Αποκριάτικος χορός
Πόσο γλεντήσαν τα παιδιά
με την τρελή αποκριά!
Όλα ντυμένα μασκαράδες
βάλαν τους άλλους σε μπελάδες.
Τι φορεσιές, τι καπελάκια
μουτσούνες, γένια και μουστάκια!
Ποια να ναι τάχα η μαρκησία
που δε μας δίνει σημασία;
Αμ η νεράϊδα; Ο Βεδουίνος;
Η μάγισσα, ο Αρλεκιίνος;
Κι ένας ιππότης ο Ανδρέας
ο πιο μικορούλης της παρέας
κάθεται παραπονεμένος
– Γιατί είσαι Αντρίκο, λυπημένος;
– Ήμουνα τέλειος ιππότης
αλλά με γνώρισε ο Φώτης…
Με γνώρισε κι ένιωσα λύπη
για το δοντάκι που μου λείπει…!