ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 2024

Οι μαθητές της Ε & Γ τάξης για να τιμήσουν τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973 , παρουσίασαν το θεατρικό «Η πιο μεγάλη μέρα της ζωής του».

Μέσα από το συγκεκριμένο θεατρικό αλλά και τις συγκλονιστικές ερμηνείες τους μας μετέφεραν σε εκείνον τον Νοέμβρη και μας θύμισαν ότι ο αγώνας των νέων του Πολυτεχνείου είναι τρανή απόδειξη της δύναμης που έχει ο λαός όταν είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που στερείται, την ελευθερία λόγου και σκέψης, την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, την αξιοκρατία, την ισονομία, το δικαίωμα να αναπνέει και να ζει σε μια χώρα ελεύθερη. Η φλόγα που κάθε νέος έχει μέσα του, να βάλει το δικό του λιθαράκι για έναν πιο δίκαιο κόσμο, η φωτιά που ζεσταίνει τις καρδιές και χρωματίζει τους στίχους, τα τραγούδια, το όραμα κάθε ανθρώπου που νιώθει νέος και ανυπότακτος, αυτή η φωτιά φώτισε τις στιγμές εκείνες της νεοελληνικής ιστορίας και έγραψε το έπος του Πολυτεχνείου, που τόσο εξιστορήθηκε, συζητήθηκε, τραγουδήθηκε τα επόμενα χρόνια.

Το Πολυτεχνείο του ’73, όπως και τα κινήματα στην Ευρώπη, απέδειξαν ότι οι φοιτητές και η νεολαία γενικότερα οφείλουν να αντιτάσσονται σε κάθε αντιδραστική συγκυρία.

Γιατί είναι μονόδρομος ο αγώνας των λαών όλης της γης για τα ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ειρήνης, της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπο, όταν  απειλούνται και παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις.

Το σύνθημα «ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» που πλημμύριζε τους δρόμους της Αθήνας και διαχεόταν μέσα από τη ραδιοφωνική συχνότητα των φοιτητών είναι επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ, λέξη προς λέξη! Ο αγώνας των νέων εκείνα τα χρόνια για μια δίκαιη κοινωνία στην οποία φασιστικές εκδηλώσεις  ισοπέδωσης και ολοκληρωτισμού δεν έχουν θέση αποτελεί σύμβολο και οδηγό σήμερα για κάθε άνθρωπο που νιώθει ότι το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, στην παιδεία, δεν είναι πολυτέλειες, αλλά αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο χέρι μας είναι…να μην ξεχάσουμε, να μην παραμένουμε απλά σιωπηλοί, ανύπαρκτοι, χωρίς προσωπικότητα, να μη σκύβουμε το κεφάλι σε κανενός είδους καταπίεση, να μην αποδεχτούμε καμία τυραννία ως φυσιολογικό φαινόμενο. Η ελευθερία και η αξιοπρέπεια δε χαρίζονται. Κατακτιούνται!