Μια μέρα όπως όλες οι άλλες! Ζωγραφίζαμε στο χαρτί και ξαφνικά ακούστηκε σε όλη την τάξη: “αυτή η ζωγραφιά είναι σκέτη μουτζούρα! ”
Ε, και τι έγινε; Ξέρετε πόσοι σπουδαίοι ζωγράφοι απαξιώθηκαν στην εποχή τους και τα έργα τους χαρακτηρίστηκαν μουτζούρες;;;
Άλλωστε, στην τέχνη δεν υπάρχει μουτζούρα!
Ο Τζάκσον Πόλοκ, για παράδειγμα… Δείτε τον πίνακά του με τίτλο ” ομίχλη λεβάντας” , τον οποίο ζωγράφισε το 1950…
Παρατηρείστε και τον “Φθινοπωρινό ρυθμό” (1948)… Και τώρα δείτε τον Τζάκσον Πόλοκ, τον εντυπωσιακό αυτόν καλλιτέχνη εν ώρα δημιουργίας.
Το 1947 ο Τζάκσον Πόλοκ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την τεχνική του «σταξίματος». Άπλωνε τον μουσαμά – χωρίς τελάρο – στο πάτωμα κι έσταζε πάνω του την μπογιά σε διαδοχικές στρώσεις. Πολλοί θεωρούν ότι οι πίνακες αυτής της περιόδου αποτελούν τα αριστουργήματα της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/2836
Ο Τζάκσον Πόλοκ αποτέλεσε έμπνευση και τα νήπια αποφάσισαν να ζωγραφίσουν χρησιμοποιώντας την τεχνική του σταξίματος. Με στάξιμο χρωμάτων, με χαρτιά, σφουγγάρια και καλαμάκια δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα!
Με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου μιλήσαμε για την αγάπη, το πιο όμορφο συναίσθημα. Την αγάπη που όλοι χρειαζόμαστε, για να είμαστε ευτυχισμένοι. Την αγάπη προς τους γονείς μας, την αγάπη προς τους φίλους μας, την αγάπη προς τη φύση, την αγάπη προς τα ζώα κ.α.
Στο νηπιαγωγείο μας, όμως, ξέρουμε πως η αγάπη δεν είναι μόνο για μία μέρα – είναι παντού και πάντα!!!
Ρωτήσαμε τα παιδιά τι είναι αγάπη και πήραμε υπέροχες απαντήσεις….
Το αφιέρωμα μας στην αγάπη ολοκληρώθηκε με το “κουκλοθέατρο στο κουτί” με την ιστορία του βιβλίου “Ο ερωτευμένος βάτραχος” του Μαξ Βέλθουις , μια ακόμη δράση του Προγράμματος της Φιλαναγνωσίας.
Κι εγέμισε από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά και τα μαλλάκια της….
Αμυγδαλιά, το δέντρο που ανθίζει στα τέλη του χειμώνα και ομορφαίνει δρόμους και γειτονιές! Αμυγδαλιά, το δέντρο που με τα άσπρα και ροζ ανθάκια του αποτέλεσε έμπνευση για όμορφα ποιήματα και για εμβληματικούς πίνακες ζωγραφικής από σπουδαίους ζωγράφους.
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
με τα χεράκια της
και γέμισ’ από τα’ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά
και τα μαλλάκια της.
Αχ, χιονισμένη σαν την είδα την τρελή
γλυκά τη φίλησα
τής τίναξα όλα τα’ άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα
“Τρελή, να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θα’ ρθει η άγρια βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Ήταν το 1882 όταν ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης δημοσίευσε στο περιοδικό “Ραμπαγάς” το παραπάνω ποίημα, την “Ανθισμένη Αμυγδαλιά”, το οποίο εμπνεύστηκε όταν είδε την ξαδέρφη του, Δροσίνα, λουσμένη στα άνθη αμυγδαλιάς.
