Το Νηπιαγωγείο είναι η πρώτη βαθμίδα εκπαίδευσης για παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως και έξι ετών. Μερικοί πίστεψαν ότι η εκπαίδευση που παρέχεται σε αυτό είναι αντίστοιχη με την εκπαίδευση και τη φροντίδα που η οικογένεια παρέχει στο παιδί της. Παράλληλα θεωρήθηκε σαν ένας χώρος, όπου τα παιδιά περνούν ευχάριστα την ώρα τους.

Στις περισσότερες χώρες το νηπιαγωγείο αποτελεί μέρος της προσχολικής εκπαίδευσης ή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Στην ελληνική πραγματικότητα η ονομασία «Νηπιαγωγείο» σημαίνει ότι η βαθμίδα αυτή της εκπαίδευσης προσφέρει αγωγή στα νήπια.

Σύμφωνα με τους στόχους του Νηπιαγωγείου τα νήπια έρχονται σε επαφή και μαθαίνουν να επικοινωνούν με άλλους συνομήλικους, αλλά και ενήλικες, μαθαίνουν να αναπτύσσουν φιλικές σχέσεις, καθώς και να συνεργάζονται μεταξύ τους. Παράλληλα επιδιώκεται σ’ αυτό η σταδιακή απομάκρυνση από το οικογενειακό περιβάλλον

 και η ανεξαρτητοποίησή τους. Επίσης σκοπός του Νηπιαγωγείου είναι η ενίσχυση έξι διαφορετικών τομέων ανάπτυξης της προσωπικότητας του παιδιού, οι οποίοι έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους και αλληλοσυμπληρώνονται. Οι τομείς αυτοί είναι η σωματική ανάπτυξη, η αντιληπτική – αισθητηριακή ανάπτυξη, η επικοινωνιακή και γλωσσική ανάπτυξη, η γνωστική ανάπτυξη, η συναισθηματική ανάπτυξη και η κοινωνική ανάπτυξη.

Στο νηπιαγωγείο μέσα από το παιχνίδι και την κοινωνική αλληλεπίδραση επιδιώκεται να αναπτύξουν τα παιδιά βασικές ικανότητες, δεξιότητες και γνώσεις. Τα σύγχρονα προγράμματα σπουδών, όπως προβλέπεται και από την εθνική και ευρωπαϊκή στρατηγική, υποστηρίζουν την ανάπτυξη των εξής βασικών ικανοτήτων α)την επικοινωνία β)τη δημιουργική και κριτική σκέψη γ)την προσωπική ταυτότητα και την αυτονομία και δ)τις κοινωνικές ικανότητες και τις ικανότητες που σχετίζονται με την ιδιότητα του πολίτη.