ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ -ΜΕΡΟΣ  Β

Μεγάλη Τετάρτη

Μοσχοβολιστή καθαριότητα 

Από τη Μεγάλη Δευτέρα έως τη Μεγάλη Τετάρτη, όλες οι νοικοκυρές συνήθιζαν να καθαρίζουν τα σπίτια τους, τους δρόμους, ασβέστωναν τα πεζοδρόμια και τα δέντρα, τα πάντα μοσχοβολούσαν καθαριότητα. Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, η Μαρία η Μαγδαληνή αλείφει τον Χριστό με μύρο, ζητώντας συγχώρεση και η συμβολική κάθαρση είναι το ζητούμενο τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Τα αρώματα στον καθαρό χώρο φέρνουν γαλήνη και φτιάχνουν τη διάθεση. Τι καλύτερο από το να αρωματίσεις με φυσικά αρώματα τον χώρο σου; Δοκίμασε να φτιάξεις ένα ποτ πουρί, συνδυάζοντας φυσικά αρώματα από δενδρολίβανο, λεβάντα, φλούδες εσπεριδοειδών, μπαχαρικά, χαμομήλι κ.α. που θα ράψεις μέσα σε υφασμάτινα σακουλάκια.

Η νέα ζύμη και τα «δώρα»

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι μια μέρα αφιερωμένη στη «νέα» ζύμη κι έτσι εκείνη την ημέρα φρόντιζαν να ανανεώσουν το προζύμι της χρονιάς και αυτό γινόταν με συγκεκριμένο τρόπο. Αφού όλες οι νοικοκυρές συγκέντρωναν αλεύρι, αυτό ζυμώνονταν μόνο με νερό και στη συνέχεια ο παπάς ακουμπούσε τη ζύμη με τον Σταυρό, το ζυμάρι φούσκωνε και μοιράζονταν ξανά σε όλα τα νοικοκυριά.

Το προζύμι, όπως θα έχεις παρατηρήσει αυτόν τον καιρό, είναι πολύ μεγάλη τάση και μπορείς να δοκιμάσεις να φτιάξεις και εσύ το δικό σου. Το προζύμι φτιάχνεται με αλεύρι και αποστειρωμένο νερό, το οποίο ωριμάζει για 48 ώρες σε ζεστό περιβάλλον και το διατηρούμε προσθέτωντας καθημερινά για 7-8 ημέρες επιπλέον αλεύρι και νερό. Στο τέλος το μείγμα αναπτύσσει τους απαραίτητους ζυμομύκητες και αποκτά τη χαρακτηριστική «ξινή» γεύση του. Το προζύμι μπορεί να διατηρηθεί για «πάντα».

Επίσης τη Μεγάλη Τετάρτη ζυμώνονται και οι κοσόνες (γλυκό ψωμί) που χάριζαν οι νονοί στα βαφτιστήρια μαζί με κόκκινα αυγά ή οι νέες νύφες στην πεθερά μαζί με λευκά κεριά, ένα έθιμο που στο σήμερα έχει αντικατασταθεί από τα αγαπημένα τσουρέκια.

Μεγάλη Πέμπτη

Τα πασχαλινά αβγά της Μεγάλης Πέμπτης είναι ένα βαθιά συμβολικό έθιμο από την αρχαιότητα, καθώς είναι το σύμβολο της γονιμότητας, ενώ θρησκευτικά συνδέεται με αρκετές εκδοχές σχετικά με το κόκκινο χρώμα, την ίαση και την προστασία.

Το βαθύ κόκκινο χρώμα, είναι το χρώμα της χαράς αλλά και ταυτόχρονα συμβολίζει τη θλίψη της ημέρας.

Για την ιστορία, η Παναγία είχε μαζί της αβγά όπου βάφτηκαν από το αίμα του Χριστού κατά τη διάρκεια της σταύρωσης. Ακόμη  λέγεται ότι τα θλιβερά δάκρυα της Παναγίας κατά τη σταύρωσή του, έπεσαν επάνω στα αβγά και τα έβαψαν κόκκινα, γι΄αυτό και σε πολλές περιοχές το πρώτο κόκκινο αβγό είναι αφιερωμένο στην ίδια.

Τέλος υπάρχει και η εκδοχή που αφορά στον δύσπιστο Τιβέριο, καθώς συνάντησε τη Μαρία Μαγδαληνή, που διαλαλούσε την Ανάσταση του Χριστού κρατώντας ένα καλάθι αβγά, και αυτά έγιναν «κόκκινα» ως απόδειξη.

Όμως τα αβγά δεν ήταν πάντα κόκκινα, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, στα παλιά χρόνια βάφονταν με φυτικές βαφές, κυρίως με κρεμμυδόφυλλα ή με ριζάρι, τα ζωγράφιζαν, τα κάλυπταν με ζυμάρι  ή τα κέρωναν, ενώ η τεχνική με σχέδια από φύλλα ήταν ξαιρετικά δημοφιλής. Το ριζάρι ή ρουβία είναι ένας αυτοφυής θάμνος που η ρίζα του χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα ως κόκκινη βαφή.

Για τα φετινά σου αβγά, σκέψου οικολογικά και χρησιμοποίησε φυτικά χρώματα , όπως παντζάρια, μωβ λάχανο,  κουρκουμά ή τα βρώσιμα  χρώματα ζαχαροπλαστικής.