Το 1890 και ενώ βρισκόταν στη Γαλλία, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έλαβε ένα γράμμα από τον αδερφό του, ο οποίος του έγραφε πως είχε αποκτήσει τον πρώτο του γιο και μάλιστα τον είχε ονομάσει Βίνσεντ όπως εκείνον. Η χαρά του Βίνσεντ ήταν πολύ μεγάλη και για να την εκφράσει ζωγράφισε ένα από τα αγαπημένα του θέματα: ανθισμένα κλαδιά με φόντο τον καταγάλανο ουρανό. Ονόμασε τον πίνακα « ανθισμένη αμυγδαλιά » και θα τον δώριζε στο ζευγάρι για να τον κρεμάσει πάνω από το κρεβάτι του. Η επιλογή της αμυγδαλιάς δεν ήταν τυχαία. Την επέλεξε ως σύμβολο της νέας ζωής που μόλις άνθιζε και την άνοιξη που θα έφερνε ο ερχομός της. https://antikleidi.com/2016/03/02/almondtree/
Λίγο νωρίτερα είχε ζωγραφίσει έναν άλλο πίνακα, τα “ανθισμένα κλαδιά αμυγδαλιάς σε ποτήρι”.
Παρατηρήσαμε τους πίνακες και ζωγραφίσαμε τις δικές μας ανθισμένες αμυγδαλιές, με τον δικό μας τρόπο.
Η επεξεργασία του παραπάνω πίνακα μας οδήγησε σε παρατηρήσεις για τα χρώματα, την αντανάκλαση του φωτός, το φόντο. Άραγε αυτό τα χρώματα που υπάρχουν είναι από τον τοίχο του δωματίου του μεγάλου ζωγράφου; Ψάξαμε και βρήκαμε στο διαδίκτυο το δωμάτιο του Βαν Γκογκ ,το δημιουργήσαμε και το ζωντανέψαμε σε τρισδιάστατη κατασκευή.
Παρατηρήσαμε κλαδιά αμυγδαλιάς, μυρίσαμε τα υπέροχα άνθη της, περιεργαστήκαμε καρπούς αμυγδαλιάς και είδαμε πώς προστατεύεται το αμύγδαλο, όσο είναι πάνω στο δέντρο του.
Στη συνέχεια, αφηγηθήκαμε τον μύθο της αμυγδαλιάς, όπως έμεινε κληρονομιά από την αρχαία Ελλάδα και τον δραματοποιήσαμε. Ας τον θυμηθούμε ξανά:
Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς, η οποία ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα. Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα επέστρεφε από την Τροία.
Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μη αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο ,τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της. Έτσι κι έγινε, και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της. Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της. Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.
Με αφορμή τον μύθο της αμυγδαλιάς στα πλαίσια του Σχεδίου Δράσης Φιλαναγνωσία το κάθε παιδί έγινε εικονογράφος του δικού του βιβλίου. Μέσα από την τεχνική του τυπώματος στολίσαμε τα εξώφυλλα. Εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας με λέξεις όπως βιβλιοδεσία, τυπογραφείο, οπισθόφυλλο, σελιδοποίηση, συγγραφέας, εικονογράφος.
Στη συνέχεια, και με αφορμή την αμυγδαλιά που ανθίζει τον χειμώνα, θυμηθήκαμε τα αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα, παίξαμε ψυχοκινητικά παιχνίδια και εργαστήκαμε σε φύλλα εργασίας, για να εμπεδώσουμε τη νέα γνώση.
Ανοίξαμε τις κουρτίνες και κοιτάξαμε έξω… Τι δέντρα έχει η γειτονιά μας;
Μπορεί ο χειμώνας να είναι κρύος , μουντός και βροχερός , όμως, οι τελευταίες μέρες δε θύμιζαν σε τίποτα χειμώνα. Αυτές οι ηλιόλουστες, ζεστές μέρες στη μέση του χειμώνα ονομάζονται Αλκυονίδες Μέρες και κρύβουν μια όμορφη ιστορία από την ελληνική μυθολογία.
