Για την εφηβεία…
Αληθινός είναι όποιος αφήνεται έκθετος στις επικρίσεις,
χωρίς ενοχές.
Ο αληθινός δεν συμβιβάζεται.
Αποδέχεται, σαρκάζεται και αυτοσαρκάζεται.
Δεν βολεύεται και επαναστατεί.
Θεωρεί περιττές τις ταυτότητες,
τον περιορίζουν.
Άλλωστε έχει επίγνωση της εξέλιξης, της λήθης.
Ανυψώνει σε ιδεώδη μορφή οτιδήποτε τον συναρπάζει
Κι έπειτα το απομυθοποιεί,
μέχρι να κληθεί να το ξαναζήσει.
Αναζητά την ουσία χωρίς να φοβάται το περιθώριο.
Αγαπά χωρίς να ταυτίζεται
και αγαπιέται μέχρι να μάθει
πως είναι τρωτός και άτρωτος συνάμα.
Ούτε επιβάλλει, ούτε του επιβάλλονται
Γιατί είναι ελεύθερος – η τελειότερη μορφή του.
Θεοδωροπούλου Φωτεινή, Α1