Σχεδόν 100 χρόνια πέρασαν από τις 31 Οκτωβρίου 1924, όπου στο Μιλάνο και στο Παγκόσμιο συνέδριο Ταμιευτηρίων θεσπίστηκε η Παγκόσμια Μέρα Αποταμίευσης, με σκοπό να προωθηθεί η αποταμίευση σε όλον τον κόσμο.
Εμείς στο σχολείο μιλήσαμε για την αποταμίευση, παρατηρήσαμε έναν κουμπαρά και σκεφτήκαμε πού μπορούμε να βάλουμε χρήματα αν δεν έχουμε κουμπαρά! Συζητήσαμε για την αξία της αποταμίευσης και καταγράψαμε τις ιδέας μας. Διαβάσαμε βιβλία, προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι σημαίνει η φράση” Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” και γεμίσαμε με φασόλια το δικό μας σακούλι!
Ο Δημήτρης και η Δήμητρα γιορτάζουν και μας έφεραν όμορφα βιβλιοκεράσματα και πολύ ωραία δωράκια! Τους ευχόμαστε υγεία και να είναι πάντα καλοφωτισμένοι!
15 Αυγούστου. Τήνος. Λίγο πριν τη λιτάνευση της ιερής εικόνας της Παναγίας.
Ενώ υπήρχε κόσμος στην προκυμαία, ένα ιταλικό υποβρύχιο πλησίασε το καταδρομικό “Έλλη” και εξαπέλυσε 3 τορπίλες. Το αποτέλεσμα ήταν έκρηξη στο μηχανοστάσιο, θύματα και τελικά η βύθιση του ελληνικού πλοίου.
Στην τάξη μας συζητήσαμεγια το γεγονός αυτό, εμπνευστήκαμε από τον τορπιλισμό της Έλλης, παίξαμε ψυχοκινητικά παιχνίδια και γίναμε τορπίλες και καράβια. Κατασκευάσαμε την πρώτη μας μακέτα, η οποία μάς έδωσε την ευκαιρία να κόψουμε, να βάψουμε, να γράψουμε και να φτιάξουμε καμπύλη γραμμή!
28 Οκτωβρίου. Κηφισιά. Λίγο μετά τις 03.00 τα ξημερώματα.
Η πόρτα στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά χτυπάει. Ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Εμμανουέλε Γκράτσι επέδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό τελεσίγραφο, απαιτώντας την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελλάδα. Ο Μεταξάς διαβάζει το κείμενο και απαντά: «Alors, c’est la guerre» ( Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο) ή σε ελεύθερη μετάφραση “ΟΧΙ”.
Στην τάξη δραματοποιήσαμε αυτές τις δραματικές στιγμές που οδήγησαν στον πόλεμο του ’40, μιλήσαμε, τραγουδήσαμε τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπω, μάθαμε τον Εθνικό μας Ύμνο,κρυφτήκαμε σε χαρακώματα, φωνάξαμε ΑΕΡΑ. Γράψαμε τις λέξεις “Αέρα” και “ΟΧΙ”, παρατηρήσαμε χάρτες, είδαμε σημαίες.
Προσέξαμε την Ελληνική σημαία και αναρωτηθήκαμε τι συμβολίζουν τα δύο χρώματα και οι 9 γραμμές με τον σταυρό. Έπειτα, φτιάξαμε τις δικές μας σημαίες για να παρελάσουμε την ημέρα της γιορτούλας μας!
Γυναίκες της Πίνδου
Παρατηρήσαμε εικόνες της εποχής του πολέμου και συζητήσαμε για τη συμβολή των γυναικών στην έκβαση του πολέμου: πόσο σημαντική ήταν η βοήθειά τους;
Κουβαλούσαν εφόδια, πυρομαχικά, τρόφιμα, ρούχα. Η βροχή και το χιόνι έκαναν το φορτίο ακόμη πιο βαρύ, αλλά οι γυναίκες αυτές δεν σταμάτησαν και δε δείλιασαν ούτε από το κρύο, ούτε από τις δυσκολίες του βουνού.
Δούκας Έκτωρ-Οι Γυναίκες της Πίνδου, π.1940
Στην τάξη ζωγραφίσαμε τη γυναίκα της Πίνδου, κόψαμε, φτιάξαμε με ομαδική εργασία ένα μεγάλο κολλάζ και αναπαραστήσαμε την πορεία των γυναικών προς το μέτωπο, κουβαλώντας φορτία βαριά, με φόντο την οροσειρά της Πίνδου…
Το Ξυπόλητο Τάγμα
Λίγοι θυμούνται την αληθινή ιστορία παιδιών ενός ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη που διώχθηκαν μέσα από αυτό από τους Ναζί κατακτητές. Τα παιδιά, προσπαθώντας να επιβιώσουν έφτιαξαν μια συμμορία, το “ξυπόλητο τάγμα” και έκλεβαν τρόφιμα και όπλα από καμιόνια Γερμανών και τα διένειμαν σε όσους τα είχαν ανάγκη. Τα κατορθώματά τους έγιναν το 1954 ταινία με τίτλο “Το ξυπόλητο τάγμα”.
