”Η αρκούδα που αγαπούσε τα δέντρα”.
Κι αφού αυτές τις ημέρες ασχοληθήκαμε λίγο παραπάνω με τα δέντρα, αναφερθήκαμε και σε μια αρκούδα που τα αγαπούσε τόσο πολύ!
Ο λόγος, για το παρακάτω βιβλίο.
Ήταν κάποτε μια αρκούδα γεμάτη αγάπη και χαρά για τη ζωή. Γι’ αυτό, όποτε συναντούσε κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα, το αγκάλιαζε. Η αρκούδα περνούσε τις μέρες της τριγυρίζοντας στο δάσος και αγκαλιάζοντας παλιούς και νέους φίλους. Ώσπου, μια μέρα, ο δρόμος της την έφερε μπροστά σ’ έναν άνθρωπο που κρατούσε ένα τσεκούρι. Τότε, ξαφνικά, η αρκούδα έχασε κάθε διάθεση για αγκαλιές… Ο Nicholas Oldland, μέσα από αυτό το μικρό σύγχρονο παραμύθι με την αξιολάτρευτη πρωταγωνίστρια, δίνει ένα θαυμαστό μήνυμα αγάπης για τη φύση και τα πλάσματά της. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ).
Το βιβλίο το λατρέψαμε!
Γιατί, όμως, η αρκούδα αγαπούσε τόσο πολύ τα δέντρα; τι μας προσφέρουν και τα αγαπάμε κι εμείς;
Κατέγραψα τις απαντήσεις των παιδιών, οι οποίες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες…
Και είπαμε με τα παιδιά, να τις ”κάνουμε” και μια όμορφη κατασκευούλα.
Και στη συνέχεια, βγήκαμε στην αυλή για να κάνουμε κι εμείς αυτό που έκανε και η αρκούδα στα δέντρα, τα αγκάλιαζε…
Ο καθένας, βρήκε το κατάλληλο για αυτόν δέντρο και του έκανε μία αγκαλιά.
Μετά την αγκαλιά, τα παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία να χαρίσουν και κάτι στο δέντρο που αγκάλιασαν.
Τους ρώτησα τι ήθελε να χαρίσει το κάθε ένα, ήλιος, νερό, αγάπη, πουλιά, φωλιά, κούνια, σκίουρος, ήταν μερικές από τις απαντήσεις.
Τις ζωγραφίσαμε και τις χαρίσαμε στο δέντρο μας!
Κι έτσι τελείωσε μία ακόμη όμορφη μέρα στο νηπιαγωγείο μας…
