Τραχανά στην απάντηση της δεύτερης ερώτησης «θεωρώ… κανόνες»; (μονάδες 8) Πώς η επιλογή της αναλογίας συμβάλλει στη στήριξη αυτής της βασικής θέσης; (μονάδες 7) 2020Ε
– Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στον ξεχωριστό κόσμο της φυσικής; Τι έχετε μάθει ως άνθρωπος μέσα από την ενασχόλησή σας με αυτή την επιστήμη;
Θεωρώ συναρπαστικό το γεγονός ότι η φαντασμαγορική ποικιλία φαινομένων του φυσικού κόσμου – από τον ατομικό μικρόκοσμο έως το σύμπαν ολόκληρο – διέπεται από έναν ελάχιστο αριθμό θεμελιωδών νόμων που μπορούν να διατυπωθούν στην πυκνή γλώσσα των μαθηματικών σε λιγότερο από μία σελίδα. Η αναλογία με το σκάκι ίσως είναι χρήσιμη. Με ελάχιστους κανόνες μπορούν να «παιχτούν» σχεδόν άπειρες διαφορετικές παρτίδες. Ποια είναι, λοιπόν, η δική μας δουλειά ως φυσικών; Να παρακολουθούμε τη φύση να παίζει το δικό της «σκάκι» και να προσπαθούμε να μαντέψουμε τους κανόνες του. Και δεν τα έχουμε πάει άσχημα μέχρι τώρα. Αν κάτι έμαθα στην πορεία της επιστημονικής μου δράσης είναι ότι η αμφιβολία έχει πολύ μεγάλη σημασία. Το να κρατάς διαρκώς το ενδεχόμενο να έχεις κάνει λάθος και να μη διστάζεις να κάνεις τις αναγκαίες αναθεωρήσεις, όταν το διαπιστώνεις, σε βοηθάει πολύ στο να γίνεσαι άξιος επιστήμονας και χρήσιμος άνθρωπος.
- 2. Η δεύτερη παράγραφος του Κειμένου 2 («Για την Κανόν…ξεπεράσουμε») οργανώνεται στη βάση της αντίθεσης. Να βρείτε τα δύο μέρη της αντίθεσης (μονάδες 2) και να εξηγήσετε πώς αυτή η επιλογή εξυπηρετεί τον σκοπό της Μπελίντα Κανόν. (μονάδες 2) 2023
Για την Κανόν, αντιθέτως, ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα χαρούμενο, «ένα κίνημα που ωθεί τις γυναίκες να αποκτήσουν περισσότερη ισχύ, να διεκδικούν την ισότητα με τους άνδρες. Όταν προτάσσουμε το φύλο ή το χρώμα του δέρματος ως ταυτότητα, επί της ουσίας επιμένουμε σε χαρακτηριστικά μας τα οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Οι “κλασικές” φεμινίστριες επιμένουμε στα χαρακτηριστικά που μπορούμε να αλλάξουμε, επιμένουμε στην ελευθερία, στη δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα. Αντιθέτως, ο νεοφεμινισμός και οι θεωρίες ταυτότητας φύλου επιμένουν σε ένα είδος ντετερμινισμού**, τον οποίο εμείς επιδιώκουμε να ξεπεράσουμε».
** ντετερμινισμός: αιτιοκρατία, (στο κείμενο) το φύλο προκαθορίζει τον κοινωνικό ρόλο του ατόμου
- Στην τελευταία παράγραφο του Κειμένου 1 ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μια αναλογία. Ποια είναι τα δύο μέρη της και τι επιτυγχάνει με αυτή; 2023Ε
Σημαντικοί γινόμαστε μέσα από τις πράξεις μας και τη στάση ζωής μας, και όχι μέσα από κούφιες φιλοσοφίες, αόριστα και χαώδη ρητά. Ο σεβασμός είναι κόσμημα κι αυτό το κόσμημα μάθε να το φοράς και να το προσέχεις καθημερινά. Ίσως να είναι και το μόνο που σε κάνει πραγματικά πιο όμορφο…
- 4. Ποια είναι η πρόθεση της συντάκτριας στη δεύτερη παράγραφο του Κειμένου 1 «Πολύτιμες…ένα απλό ταξίδι» (μονάδες 2) και πώς ο τρόπος με τον οποίο την αναπτύσσει, εξυπηρετεί την πρόθεσή της αυτή; (μονάδες 3) 2024
Πολύτιμες και ανεξίτηλες στη μνήμη στιγμές μπορούν να μας χαρίσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή. Ένα από αυτά είναι και τα ταξίδια. Η αξία των ταξιδιών είναι από κάθε άποψη ανεκτίμητη. Κι αυτό, γιατί τα ταξίδια έχουν το μοναδικό χάρισμα να συνδυάζουν όλα αυτά τα συστατικά στοιχεία που χρειάζεται πραγματικά ο άνθρωπος προκειμένου να εξελιχθεί πνευματικά και ψυχικά, να ολοκληρωθεί και τελικά να ευτυχήσει. Πνευματικές κατακτήσεις για όσους «ορέγονται φύσει του ειδέναι»**, απεριόριστη ψυχαγωγία, αλλά και ψυχική και σωματική υγεία είναι τα οφέλη που μπορεί κανείς να αποκομίσει από ένα απλό ταξίδι.
