( Μπαίνει ο Λευτέρης στο σπίτι)

-Μπαμπά, θέλω να σου πω κάτι.

-Τι θες παιδί μου; (λέει ο πατέρας απορημένος)

-Εμμ να …έπαιζα μπάλα και….( διστάζει )

-Συνέχισε , Λευτέρη! Γιατί σταμάτησες;( είναι σοβαρός)

-Εμμ…θα σου πω την αλήθεια αλλά μην με μαλώσεις .

-Μίλα, Λευτέρη. ( φανερά εκνευρισμένος)

-Άκου, παίζαμε όπως κάθε απόγευμα μπάλα μαζί με τον Σωτήρη ,ώσπου πέταξε την μπάλα και εκείνη πήγε επάνω στο εμμ στο ….

-Πού Λευτέρη ; Πες μου.

-Έριξε μια δυνατή κλοτσιά, ο Σωτήρης και… μπαμ! Και προσγειώθηκε στο τζάμι.

-Και τι έγινε μετά;

-Κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον και ο Σωτήρης έριξε όλη την ευθύνη πάνω μου. Ε, τώρα μην μου πεις ότι είναι στα καλά του ο Σωτήρης.

-Η μητέρα του όμως μου είπε ότι ο καημένος, ο Σωτήρης διάβαζε γραμματική.

-Μα εμμ… μα μαζί μου ήταν, ακόμη κι η μαμά του Σωτήρη, τα τρώει τα ψέματα από τον γιο της. Ακόμη κι ο Σωτήρης την ίδια δικαιολογία μου είπε.

-Καλά, σε πιστεύω αλλά η τιμωρία, τιμωρία.

-Αχχ και νόμιζα ότι θα την γλίτωνα.

-Όχι Λευτέρη! Εγώ θα πληρώσω το τζάμι, αλλά εσύ για να ξεπληρώσεις τη ζημιά θα γυαλίσεις τα παπούτσια όλης της οικογένειας. Κι άλλη φορά να προσέχεις τους φίλους σου.

-Καλά, αλλά ο Σωτήρης δεν είναι εντάξει. Δώσε του και αυτού μία τιμωρία.

-Θα επικοινωνήσω με την μητέρα του και κάτι θα γίνει και για αυτό.

-Μμμμμ εντάξει πατερούλη!

Μαρία Τζανοδασκαλάκη και Χρυσάνθη Τσαπραλή