Στο πλαίσιο της εκπόνησης  των εργαστηρίων δεξιοτήτων στο σχολείο μας φέτος ως πρώτη ενότητα επιλέχθηκε  το πρόγραμμα «Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική!», ένα πρόγραμμα για την οικογενειακή ποικιλομορφία το οποίο στοχεύει στην άρση των όποιων διακρίσεων.

Αρχικά στην ολομέλεια έγινε μια πρώτη συζήτηση ώστε να καταγραφούν οι γνώσεις και οι ιδέες των παιδιών σχετικά με το «Τι είναι Οικογένεια».

Στη συνέχεια ζητήθηκε να αποτυπώσει ο καθένας σε μια ζωγραφιά την οικογένειά του. Από τις εκπαιδευτικούς είχε ήδη φτιαχτεί ένας πίνακας διπλής εισόδου ώστε να μπορέσουν τα παιδιά να σημειώσουν τον αριθμό των μελών της δικής τους οικογένειας .

Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μπόρεσαν να δουν κάποιες από τις ομοιότητες και τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι οικογένειες. Μετά από αυτό ήρθε η ώρα ο καθένας ξεχωριστά να παρουσιάσει χρησιμοποιώντας τη ζωγραφιά του την οικογένειά του στους συμμαθητές του.

Στο τέλος του πρώτου εργαστηρίου γίνεται αφήγηση του ψηφιακού παραμυθιού «Η μονα-δική μου οικογένεια. Παρέα με τον Έλφι τον Ουρανοκατέβατο». Μπορείτε να διαβάσετε το παραμύθι εδώ.

Στα επόμενα εργαστήρια αξιοποιώντας τους ήρωες του παραμυθιού και τα «γράμματα- αναμνηστικά που μας έστειλαν» τα νήπια γνωρίζουν τα διαφορετικά είδη οικογενειών.

Με αφορμή τους πιγκουίνους και τη δομή της οικογένειάς τους γίνεται συζήτηση για την πυρηνική οικογένεια. Ο τρόπος ζωής των λύκων δίνει έναυσμα για να συζητηθεί η εκτεταμένη οικογένεια. Η μαμά καγκουρό με το παιδάκι της μας δείχνουν πως είναι μια μονογονεϊκή οικογένεια. Το τελευταίο ζωάκι που μας έστειλε χαιρετισμούς και αναμνηστική κάρτα ήταν ο κούκος μέσω του οποίου οι μαθητές γνώρισαν τη θετή οικογένεια.

Για να γίνουν κατανοητά τα παραπάνω από τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν διάφορα βίντεο- ντοκιμαντέρ για τη ζωή του κάθε ζώου.

Σε κάθε περίπτωση και για κάθε τύπο οικογένειας τα παιδιά προσπάθησαν με θεατρικό παιχνίδι και χωρίζοντας ρόλους να αναπαραστήσουν την καθημερινότητα της κάθε οικογένειας και σε ορισμένες περιπτώσεις να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις σε κάποια προβλήματα που μπορεί να προκύπταν. Έτσι ξεκινούσε μια συζήτηση σχετική με τα θετικά ή αρνητικά που μπορεί να είχε κάθε περίπτωση.  Για παράδειγμα αναφορικά με τη μονογονεϊκή οικογένεια στα θετικά τα παιδιά είπαν πως θα αγαπούσα πολύ τη μαμά/ το μπαμπά, θα κοιμόμασταν μαζί και θα είχαμε περισσότερο χρόνο, θα έβλεπα μαζί με τη μαμά/ το μπαμπά παιδικά στην τηλεόραση. Και στα αρνητικά είπαν ότι μπορεί να μη βγάζαμε πολλά χρήματα ή ποιος θα κρατάει τα παιδιά και πως δε θα μπορούσαμε να πηγαίνουμε πολλές βόλτες. Αντίστοιχες συζητήσεις έγιναν για όλους τους τύπους των οικογενειών. Επίσης στο τέλος κάθε εργαστηρίου οι μαθητές ζωγράφισαν το κάθε ζωάκι για το οποίο μιλούσαμε και το συναίσθημά του μικρού μας ήρωα σε σχέση με τον τύπο οικογένειας στον οποίο βρισκόταν.

Για να κλείσουμε το πρόγραμμα τα νήπια ζωγράφισαν ξανά την οικογένειά τους αλλά αυτή τη φορά μέσα στο σπίτι τους!