Εμείς βρήκαμε στην τάξη μας ένα “γερμανικό καμιόνι” γεμάτο τρόφιμα…
και το “κλέψαμε”…
Romero Britto
Εμπνευστήκαμε απο το έργο του Romero Britto και ζωγραφίσαμε το σύμβολο της Ειρήνης. Ταυτόχρονα ξεκινήσαμε τη γνωριμία μας με τα σχήματα, αφού χρωματίσαμε ορθογώνια και ισόπλευρα τρίγωνα, αλλά και εξασκηθήκαμε στη λεπτή κινητικότητα χρησιμοποιώντας πινέλο κ ψαλίδι. Και το αποτέλεσμα μάς άρεσε πολύ!
Συζητήσαμε για τον πόλεμο και την ειρήνη, γράψαμε σε ένα χαρτί τι μας φέρνουν στο μυαλό αυτές οι λέξεις και τις ζωγραφίσαμε.
Ας ευχηθούμε να υπάρξει κάποτε μια μέρα που θα υπάρχει μόνο ειρήνη στον κόσμο…
Ο Σταμάτης είχε γενέθλια! Χρόνια πολλά Σταμάτη, να είσαι γερός και καλότυχος! Ευχαριστούμε πολύ για το όμορφο βιβλιοκέρασμα!
Το βιβλίο, όμως, μας έδωσε ιδέες, εκτός από απόλαυση… Βάλαμε φαντασία, και είδαμε τότε γράμματα να κάνουν τούμπες στον αέρα και να ταξιδεύουν πάνω σε πυραύλους. Αποφασίσαμε τότε να ζωγραφίσουμε το δικό μας γράμμα αλλιώς… Με τρόπο δοαφορετικό, μα κυρίως με φαντασία… Πάρτε μια γεύση από τα έργα μας!
«Ο κόσμος της πραγματικότητας έχει όρια. Ο κόσμος της φαντασίας είναι ανεξάντλητος»
Ζαν Ζακ Ρουσσό
«Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος δεν πρέπει να είναι τόσο η γνώση, όσο το να καλλιεργήσουμε τη φαντασία»
Τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου ένα αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το σχολείο μας. Βαλίτσες, σκηνικά και χαμόγελα στάθηκαν στην πόρτα μας και μέσα σε λίγα λεπτά έφτιαξαν ένα όμορφο σκηνικό. Λίγη ώρα μετά, ο Άλκης με τον φίλο του Αγησίλαο και δύο σεντόνια έφτιαξαν το κάστρο τους. Όταν ο Άλκης άκουγε τη λέξη “πόλεμος”, κρυβόταν μέσα στο σεντόνι, άναβε την υδρόγειο σφαίρα και με τιμόνι και κουπί τη φαντασία του ξεκινούσε ένα ταξίδι με το πλοίο του Σεβάχ σε όλον τον κόσμο!
Έπειτα, όταν οι δύο πάνινοι φίλοι μας μπήκαν στο κάστρο τους για να καταστρώσουν τα σχέδιά τους, εμείς ξεκινήσαμε ένα δικό μας ταξίδι και κάναμε στάσεις σε όλες τις ηπείρους, ακούσαμε μουσικές από όλον τον κόσμο και χορέψαμε σε ρυθμούς γνωστούς και άγνωστους…
Κάθε χρόνο, στις 4 Οκτωβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Μέρα των Ζώων, η οποία καθιερώθηκε για να ευαισθητοποιήσει για τα δικαιώματα των ζώων και να πληροφορήσει για την ανάγκη τους για σωστή διαβίωση.
Επειδή,λοιπόν, μας αρέσει να θυμόμαστε τις παγκόσμιες ημέρες, αλλά κυρίως επειδή αγαπάμε τα ζώα, μιλήσαμε στο σχολείο για αυτά και συζητήσαμε για τις ανάγκες τους. Διαβάσαμε το βιβλίο “οι τραγουδιστάδες” του Βασίλη Γεργατσούλη και αναλογιστήκαμε πόσο εύκολα μπορούν να γίνουν τα δύσκολα, όταν συνεργαζόμαστε και έχουμε ομαδικό πνεύμα.
