5ο Νηπιαγωγείο Σαλαμίνας

Κάθε Νοέμβριο το ραντεβού είναι κανονισμένο. Η γειτόνισσα μας, η κ. Ανθούλα μας περιμένει στην αυλή της να την βοηθήσουμε στο μάζεμα της ελιάς. Αφού μιλήσαμε για το λάδι και την χρησιμότητά του, πήραμε τα καλαθάκια μας για να την βοηθήσουμε. Στρώσαμε λιόπανα, τινάξαμε τις ελιές, χαζέψαμε και τις κοτούλες της και φάγαμε τα πεντανόστιμα κουλουράκια που μας είχε ετοιμάσει. Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση.

Και έφτασε η μέρα που όλοι περιμέναμε με ανυπομονησία. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες ήρθαν στο νηπιαγωγείο μας και μας έφεραν και ένα δώρο: φωτογραφίες τους από όταν ήταν παιδιά ή και νεότεροι. Μας διηγήθηκαν ιστορίες από την παιδική τους ηλικία αλλά μας μίλησαν και για τις φωτογραφίες τους: που τραβήχτηκαν, πώς ένιωθαν τότε κτλ

Τους κεράσαμε και τα γλυκά που είχαμε ετοιμάσει την προηγούμενη μέρα, τους διαβάσαμε παραμύθι, τους τραγουδήσαμε  και μετά τους ζητήσαμε να φτιάξουν μαζί με τα εγγόνια τους μια μεγάλη ζωγραφιά, την οποία κάναμε ένα αναμνηστικό σουπλά.

Περάσαμε τέλεια με τους παππούδες και τις γιαγιάδες!

H 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα των παππούδων και των γιαγιάδων.Η γιαγιά και ο παππούς του κουκλόσπιτού μας είναι μέσα στο παράπονο: πότε κανένας δεν έκανε ένα πάρτι γι’αυτούς. Εννοείται ότι τα παιδιά δεν τους άφησαν παραπονεμένους και άρχισαν να οργανώνουν. Καταγράψαμε σε ένα χαρτί τι χρειαζόμασταν: μπαλόνια, γλυκά, δώρα, τραγούδια . Συζητήσαμε επίσης για όλα αυτά που κάνουμε μαζί τους και μας αρέσουν: για τα φαγητά που μας φτιάχνει η γιαγιά, για τα παιχνίδια που παίζουμε μαζί τους, ότι μένουμε μαζί τους μερικές φορές όταν ο μπαμπάς με την μαμά λείπουν.

Και μετά στρωθήκαμε στη δουλειά. Πρώτα να μαγειρέψουμε.  Βρήκαμε συνταγή και την διαβάσαμε, μετρήσαμε ποσότητες, δοκιμάσαμε υλικά, πλάσαμε τρουφάκια…ε και στο τέλος “γλείψαμε¨και το μπολ!

Φτιάξαμε και τις κάρτες μας και είμαστε έτοιμοι να τους υποδεχτούμε !

Η συζήτηση ήρθε από τα παιδιά. Με αφορμή ένα έργο τρομακτικό που είχαν δει , συζητούσαν ότι το κεφάλι τους γέμισε εφιάλτες. Η ερώτηση τα ξάφνιασε: Από που έρχονται τα όνειρα; Από το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση ή μήπως από το μυαλό μας; Ήταν μερικές από τις απαντήσεις τους. Ναι αλλά πώς μπαίνουν αυτές οι εικόνες μέσα; Καταλήξαμε ότι ό,τι βλέπουμε μπαίνει μέσα και άρα θα πρέπει να γεμίζουμε το μυαλό μας με όμορφες εικόνες και όμορφα όνειρα. Και αν στο μυαλό μας μπούνε κύκλοι; Μάλλον θα αρχίσουμε να ονειρευόμαστε και να ζωγραφίζουμε όπως η Γιαγόι Κουσάμα.

Ασχοληθήκαμε με το αγαπημένο της μοτίβο, την κολοκύθα.

Φτιάξαμε τους δικούς μας πίνακες.

Και από τις τελίτσες στους κύκλους, από το ατομικό στο ομαδικό…δημιουργήσαμε την δική μας σύνθεση.

Οι κύκλοι συνεχίζουν να μας απασχολούν ..και τους κολλάμε πάνω μας…τρέχουμε να μαζέψουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Από το ατομικό περνάμε στο ομαδικό, τους κολλάμε και στο χαρτί. Μαθαίνουμε να φτιάχνουμε κολάζ και την διαφορά του από την ζωγραφική. Περνάμε και στη σύνθεση !

Κάνουμε και ένα κυνήγι κύκλου και παρατηρούμε ότι αυτό το σχήμα κρύβεται σε πολλά αντικείμενα μέσα στο νηπιαγωγείο μας.

Ακολουθώντας την Λία, σχεδιάζουμε και εμείς τις δικές μας τελείες. Διαπιστώνουμε ότι παρότι όλοι κάνουμε τελείες, η ζωγραφιά του καθενός είναι μοναδική. Αποφασίζουμε να κάνουμε την δική μας έκθεση.

Η Λία δεν μπορεί να ζωγραφίσει ή μάλλον νομίζει ότι δεν μπορεί. Μπορεί όμως να κάνει έστω μια τελεία! Και από αυτήν την μαγική τελεία, το πρώτο βήμα δηλαδή, καταλήγει να δημιουργήσει ένα μοναδικό κόσμο και να γίνει ζωγράφος. Ένα μοναδικό παραμύθι για το πρώτο βήμα, την προσπάθεια,  την δημιουργία, την σύνθεση και την έμπνευση που είναι αποτέλεσμα συνεχούς δοκιμής. Ό,τι προσπαθούμε και εμείς να πετύχουμε στο νηπιαγωγείο δηλαδή!

Με αφορμή τον Εμμανουήλ Α. Μπακακούλη , που ψάχνει να βρει τι σημαίνει αυτό το Α μέσα στο ονομά του , μιλάμε για τα δικά μας “αγαπημένα” ονόματα (από ποιόν τα έχουμε πάρει, ότι μας τα διάλεξαν οι γονείς και οι νονοί ) και συνεχίζουμε τα παιγνίδια γνωριμίας. Βρίσκουμε το δικό μας αγαπημένο γράμμα και ετοιμάζουμε τις καρτέλες μας, που θα μας βοηθήσουν να βρίσκουμε το όνομά μας.

Η αγαπημένη μασκότ της τάξης, μας προτείνει να φτιάξουμε και γραμματομπισκότα αλλά κάνει λάθος και μας δίνει οδηγίες για αλατοζύμη.   

Και έρχεται η ώρα που ο δεινόσαυρος πάει σχολείο…και έρχεται αντιμέτωπος με όλους τους φόβους του…ότι δεν θα βρει φίλους…ότι δεν θα θυμάται τα ονόματά τους…ότι δεν ζωγραφίζει καλά. Και έρχεται η ώρα…να συζητήσουμε και εμείς όλους τους φόβους που μπορεί να έχουμε στο νέο μας σχολείο. Στο τέλος της μέρας έχουμε αποκτήσει ήδη ένα νέο φίλο που κάθε φορά που αγχώνεται…μπορούμε να του ψιθυρίζουμε πόσο καλά θα  περάσουμε και φέτος στο σχολείο μας.