Γενικά είναι ένα μεσαίου μεγέθους πουλί. Το μήκος του κυμαίνεται από 27-32 εκατοστά από το κεφάλι μέχρι την άκρη της ουράς.
Το μέσο βάρος του είναι 60 γραμμάρια, ενώ τα θηλυκά μπορεί να είναι ελαφρώς μικρότερα και ελαφρύτερα. Ο παπαγάλος mulga ανήκει στα διμορφικά είδη, όπου το φτέρωμα του αρσενικού διαφέρει από του θηλυκού.
Το φτέρωμα του ενήλικου αρσενικού ως επί το πλείστον είναι το σμαραγδένιο πράσινο με πολύχρωμες ανταύγειες που εναλλάσσονται από τυρκουάζ μέχρι ανοιχτόχρωμο πράσινο.
Ακριβώς πάνω από τα ρουθούνια του και κατά μήκος του μετώπου έχει μια κίτρινη λωρίδα. Μια κίτρινη λωρίδα στολίζει επίσης τους ώμους του. Στο στέμμα του έχει ένα διακριτικό κόκκινο μπάλωμα, ενώ το κόκκινοπορτοκαλί στολίζει τους γλουτούς και τα πλάγια της κοιλιάς.
Στα πρωτεύοντα φτερά κυριαρχεί το σκούρο μπλε και στα δευτερεύοντα το γαλαζοπράσινο. Το φτέρωμα κάτω από την ουρά είναι κιτρινοπράσινο. Τα φτερά της ουράς είναι μπλε με άσπρες άκρες.
Τα ενήλικα θηλυκά έχουν ένα πιο θαμπό λαδοπράσινο χρώμα. Το στήθος είναι καφεπράσινο και στην κοιλιά καθώς και κάτω από την ουρά κυριαρχεί το πρασινομπλέ. Έχουν μια θαμπή πορτοκαλί λωρίδα στο μέτωπο και ένα κόκκινο μπάλωμα στους ώμους. Η κηλίδα στο στέμμα τους είναι επίσης θαμπή κόκκινη.
Η ίριδα των ματιών είναι καφέ, ενώ τα μάτια στολίζονται από ένα στενό γκριζωπό περιοφθαλμικό δαχτυλίδι. Τα πόδια και το ράμφος είναι γκρι και στα δύο φύλα.
Τα ανήλικα πουλιά έχουν πιο θαμπό φτέρωμα από τα ενήλικα, μοιάζουν ελαφρά με τα θηλυκά, αλλά παρόλα αυτά το φύλο τους είναι εύκολα διακριτό ενώ είναι ακόμα στην φωλιά.
Ημέρα: 8 Νοεμβρίου 2021
Αχάλ-Τέκε
Η Akhal-Teke είναι μια ράτσα αλόγων Τουρκμενιστάν. [1] Έχουν τη φήμη για την ταχύτητα και την αντοχή, την εξυπνάδα και τη χαρακτηριστική μεταλλική γυαλάδα. Το γυαλιστερό τρίχωμα της φυλής οδήγησε στο παρατσούκλι τους, “Χρυσά Άλογα”. [2] Αυτά τα άλογα είναι προσαρμοσμένα σε αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες και πιστεύεται ότι είναι μια από τις παλαιότερες υπάρχουσες ράτσες αλόγων . [3] Υπάρχουν σήμερα περίπου 6.600 Akhal-Tekes στον κόσμο, κυρίως στο Τουρκμενιστάν , αν και βρίσκονται επίσης σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική . [4] Akhal είναι το όνομα της γραμμής των οάσεων κατά μήκος της βόρειας πλαγιάς του Kopet Dagβουνά στο Τουρκμενιστάν. Έχει κατοικηθεί από τη φυλή Τεκκέ των Τουρκμενών.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την αρχική καταγωγή του Akhal-Teke, μερικές από τις οποίες χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πίσω. Είναι πιθανό ότι ο Akhal Teke είναι απόγονος μιας παλαιότερης ράτσας γνωστής ως Τουρκομανικό άλογο , και μερικοί ισχυρίζονται ότι είναι η ίδια ράτσα. Οι φυλές του Τουρκμενιστάν εκτρέφουν επιλεκτικά τα άλογα, καταγράφοντας τα γενεαλογικά τους στοιχεία από το στόμα και τα χρησιμοποιούν για επιδρομές. Η φυλή χρησιμοποιήθηκε στον ηττημένο αγώνα ενάντια στη Ρωσική Αυτοκρατορία και εντάχθηκε στην Αυτοκρατορία μαζί με τη χώρα της. Ο Τουρκομάνος έχει επηρεάσει πολλές άλλες φυλές, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων θερμόαιμων , και πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι οι επιβήτορες Τουρκομάν συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη του Καθαρόαιμου .[5] Ωστόσο, υπάρχει επίσης η πιθανότητα όλοι οι Akhal-Tekes σήμερα να έχουν μια καθαρόαιμη σειρά. [6] Το γενεαλογικό βιβλίο είχε κλείσει το 1932. [7] Η Σοβιετική Ένωση τυπωμένο το πρώτο μητρώο της φυλής το 1941, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 700 άλογα.