Είδαμε εικόνες ζώων της Ελλάδας που κινδυνεύουν με εξαφάνιση ή που ο πληθυσμός τους απειλείται, σκεφτήκαμε τους λόγους που αυτά τα ζώα κινδυνεύουν, μιλήσαμε για την ισορροπία στη φύση και το πώς αυτή διαταράσσεται όταν ένας κρίκος της αλυσίδας χαθεί. Με τη μέθοδο της ιδεοκαταιγίδας σκεφτήκαμε τρόπους να βοηθάμε ζώα και θέσαμε στη βάση κάθε σωστής συμπεριφοράς την αγάπη και τη φροντίδα. Ετοιμάσαμε ομαδική εργασία και τοποθετήσαμε στη γη, τα αγαπημένα μας ζώα, επειδή τα ζώα είναι φίλοι του ανθρώπου και απαραίτητα για τη ζωή μας.
Αναρωτηθήκαμε ποιο ζώο είναι το αγαπημένο μας και το ζωγραφίσαμε.
Τέλος, τραγουδήσαμε το αγαπημένο μας τραγούδι ” όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι” και εξασκήσαμε τη μνήμη και την προσοχή μας, προσπαθώντας να θυμηθούμε όλα τα ζώα που ακούστηκαν…
Κάθε χρόνο, την 1η Οκτωβρίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα για την Τρίτη Ηλικία, για τον παππού και τη γιαγιά! Η μέρα αυτή καθιερώθηκε ως γιορτή για την Τρίτη Ηλικία από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1990 σε μια προσπάθεια να τιμήσουν τους ηλικιωμένους για την προσφορά τους στην οικογένεια και στην κοινωνία .
Εμείς συζητήσαμε για τον παππού και τη γιαγιά, σκεφτήκαμε τι μας αρέσει να κάνουμε μαζί τους και το καταγράψαμε σε ένα μεγάλο χαρτί. Αναρωτηθήκαμε τι σημαίνει η έκφραση “τρίτη ηλικία” και σε ποιους αντιστοιχεί η πρώτη και σε ποιους η δεύτερη ηλικία. Συζητήσαμε για τους τακτικούς αριθμούς ( πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος) και παίξαμε παιχνίδια για εμπέδωση της νέας πληροφορίας.
Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας και μια τεράστια αγκαλιά που χωράει τον παππού και τη γιαγιά και γράψαμε τις λέξεις “παππούς και γιαγια“.
Τέλος, ακούσαμε το πολύ γλυκό τραγούδι “Στην καρέκλα την παλιά” , τραγουδήσαμε , σκεφτήκαμε και συγκινηθήκαμε…Τι όνειρο βλέπει ο παππούς;
Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025 εορτάστηκε η 12η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού 2025, στο πλαίσιο εναρμόνισής της με την Ευρωπαϊκή Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού.Η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού θεσμοθετήθηκε, στο ευρύτερο πλαίσιο του «Κοινωνικού Σχολείου», τον Σεπτέμβριο του 2014 από το Υπουργείο Παιδείας και σύνθημα όλων μας ήταν το “ευ αγωνίζεσθαι”. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η σύνδεση της άθλησης με την υγεία μας και η ανάδειξη της σπουδαιότητας της στην ισορροπημένη ψυχοσωματική ανάπτυξη των μαθητών όλων των βαθμίδων.
Στο 7ο Νηπιαγωγείο Βριλησσίων καλέσαμε τον κύριο Αλέξανδρο Πολιάκοβ, εκπαιδευτή ξιφασκίας στον σύλλογο “Απόλλων” Βριλησσίων για να αθληθούμε και να γνωρίσουμε το άθλημα της ξιφασκίας, το οποίο τοποθετεί στη βάση του την ευγένεια και το ήθος των αθλητών.Είδαμε τη σπάθη, τη μάσκα, το γάντι και τη στολή ξιφασκίας, τα φορέσαμε και γίναμε μικροί ξιφομάχοι!
Την ημέρα αυτή συζητήσαμε για την ανάγκη και τη σπουδαιότητα του αθλητισμού, διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου” ο λαγός και η χελώνα” και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τη σημασία και την έννοια του ” ευ αγωνίζεσθαι”. Μιλήσαμε για τα αθλήματα, παίξαμε παντομίμα, ζωγραφίσαμε και χαλαρώσαμε με ψυχοκινητικά παιχνίδια. Στο τέλος, σκεφτήκαμε ποια αθλήματα μας ενδιαφέρουν και φτιάξαμε μια αφίσα!!!
Αρχή της σχολικής χρονιάς και εμείς διαβάσαμε το πολύ γλυκό βιβλίο ” Το φιλάκι στο χέρι”, επειδή κάθε νέο ξεκίνημα δεν είναι για κανέναν εύκολη υπόθεση. Ένα φιλάκι στο χεράκι, όμως κάθε πρωί, για να το ακουμπάμε στην καρδούλα μας, είναι φάρμακο γλυκό, μανούλα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
