Φέτος δεν καταφέραμε να έχουμε μαζί μας μια γιαγιά ή έναν παππού για να μας μιλήσουν για τη ζωή τους στα χρόνια του πολέμου το 1940 όπως και πέρυσι, αλλά βρήκαμε τρόπο να μάθουμε για τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά σε κείνα τα χρόνια . Είδαμε το βιβλίο της σπουδαίας φωτογράφου Βούλας Παπαϊωάννου και από εκεί πήραμε ιδέες και προσπαθήσαμε να τα παίξουμε κι εμείς και περάσαμε πολύ πολύ όμορφα.

Ξεκινήσαμε με κουτσό

συνεχίσαμε με στόχο στα  τενεκεδάκια

και για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο που το ευχαριστηθήκαμε μικροί και μεγάλοι. το ονομάσαμε: “Πέταγμα ψηλά”

Η γιορτή μας τελείωσε με βραστό  τραχανά όπως έτρωγαν τα παιδιά στα παλιά τα χρόνια. Χορτάσαμε  τραχανά και παιχνίδια. Χρόνια πολλά Ελλάδα!

.