Ελιά, το δεντράκι της Μεσογείου!

Ο Δίας καλεί σε μονομαχία τη θεά Αθηνά και τον θεό Ποσειδώνα ..με τα δώρα τους!
Τα παιδιά ξεκινούν ένα ταξίδι γνώσης στο κόσμο της ελιάς με τελική πρόκληση το όνομα της πόλης μας!

🫒Ένα βιωματικό και διαδραστικό πρόγραμμα, από την ομάδα “Πεφταστέρι”, βασισμένο στον μύθο της θεάς Αθηνάς και του Θεού Ποσειδώνα. Καθώς ο μύθος ξεδιπλώνεται τα παιδιά με βιωματικό τρόπο μαθαίνουν για το ιερό δεντράκι της Μεσογείου , το ραβδίζουν, βγάζουν λάδι, συμμετέχουν ενεργά στις δράσεις του θεατρικού και φυσικά αποφασίζουv για το όνομα της πόλης! Η δική μας ψηφοφορία έδειξε ισοπαλία έτσι ακολούθησε το πείραμα με το νερό και το λάδι…ποιο από τα δύο θα υπερισχύσει; Νικητής σε αυτή την αναμέτρηση ήταν το λάδι!!!

403403568 25530576326556014 4984116016082972836 n 385526248 6865907350197875 6303049452705910880 n 368174183 1012920236429424 5127765411836260048 n386836906 724777949165786 6561045632471849282 n 1 403344492 2269185116618211 6327749687965792797 n 403402007 327582516798474 8235304604180131904 n

Την Παρασκευή οι μικροί επιστήμονες πειραματίστηκαν με το νερό, το λάδι, το αλάτι, το μέλι, τη ζάχαρη και τη ρίγανη. Οι μίξεις πολλές όπως και οι συνδυασμοί… η όρεξη για πειραματισμούς έκανε την κοιλιά να γουργουρίζει… τι καλύτερο από μια φέτα ζεστό ψωμί με λάδι και ρίγανη; Καλή μας όρεξη!!!

403376935 707963924387100 4610470753662874331 n 386476787 1823330041461694 441710718334329944 n 403394563 333003936101678 7767671039230894412 n 403399867 3614382472150801 8011271305056269724 n 406987015 1118257329341150 1685196013067229472 n

395306843 585467080380091 4899811083680986003 n371513105 1110607540307729 1764016890143282474 n 1

 

H επέτειος του Πολυτεχνείου!!!

369414098 1709525009537804 1851075644615693493 n 387484490 373652661719193 5982305118587485620 n400235386 659412439436540 2857558713338124055 n 1

“μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω
μα πίσω δε γυρίζω”,
τραγουδούσε ο Μελένιος στην “Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου. Από τότε έως σήμερα αυτή την φράση την είπαμε άπειρες φορές μεταξύ μας, έγινε ακόμη και σύνθημα σε τοίχους, χωρίς πολλοί να γνωρίζουν πως είναι φράση που έγραψε για την Ντενεκεδούπολη η Ευγενία Φακίνου.
Μια φράση που συχνά σκέφτομαι, έχοντας διαβάσει πολλές μαρτυρίες από το Πολυτεχνείο, πως εκφράζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το τώρα εκείνων των στιγμών της εξέγερσης, το πώς ένιωθαν εκείνες τις ημέρες όσοι νέοι άνθρωποι πήραν μέρος σε αυτές τις οριακές στιγμές. (Αναστασία Γρηγοριάδου)