Η συνέντευξη που πήραμε από τον συγγραφέα Άρη Δημοκίδη.

 

Μαθ. : Πού γεννηθήκατε;

Συγγρ. : Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη.

Μαθ. : Ποιο επάγγελμα θέλατε να κάνετε όταν ήσασταν μικρός;

Συγγρ. : Ήθελα να γίνω αστροναύτης, σκουπιδιάρης και οδηγός λεωφορείου.

Μαθ. : Πηγαίνατε σε κάποιο άθλημα όταν ήσασταν μικρός;

Συγγρ. : Πήγαινα μπάσκετ και σε γυμναστήριο.

Μαθ. : Σας άρεσε να  διαβάζετε βιβλία στην παιδική σας ηλικία;

Συγγρ. : Ναι, πάρα πολύ.

Μαθ. : Τι είδους βιβλία διαβάζατε περισσότερο;

Συγγρ. : Όλα τα είδη.

Μαθ. : Ποιο ήταν ο αγαπημένος σας συγγραφέας όταν ήσασταν μικρός;

Συγγρ. : Η Ζορζ Σαρή. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της.

Μαθ. : Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο από αυτά που γράψατε;

Συγγρ. : Η σειρά των Αόρατων Ρεπόρτερ.

Μαθ. : Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε βιβλία;

Συγγρ. : Στην ηλικία σας. Έγραφα βιβλία και τα έδινα στους φίλους μου , χωρίς να τα εκδώσω.

Μαθ. : Πόσα βιβλία έχετε γράψει;

Συγγρ. : Έγραψα 13.

Μαθ. : Ήσασταν καλός μαθητής;

Συγγρ. : Ναι, ήμουν αρκετά καλός.

Μαθ. : Πόσο χρόνο σας παίρνει να γράψετε ένα βιβλίο;

Συγγρ. : Εξαρτάται από το χρόνο που έχω. Αν δε γράφω συνέχεια μπορεί να μου πάρει τουλάχιστον 3 μήνες.

Μαθ. : Πόσο χρόνο κάνατε για να γράψετε το βιβλίο Οι Αόρατοι Ρεπόρτερ: Η τελευταία συναυλία;

Συγγρ. : 10 ημέρες, ένα καλοκαίρι.

Μαθ. : Τι είδους βιβλία γράφετε συνήθως;

Συγγρ. : Ταξιδιωτικές περιπέτειες και γενικά παιδικά μυθιστορήματα.

Μαθ. :  Κάθε πότε γράφετε ένα βιβλίο;

Συγγρ. : Εξαρτάται από τη διάθεσή μου.

Μαθ. : Στο βιβλίο σας Οι Αόρατοι Ρεπόρτερ: Η τελευταία συναυλία κυριαρχεί η μουσική. Εσάς σας αρέσει η μουσική;

Συγγρ. : Ναι μου αρέσει, ιδιαίτερα η ξένη μουσική και γενικά ο κόσμος των καλλιτεχνών.

Μαθ. : Γιατί επιλέξατε να γίνετε συγγραφέας;

Συγγρ. : Γιατί ήθελα να φτιάχνω τους δικούς μου κόσμους και να ταξιδεύω στο διάστημα, στο παρελθόν, σε όλους τους χρόνους.

Μαθ. : Ποιο βιβλίο σας πήρε περισσότερο χρόνο να το γράψετε;

Συγγρ. : «Το χρυσό αυγό», γιατί δούλευα και δεν μπορούσα να αφιερώσω πολύ χρόνο στο γράψιμο.

Μαθ. : Από τι εμπνέεστε;

Συγγρ. : Από πράγματα που μου έχουν συμβεί και τα έχω καταγράψει στο ημερολόγιό μου.

Μαθ. : Ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο σας;

Συγγρ. : Θα συνεχίσω τη σειρά των Αόρατων Ρεπόρτερ. Μάλιστα αυτή την περίοδο γράφω ένα ακόμη βιβλίο της σειράς με τίτλο «Η χαμένη  Ατλαντίδα».

Μαθ. : Ποιο μήνυμα θέλατε να στείλετε με τους Αόρατους Ρεπόρτερ: Η τελευταία συναυλία;

Συγγρ. : Δεν πρέπει να φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας.

Μαθ. : Τι συμβουλή θα δίνατε σε ένα παιδί που θέλει να γίνει συγγραφέας;

Συγγρ. : Θα το συμβούλευα να διαβάζει πολλά βιβλία.

Οι μαθητές της Ε2 τάξης

Ένας συγγραφέας στο σχολείο μας!

      Την Παρασκευή 11 Απριλίου επισκέφτηκε το σχολείο μας ο συγγραφέας  Άρης  Δημοκίδης. Μας μίλησε για τα βιβλία και το πόσο πολύ παίζουν ρόλο στη ζωή μας και απάντησε στις ερωτήσεις μας. Οι ερωτήσεις που του κάναμε ήταν σχετικές με τη συγγραφή των βιβλίων του και τι έμπνευση έχει! Όταν τελειώσαμε τις ερωτήσεις μας δημιουργήσαμε μία φανταστική ιστορία.

      Στο τέλος της επίσκεψής του ο κύριος  Άρης Δημοκίδης υπέγραψε τα βιβλία των παιδιών που είχαν κάποια από τα βιβλία του.

 Φυλλίτσα Γεγιτσίδου, Στ2′

 

Φιλαναγνωσία

Το Μυστήριο του Ριγκάτονι του Αντρέας Στάινχεφελ

Στην ώρα της φιλαναγνωσίας και της ευέλικτης ζώνης εμείς τα παιδιά της Ε2′ τάξης ασχολούμαστε με έναν πιστό φίλο μας το βιβλίο. Τις ώρες αυτές γίνονται βιβλιοπαρουσιάσεις των βιβλίων που δανείζονται οι συμμαθητές μας από τη μικρή βιβλιοθήκη που φτιάξαμε.

Άλλες φορές πάλι θα μιλήσουμε για τη χρησιμότητα του βιβλίου, την αξία του και τη μαγεία που μας δίνει μετά το διάβασμα. Ήδη μελετήσαμε φυλλάδια με πληροφορίες για το βιβλίο στα αρχαία χρόνια, στο Μεσαίωνα, στη σύγχρονη εποχή και στο μέλλον. Είναι μια ευκαιρία για όλους μας να αγαπήσουμε το εξωσχολικό βιβλίο.

Αυτή την περίοδο διαβάζουμε τα βιβλία

Αόρατοι ρεπόρτερ – Η τελευταία συναλία του Άρη Δημοκίδη

Κόλιν Φίσερ των Άσλεϊ Έντουαρντ Μίλερ και Ζάκ Στεντζ

Το Μυστήριο του Ριγκάτονι του Αντρέας Στάινχεφελ

γιατί θα πάρουμε μέρος σε διαγωνισμό των εκδόσεων “Μεταίχμιο”

 Το κείμενο έγραψε η Χρυσούλα Λούρη Ε2′