Μάστανγκ
Το μάστανγκ είναι ένα άλογο ελεύθερης περιαγωγής των Δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών , που προέρχεται από άλογα που έφεραν στην Αμερική οι Ισπανοί . Οι μάστανγκς αναφέρονται συχνά ως άγρια άλογα , αλλά επειδή κατάγονται από κάποτε εξημερωμένα ζώα, είναι στην πραγματικότητα άγρια άλογα . Τα αρχικά μάστανγκ ήταν αποικιακά ισπανικά άλογα , αλλά πολλές άλλες ράτσες και τύποι αλόγων συνέβαλαν στο σύγχρονο μάστανγκ, με αποτέλεσμα τώρα διαφορετικούς φαινοτύπους . Μερικά άλογα ελεύθερης περιαγωγής είναι σχετικά αμετάβλητα από το αρχικό ισπανικό απόθεμα, που εκπροσωπούνται πιο έντονα στους πιο απομονωμένους πληθυσμούς.
Το 1971, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών αναγνώρισε ότι «άγρια ελεύθερα περιπλανώμενα άλογα και λαγούμια είναι ζωντανά σύμβολα του ιστορικού και πρωτοπόρου πνεύματος της Δύσης, τα οποία συνεχίζουν να συμβάλλουν στην ποικιλομορφία των μορφών ζωής μέσα στο Έθνος και να εμπλουτίζουν τις ζωές των Αμερικανών Ανθρωποι”. [1] Ο πληθυσμός αλόγων ελεύθερης περιαγωγής διαχειρίζεται και προστατεύεται από το Γραφείο Διαχείρισης Γης των ΗΠΑ (BLM).
Η διαμάχη περιβάλλει το μοίρασμα γης και πόρων από μουστάνγκ με τα ζώα της βιομηχανίας κτηνοτροφίας , καθώς και με τις μεθόδους με τις οποίες το BLM διαχειρίζεται τον πληθυσμό τους. Η πιο κοινή μέθοδος διαχείρισης του πληθυσμού που χρησιμοποιείται είναι η στρογγυλοποίηση του πλεονάζοντος πληθυσμού και η προσφορά τους σε υιοθεσία από ιδιώτες. Δεν υπάρχει επαρκής αριθμός ατόμων που υιοθετούν, τόσο πολλά άλογα που κάποτε ελεύθερα περιπλανήθηκαν τώρα ζουν σε περιοχές προσωρινής και μακροχρόνιας εκμετάλλευσης με ανησυχίες ότι τα ζώα μπορεί να πουληθούν για κρέας αλόγου . Πρόσθετη συζήτηση επικεντρώνεται στο ερώτημα εάν οι μουστάνγκ – και τα άλογα γενικά – είναι ιθαγενές είδος ή εισαγόμενο είδος χωροκατακτήσεων στα εδάφη που κατοικούν.
Απαλούζα
Τα Απαλούζα [1] προέρχονται από την περιοχή γύρω από τον ποταμό Παλούζ στις βόρειες Η.Π.Α. Σήμερα τα Απαλούζα εκτρέφονται στις δυτικές περιοχές των Η.Π.Α και του Καναδά και ιδιαιτέρως στην περιοχή της Αλπέρτα, όπου η εκτροφή γίνεται από τους Ινδιάνους Κρι.
Το χρώμα της φυλής αυτής ποικίλει. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των Απαλούζα είναι το στικτό του χρώμα, όπως περιγράφεται πιο κάτω.
- Λεοπάρδαλη: λευκό τρίχωμα με σκουρόχρωμα στίγματα σε ολόκληρο το σώμα.
- Χιονονιφάδα: Στίγματα σε όλο το σώμα και ιδιαιτέρως στους μηρούς.
- Κουβέρτα: Σκουρόχρωμο τρίχωμα με μια λευκή “κουβέρτα” που καλύπτει τα καπούλια,η οποία είναι είτε καθαρή είτε με στίγματα.
- Μάρμαρο: δίχρωμο, με το ένα χρώμα λευκό, σε ολόκληρο το σώμα.
- Πάγος: Λευκά στίγματα σε σκουρόχρωμο τρίχρωμα.
Το ύψος της φυλής αυτής κυμαίνεται από 1,44 έως 1,54μ.