Σύμφωνα με τον μύθο, η Αλκυόνη ήταν μια όμορφη νέα, κόρη του θεού των ανέμων, Αίολου. Ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα, έναν θνητό που αγαπούσε πολύ. Κάποτε, όμως, ο Κήυκας χάθηκε στη θάλασσα, και η Αλκυόνη, γεμάτη θλίψη, έπεσε στα κύματα για να είναι κοντά του. Οι θεοί, συγκινημένοι από την αγάπη τους, τη μεταμόρφωσαν σε πουλί, την αλκυόνα.
Η αλκυόνα γεννά τα αυγά της τον χειμώνα, αλλά τα φουρτουνιασμένα νερά δεν της επέτρεπαν να φτιάξει τη φωλιά της. Τότε, οι θεοί της χάρισαν μερικές μέρες καλού καιρού, για να μπορέσει να ζεστάνει και να προστατεύσει τα αυγά της. Αυτές οι ήρεμες, γλυκές μέρες ονομάστηκαν Αλκυονίδες Μέρες!
Ήταν ευκαιρία λοιπόν για εμάς να μιλήσουμε για αυτές τις αλλαγές στη θερμοκρασία, να διαβάζουμε και δραματοποιήσουμε τον μύθο της Αλκυόνης.
Να μάθουμε για αυτό το εντυπωσιακό πουλί και να το εντοπίσουμε μέσα στις σελίδες των βιβλίων γνώσεων που έχουμε στην τάξη.
πίνακες αναφοράς από τη συνάδερφο Τάνια Μάνεση
Να παίξουμε με τα γράμματα της λέξης Αλκυόνα.
Να κάνουμε όμορφες ομαδικές και ατομικές κατασκευές.
30 Ιανουαρίου και είναι ημέρα γιορτής! Γιορτάζουν οι 3 Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Σπουδαίο το έργο των τριών Αγίων και σπουδαία παρακαταθήκη τα διδάγματά τους!
Εμείς, μιλήσαμε για τους τρεις Αγίους, διαβάσαμε σπουδαία λόγια και συζητήσαμε για τη Βασιλειάδα, την πόλη που ίδρυσε ο Μέγας Βασίλειος και στην οποία έχτισε νοσοκομεία, γηροκομεία, πτωχοκομεία, σχολεία, ορφανοτροφεία. Μάλιστα, φτιάξαμε διόραμα της πόλης της Βασιλειάδας…
Η συζήτηση για τους 3 Ιεράρχες συνεχίστηκε και στο μάθημα των αγγλικών, με την κυρία Ευδοκία να θέτει στα νήπιά μας ερωτήσεις και εκείνα να απαντούν : true or false !
Ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε το μικρό βιβλιαράκι των 3 Ιεραρχών…
Τέλος, συζητήσαμε για τα προσωνύμια των Αγίων και σκεφτήκαμε ποιο προσωνύμιο θα ταίριαζε στον καθένα από εμάς!
15 Ιανουαρίου 2025… Η ΑΝΙΜΑ ήρθε στο σχολείο μας και η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη!
” Η ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας Άγριας Ζωής είναι σωματείο και ιδρύθηκε το 2005, από ανθρώπους με πολύχρονη εμπειρία στην περίθαλψη άγριων ζώων στην Ελλάδα, καθώς και από κτηνιάτρους, βιολόγους, δασολόγους και φίλους της φύσης και της άγριας ζωής. Συνεργάζεται με ειδικούς επιστήμονες που αποτελούν την Επιστημονική Επιτροπή του φορέα.