** «ορέγονται φύσει του ειδέναι»: φράση του Αριστοτέλη που δηλώνει την επιθυμία του ανθρώπου να μαθαίνει
Ενδεικτική Απάντηση
- Ο βασικός ισχυρισμός του Στέφανου Τραχανά είναι πως παρά την ευρύτατη ποικιλία φαινομένων στον φυσικό κόσμο, από το μικρότερο δυνατό επίπεδο του ατόμου μέχρι το μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο, αυτό του σύμπαντος, όλα αυτά τα φαινόμενα ρυθμίζονται από έναν πολύ μικρό αριθμό θεμελιωδών νόμων. Το γεγονός αυτό εντυπωσιάζει τον ομιλητή, καθώς, όπως εμφατικά τονίζει, οι νόμοι αυτοί, που διέπουν πλήθος φαινομένων, μπορούν να διατυπωθούν σε λιγότερο από μία σελίδα.
Προκειμένου, μάλιστα, να παρουσιάσει με πιο εύληπτο και συνάμα παραστατικό τρόπο την πραγματικότητα αυτή, ώστε να γίνει κατανοητή ακόμη και από άτομα που δεν έχουν γνώσεις φυσικής, αξιοποιεί μια αναλογία. Ειδικότερα, παραλληλίζει τη λειτουργία του φυσικού κόσμου με το σκάκι, επισημαίνοντας ότι, όπως ακριβώς στο παιχνίδι αυτό με ελάχιστους μόλις κανόνες μπορούν να παιχτούν -σχεδόν- άπειρες διαφορετικές παρτίδες, έτσι και στη φύση, ελάχιστοι θεμελιώδεις νόμοι διέπουν μια εκπληκτική ποικιλία φαινομένων.
Ενδεικτική Απάντηση
- Η αντίθεση εντοπίζεται στο χωρίο “Οι κλασικές φεμινίστριες…να ξεπεράσουμε” και γίνεται εμφανής μέσω της διαρθρωτικής λέξης “Αντίθετα”
Το πρώτο μέρος της αντίθεσης είναι ο “κλασικός” φεμινισμός, ο οποίος επιδιώκει την εξασφάλιση της ισότητας για όλους, ώστε να επέλθει πραγματική κοινωνική ευημερία (“Οι κλασικές φεμινίστριες…τα πράγματα”). Σε αυτή την προσέγγιση αντιπαραβάλλει τον τρόπο σκέψης που προωθεί ο “νεοφεμινισμός” ο οποίος εστιάζει στις διαφορές των δυο φύλων και συνδέει το φύλο με τους εκάστοτε κοινωνικούς ρόλους που αναλαμβάνει το άτομο (“Αντιθέτως…να ξεπεράσουμε”)
Μέσω της αντίθεσης η Μπ. Κανόν Η Μπελίντα Κανόν επιδιώκει να «φωτίσει», διασαφηνίσει τις δύο έννοιες αντιπαραβάλλοντας και συγκρίνοντας το περιεχόμενό τους, ώστε να αναδειχθούν οι μεταξύ τους διαφορές. Επίσης επιδιώκει να προωθήσει τον ισχυρισμό της ότι οι άνθρωποι πρέπει να στραφούν προς τον κλασικό φεμινισμό, ο οποίος σε αντίθεση με τον “νεοφεμινισμό” ενδυναμώνει την κοινωνική θέση των γυναικών και οδηγεί σε πραγματική ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
- Στην τελευταία παράγραφο του κειμένου 1 ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μια αναλογία. Μέρη της αναλογίας: σεβασμός- κόσμημα. Στόχος: να αναδείξει την αξία του σεβασμού, αφού παραλληλίζεται με ένα κόσμημα που πρέπει κανείς να το προσέχει, γιατί τον «κάνει πραγματικά όμορφο». Έτσι, καθιστά σαφή την αφηρημένη έννοια του σεβασμού μέσα από τον παραλληλισμό της με μια έννοια οικεία, αυτή του κοσμήματος και ο λόγος αποκτά παραστατικότητα, αμεσότητα και το ύφος είναι οικείο και γλαφυρό (αναφορά στο υφολογικό αποτέλεσμα)
Ενδεικτική Απάντηση
- Πρόθεση της συντάκτριας στη δεύτερη παράγραφο του Κειμένου 1 είναι να επιχειρηματολογήσει και τελικά να πείσει για την αξία των ταξιδιών, επικαλούμενη δηλαδή τη λογική του δέκτη ότι τα ταξίδια βοηθούν το άτομο να καλλιεργηθεί πνευματικά και ψυχικά, και κατ’ επέκταση να ευτυχήσει. Στην προσπάθεια της αυτή η συντάκτρια αξιοποιεί ως τρόπο ανάπτυξης της παραγράφου την αιτιολόγηση. Αρχικά, τίθεται η άποψη ότι «η αξία των ταξιδιών είναι πολύτιμη» και στη συνέχεια αιτιολογείται αυτή η θέση («Κι αυτό, γιατί τα ταξίδια έχουν το μοναδικό χάρισμα… ένα απλό ταξίδι»). Μάλιστα, η αιτιολόγηση γίνεται φανερή από τη χρήση του αιτιολογικού συνδέσμου «γιατί».