Το κύριο χαρακτηριστικό των Απαλούζα είναι ότι έχουν μεγάλη αντοχή, είναι πειθήνια και ανθεκτικά. Είναι πρόθυμα και ήρεμα. Το κεφάλι είναι φαρδύ με ζωηρά και εκφραστικά μάτια. Τα αφτιά, όπως συμβαίνει με όλα τα αμερικάνικα άλογα είναι μικρά και μυτερά, ο λαιμός είναι καλοσχηματισμένος και το στέρνο ευρύ. Τα Απαλούζα έχουν στρογγυλεμένα και δυνατά καπούλια και η ουρά τους είναι τοποθετημένη ψηλά. Το τρίχωμα της χαίτης και της ουράς είναι σχεδόν μεταξένιο.
Τα Απαλούζα είναι δημοφιλή στη Δύση και χρησιμοποιούνται σε όλους τους τύπους ιππασίας. Εκτελούν ξεχωριστό τριποδισμό και καλπασμό με μεγάλη εναλλαγή ταχύτητας. Είναι επίσης εξαίρετοι άλτες.
Το όνομά τους (όπως αναφέρεται και πιο πάνω) προέρχεται από την περιοχή Παλούζ. Υπάρχει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία οι Ισπανοί εισήγαγαν πιτσιλωτά Ναπολιτάνικα Άλογα στη Βόρεια Αμερική κατά τον 17o αιώνα. Τα έγχρωμα αυτά άλογα εκτρέφονταν από τους Ινδιάνους Νε-Περσέ που ζούσαν στην κοιλάδα Παλούζ για να τα χρησιμοποιούν για κυνήγι και πόλεμο. Τα άλογα αυτά έγιναν γνωστά ως “Άλογα Παλούζ” και με τα χρόνια και την παραφθορά της γλώσσας κατέληξαν να είναι γνωστά ως “Απαλούζα”. Σήμερα τα Απαλούζα προέρχονται από διασταυρώσεις αλόγων Παλούζ με Ίππους Τετάρτου.
Φριζικό-Friesian Horse
Το Φριζικό άλογο ή Χάρντραφερ [1] αναγνωρίζεται πλέον ως ένα από τα πρώτα βασιλικά άλογα της Ευρώπης. Το όνομα Χάρντραφερ σημαίνει “καλός τροχαστής”. Προέλευσή του είναι η επαρχία Φριζίας Ολλανδία. Το ύψος του κυμαίνεται από: 1,51-1,62μ. Το χρώμα των Φριζικών αλόγων είναι πάντοτε στιλπνό μαύρο. Κάθε είδους σημάδι απαγορεύεται. Ορισμένα, όμως, ξεφεύγουν των προδιαγραφών. Τα επίθετα που περιγράφουν τα Φριζικά με τον καλύτερο τρόπο είναι: ήρεμοι, ζωηροί και πρόθυμοι εργάτες. Είναι ακόμη πιστά και ευαίσθητα. Έχουν περήφανο κι ευγενικό παράστημα. Τα Φριζικά είναι όμορφα άλογα έλξης άμαξας με πλούσια χαίτη. Τόσο η χαίτη όσο και η ουρά είναι κυματιστές. Το κεφάλι είναι κομψό, τοποθετημένο σε μακρύ, ευθυτενή και τοξωτό λαιμό, ενώ τα ακρώμια δεν είναι ευδιάκριτα. Τα πόδια είναι σχετικά κοντά, αλλά γερά, με πλούσιο τρίχωμα και έντονα υποκνήμια. Οι οπλές είναι μπλέ χρώματος. Τα άλογα αυτής της ράτσας κινούνται υπερήφανα. Τα Φριζικά άλογα εμφανίζονται συχνά ζεμένα σε φριζικού τύπου άμαξες με υψηλές ρόδες. Στην Ολλανδία συνηθίζεται ο οδηγός και οι επιβαίνοντες να είναι ντυμένοι με παροδοσιακές φορεσιές. Τα Φριζικά είναι επίσης πρώτης ποιότητας άλογα ιππασίας με σαφή κλίση στην ιππική δεξιοτεχνία και μεγάλη φήμη ως εκπαιδευτικά άλογα στην ανώτατη σχολή ιππασίας. Είναι αδύνατον να μην κλέψει την παράσταση κατά τον τροχασμό του, λόγω υψηλής κίνησης του γονάτου του. Τα Φριζικά ανήκουν στην παλαιότερη ευρωπαική ράτσα. Υπολογίζεται ότι χρησιμοποιούνται επί 3.000 και πλέον χρόνια. Οι Ρωμαίοι εκτίμησαν πολύ αυτά τα άλογα και τα είχαν μαζί τους κατά την εισβολή τους στη Βρετανία, ενώ κατά τον Μεσαίωνα χρησιμοποιούνταν ευρέως ως άλογα πολέμου. Κατά τον 17o αιώνα, διασταυρώθηκαν με Ανδαλουσιανά για να παράγουν έναν τύπο αλόγου τροχασμού. Το 1879 δημιουργήθηκε το γενεαλογικό βιβλίο Φριζικών. Έτσι κατάφεραν να μην εξαφανίσουν την ράτσα.