Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου ,είναι ένα τροπικό δάσος το οποίο καλύπτει το πεδίο του Αμαζονίου στη Νότια Αμερική. Αυτό το πεδίο καλύπτει περίπου επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα(7εκ.τ.χ.)
εκ’των οποίων τα 5,5 καλύπτονται απο δάσος.Επίσης το 37% του οξυγόνου που υπάρχει στην ατμόσφαιρα παράγεται στο δάσος αυτό.
    Έχει χαρακτηριστεί ως ο “πνεύμονας” του πλανήτη, όμως ο χρόνος που πέρασε η έκτασή του μειώθηκε κατα 26.130 τετραγωνικά χιλιόμετρα εξαιτίας της αποψίλωσης.

    Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι το μεγαλύτερο τροπικό δάσος στην Γη μας.

 Βαγγέλης Σταμπουλής Στ2

        Την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου η Στ΄τάξη επισκέφθηκε το Κέντρο Πληροφόρησης στη Χαλάστρα και έπειτα το Δέλτα του Γαλλικού ποταμού, στο Καλοχώρι, απέναντι από τη Θεσσαλονίκη. Στο Κέντρο Πληροφόρησης  Χαλάστρας οι υπεύθυνες κυρίες του Κέντρου μας έμαθαν πώς ζουν τα ζώα στον υγρότοπο και τι προβλήματα δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο.

     Στη συνέχεια πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στον υγρότοπο. Το τοπίο ήταν μαγευτικό….

     Σε κάθε μεριά που κοιτούσες είχε πουλιά!

     Υπήρχαν μεγάλα κοπάδια από φλαμίνγκο, ερωδιούς, από πρασινοκέφαλες πάπιες μέσα στο ποτάμι. Είχε γερακίνες, κορμοράνους, γλάρους, χουλιαρομύτες και νεροβούβαλα. Το πιο εντυπωσιακό ήταν τα φλαμίνγκο δεν τα είχα ξαναδεί! Το μόνο που με δυσαρέστησε ήταν τα σκουπίδια που έχει κάτω και αυτό που με δυσαρεστεί περισσότερο είναι ότι φταίμε εμείς οι άνθρωποι γι αυτό!

Το κείμενο έγραψε η Φυλλίτσα Γεγιτσίδου, Στ2′

    Στις 12/12/2013 πήγαμε εκδρομή στο Δέλτα Γαλλικού, Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα στο χωριό Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης.

Στην αρχή πήγαμε στον Φορέα Διαχείρισης της Χαλάστρας. Εκεί  η Κυρία Εύα μας είπε για όλα τα πουλιά της περιοχής, μας έδειξε 1 βίντεο για τα πουλιά και πολλές φωτογραφίες.

Αμέσως μετά πήγαμε στον υδροβιότοπο. Σε κάθε μεριά υπήρχαν πουλιά και στις άκρες του υγροτόπου νεροβούβαλα. Υπήρχαν πολλά κοπάδια από φλαμίνγκο, από πάπιες και από ερωδιούς. Επίσης υπήρχαν πολλά γεράκια που έψαχναν τροφή, κορμοράνοι, και λευκοτσικνιάδες.

Μου έκανε εντύπωση πως είδα πουλιά που δεν είχα ξαναδεί και ότι τα φλαμίνγκο δεν φεύγουν από το μέρος αυτό που είναι δίπλα στην πόλη της Θεσσαλονίκης…

Το κείμενο το έγραψε ο Παύλος Μανουσαρίδης, Στ2′.