Όταν γεννήθηκε ο Φλεβάρης, ο αδελφός του ο Γενάρης του έκανε δώρο ένα μπαλάκι από χιόνι.
-Τρώγε να μεγαλώσεις, για να μπορείς να παίξεις με τον αδελφό σου, του έλεγε κάθε τόσο η μαμά του.
Μόλις μάθεις να τρέχεις, θα παίξετε χιονοπόλεμο, κυνηγητό και κρυφτό.
Ο Φλεβάρης, ωστόσο, αργούσε να μάθει να τρέχει. Ούτε να περπατήσει καλά καλά δεν μπορούσε. Το γιατί δεν το είχε προσέξει κανείς στην αρχή.
Έπειτα, πρώτος το παρατήρησε ο πατέρας του, ο Χειμώνας.
-Γυναίκα, είπε στην Παγωνιά. Το παιδί μας το δεύτερο θαρρώ πως γεννήθηκε κουτσό. Να δεις που δεν θα μπορέσει να τρέξει σαν μήνας κανονικός…
-Να φωνάξουμε γρήγορα ένα γιατρό! ανησύχησε η Παγωνιά. Να φέρουμε τον καλύτερο!
Έτσι, ο Χειμώνας φώναξε τον πατέρα του, γιατί όλος ο κόσμος ξέρει πως ο πιο καλός γιατρός ειν’ ο Χρόνος.
-Μην ανησυχείτε, είπε ο παππούς Χρόνος, σαν είδε του Φλεβάρη τα πόδια.
Ο Φλεβάρης μπορεί να είναι λίγο κουτσός, αλλά δεν θα αργήσει να μάθει να περπατάει.
Κι αν δεν μπορέσει να τρέξει όσο οι άλλοι, ε, δεν πειράζει… Έχει άλλα χαρίσματα.
Γεννήθηκε για να κάνει τον κόσμο να χαίρεται και να ‘ναι κι ο ίδιος ευτυχισμένος!!!…
“Τα παιχνίδια του Φλεβάρη”
Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
από τη σειρά Ιστορίες με τους 12 μήνες, “Τα παιδιά του Χειμώνα”
Κουτσοφλέβαρος κεφάτος,
παιχνιδιάρης, αεράτος
διαλαλεί το καλοκαίρι
την Αποκριά θα φέρει.
Με νταούλια, με ζουρνάδες
να χορέψουν μασκαράδες
να πηδούν στη γη χορτάρια
φυλλαράκια στα κλωνάρια.
Να λαλούν πουλιά τραγούδια
ξεφυτρώνουν τα λουλούδια
κι η χαρά παντού χορεύει
που η φύση ζωντανεύει.
Ένα μελοποιημένο ποίημα της Θέτης Χορτιάτη για το μήνα Φεβρουάριο,
για να ξεκινήσουμε το καινούριο μήνα.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