Κύρια δραστηριότητα της ΑΝΙΜΑ είναι η περίθαλψη και επανένταξη άγριων ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον. Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κρατικός φορέας που να ασχολείται με το αντικείμενο αυτό, η ΑΝΙΜΑ, μαζί με τις υπόλοιπες οργανώσεις που ασχολούνται με την περίθαλψη άγριων ζώων, έρχεται να καλύψει μια βασική ανάγκη για την προστασία και διατήρηση της άγριας ζωής στη χώρα.
Παραλαμβάνοντας άγρια ζώα από όλη την Ελλάδα, περιθάλπει σε ετήσια βάση πάνω από 7.000 πουλιά, θηλαστικά και ερπετά. Μεταξύ των ζώων αυτών συγκαταλέγονται και πολλά σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση άγρια ζώα.” https://www.wild-anima.gr/profil/
Η εκπρόσωπος του συλλόγου ΑΝΙΜΑ μας μίλησε για το έργο τους και ξεκινήσαμε παιχνίδια καταπληκτικά και μάθαμε πληροφορίες για την άγρια ζωή, που δεν είχαμε φανταστεί!
Ρίξαμε το ζάρι της ΑΝΙΜΑ και μεταμορφωθήκαμε σε ζώα: ζώα άγρια και όχι εξημερωμένα… Γιατί, άγριο ζώο σημαίνει ζώο που κυνηγά για να τραφεί και μένει στο φυσικό περιβάλλον και ΟΧΙ επιθετικό ζώο ή ζώο που μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο…
Στη συνέχεια, γίναμε πουλιά και μεταφέραμε σκουληκάκια, για να ταΐσουμε τους μικρούς νεοσσούς στις φωλίτσες μας!
Παρατηρήσαμε και αγγίξαμε φτερά άγριων πουλιών που ζουν στην ελληνική ύπαιθρο…
Παρατηρήσαμε ίχνη άγριων ζώων και προσπαθήσαμε να τα ταυτίσουμε με φωτογραφίες ζώων!
Τι γίνεται όμως, αν βρούμε ένα άγριο ζώο τραυματισμένο; Τι κάνουμε για να το σώσουμε; Το αφήνουμε αβοήθητο;
Η απάντηση που μας έδωσε η εκπρόσωπος της ΆΝΙΜΑ είναι ΟΧΙ.
Ζητάμε βοήθεια από ενήλικα, ο οποίος με μεγάλη προσοχή βάζει το τραυματισμένο ζώο σε χαρτοκιβώτιο γεμάτο με υφάσματα ή εφημερίδες. Στη συνέχεια, κάνουμε τρύπες στο κιβώτιο, ώστε το ζώο να αναπνέει, γράφουμε τη διεύθυνση του συλλόγου, σηματοδοτούμε την πάνω και κάτω πλευρά του κιβωτίου και το στέλνουμε ή το πηγαίνουμε οι ίδιοι στην ΆΝΙΜΑ στην παρακάτω διεύθυνση:
ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής
Μενελάου 134, Καλλιθέα 17676
2109510075 –6972664675
Και, να θυμάστε πως για τη ζωή αξίζει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί…
Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε, σε ευχαριστούμε πολύ για το καταπληκτικό βιβλιοκέρασμα!!!
Κωνσταντινε,σου ευχόμαστε να γίνεις σαν τα ψηλά βουνά, να είσαι γερός, ευτυχισμένος και σε όλη σου τη ζωή να δημιουργείς υπέροχα πράγματα,σαν και αυτά που φτιάχνεις στο νηπιαγωγείο!!!
Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες!Πολλά τα παιδάκια μας που γιόρταζαν και ευχόμαστε σε όλα να είναι υγιή, καλότυχα και πάντα ευτυχισμένα!
Και φυσικά,τα βιβλιοκεράσματα που έφτασαν στο νηπιαγωγείο μας ήταν, όπως πάντα εντυπωσιακά!!!Ευχαριστούμε πολύ Βασιλική, Βασίλη, Ιωάννη και Όλγα για τα καταπληκτικά βιβλία!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
