Ξεκινήσαμε την γνωριμία με τα πρόσωπα και τα γεγονότα λίγες μέρες πριν μέσα από οπτικό υλικό και βίντεο στον υπολογιστή του σχολείου. Μελετήσαμε τους πίνακες ζωγραφικής του Πικάσο , την “Ειρήνη” και “Το παιδί και το περιστέρι ” και τον πίνακα του Κώστα Περάκη ” οι Φοιτητές”. 

dav

ζωγραφίσαμε  το σήμα της ειρήνης μαζί με το περιστέρι της ειρήνης

και την ημέρα της γιορτής το πήραμε στο σπίτι μας

Ζωγραφίσαμε και γράψαμε τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

dav

Μια μέρα πριν τη γιορτή διαβάσαμε το πολύ ωραίο βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου: ” η Κυρά Δημοκρατία” για να το δραματοποιήσουμε στη γιορτή. 

Τελικά ψηφίσαμε να δραματοποιήσουμε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. 

ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποφασίζει και διατάσσει

έβαλε  τους δικούς του κανόνες οι οποίοι δεν άρεσαν στους πολίτες της Ελλάδας

για να δηλώσουν την αντίδραση τους οι φοιτητές του Πολυτεχνείου κλείστηκαν στο πολυτεχνείο και φώναζαν συνθήματα όπως ” ψωμί παιδεία ελευθερία”

η διαταγή ήταν το τάνκ να σταματήσει τη διαμαρτυρία και έτσι εκείνο γκρέμισε την πόρτα του Πολυτεχνείου

και πολλοί φοιτητές τραυματίστηκαν άσχημα

.

Τις επόμενες μέρες ο Παπαδόπουλος και οι συνεργάτες του φυλακίστηκαν

Ο κόσμος χάρηκε και γιόρτασε το τέλος της δικτατορίας

Ακούσαμε στον υπολογιστή μας το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου : “αν κάθε μέρα”

 Διαβάσαμε το παραμύθι του Αίσωπου : “Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας”

και παίξαμε την ιστορία τους.

Τα τζιτζίκια ξυπνάνε και αρχίζουν το τραγούδι τους

Τα μυρμήγκια κάτω στη γη ξεκινάνε και κείνα τη μέρα τους πηγαίνοντας για να βρούνε τροφή

Καθώς γυρίζουν φορτωμένα τα τζιτζίκια τα προσκαλούν σε γλέντι αλλά εκείνα αρνούνται και τα προτρέπουν και εκείνα να ψάξουν για τροφή γιατί έρχεται χειμώνας.

dav

Και όταν ο χειμώνας έφτασε  τα τζιτζίκια πεινασμένα και παγωμένα τρέχουν στα μυρμήγκια να ζητήσουν βοήθεια

bst

sdr

Μα βρίσκουν τα μυρμήγκια να χορεύουν και να αρνούνται να τους δώσουν φαγητό που με τόσο κόπο μάζευαν όλο τον καιρό.

sdr

dav

τα τζιτζίκια έφυγαν μέσα στην παγωνιά. δεν ξέρουμε τι απέγιναν, ίσως να ψόφησαν ίσως να κρύφτηκαν κάπου μέχρι την επόμενη άνοιξη

Σας χαιρετάμε με μια ωραία υπόκλιση

Ζωγραφίσαμε την ιστορία μας

dav

Και βέβαια φτιάξαμε τους κουμπαράδες μας με άχρηστο υλικό

dav

Φέτος δεν καταφέραμε να έχουμε μαζί μας μια γιαγιά ή έναν παππού για να μας μιλήσουν για τη ζωή τους στα χρόνια του πολέμου το 1940 όπως και πέρυσι, αλλά βρήκαμε τρόπο να μάθουμε για τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά σε κείνα τα χρόνια . Είδαμε το βιβλίο της σπουδαίας φωτογράφου Βούλας Παπαϊωάννου και από εκεί πήραμε ιδέες και προσπαθήσαμε να τα παίξουμε κι εμείς και περάσαμε πολύ πολύ όμορφα.

Ξεκινήσαμε με κουτσό

συνεχίσαμε με στόχο στα  τενεκεδάκια

και για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο που το ευχαριστηθήκαμε μικροί και μεγάλοι. το ονομάσαμε: “Πέταγμα ψηλά”

Η γιορτή μας τελείωσε με βραστό  τραχανά όπως έτρωγαν τα παιδιά στα παλιά τα χρόνια. Χορτάσαμε  τραχανά και παιχνίδια. Χρόνια πολλά Ελλάδα!

.