
Ο χειμώνας είναι μια συναρπαστική εποχή γεμάτη αλλαγές και εκπλήξεις!
Μάθαμε το τραγούδι «Ααα αρχίζει η παγωνιά» και συζητήσαμε για τα χαρακτηριστικά του καιρού αυτήν την εποχή.
Ζωγραφίσαμε ένα χιονισμένο τοπίο με τέμπερες και μαρκαδόρους.

Μπορεί να μην χιόνισε αλλά εμείς καταφέραμε και φτιάξαμε έναν τρισδιάστατο χιονάνθρωπο με λευκή κόλλα και αφρό.
Επίσης, κάναμε σκι μέσα στην τάξη μας!
Παρατηρήσαμε προσεκτικά τη μοναδικότητα κάθε χιονονιφάδας και θαυμάσαμε τους γεωμετρικούς σχηματισμούς. Ο καθένας διάλεξε την αγαπημένη του.
Δημιουργήσαμε μοναδικά έργα με χιονονιφάδες ακολουθώντας μια νέα τεχνική ζωγραφικής.
Μάθαμε το γράμμα Χ του Χειμώνα και γελάσαμε με τα αστεία της Μπλου και του Μπίλυ.
Αναζητήσαμε λέξεις που ξεκινούν από την φωνούλα χ και συμπληρώσαμε φύλλα εργασίας για το γράμμα και τη φωνούλα χ. Επίσης, φτιάξαμε χιονολεξούλες, σύνθετες λέξεις με α’ συνθετικό τη λέξη χιόνι.
Το κρύο, η παγωνιά, το χιόνι μας έκαναν να σκεφτούμε πώς μπορούμε να προστατευτούμε και έτσι γνωρίσαμε τα ρούχα του χειμώνα αλλά και τα μέσα θέρμανσης παίζοντας ψηφιακά παιχνίδια.

Διαβάσαμε την αστεία ιστορία του σκίουρου που συνειδητοποιεί τις αλλαγές και τις εκπλήξεις του χειμώνα και έπειτα ζωγραφίσαμε την αγαπημένη μας σκηνή από την ιστορία.
Μιλήσαμε για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ζώα τις αλλαγές του καιρού και της φύσης κατά τη διάρκεια του χειμώνα και παρακολουθήσαμε εκπαιδευτικά βίντεο.
Φτιάξαμε μια τρισδιάστατη κατασκευή με τη φωλιά της καφέ αρκούδας που έχει πέσει σε χειμέριο ύπνο!
Με αφορμή το βιβλίο «Μαμά μ’ αγαπάς» ταξιδέψαμε πολύ μακριά, στην Αλάσκα και ακούσαμε για το πώς ζουν οι άνθρωποι σε χώρες κοντά στον Βόρειο Πόλο. Γνωρίσαμε στοιχεία για την καθημερινότητα των Ινουίτ και βρήκαμε πολλά κοινά σημεία με εμάς.

Μέσα από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό (σύντομα ντοκιμαντέρ, animation, φωτογραφίες, εκπαιδευτικά βίντεο κ.α) γνωρίσαμε τα ζώα των πάγων.
Ζωγραφίσαμε με κιμωλία μια πολική αρκούδα και «σβήσαμε» προσεκτικά με το δαχτυλάκι μας για να την κάνουμε να φαίνεται χνουδωτή.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Ένας πιγκουίνος…όχι και τόσο τέλειος», που προάγει την ενσυναίσθηση και τη συναισθηματική νοημοσύνη. Όταν ο Οδυσσέας, το άτακτο πιγκουινάκι, έφυγε επειδή τον έδιωξαν από την ομάδα, όλα έμοιαζαν διαφορετικά χωρίς αυτόν. Οι φίλοι του συνειδητοποίησαν πως το να χαίρεται κανείς τη ζωή είναι πιο σημαντικό από το να προσπαθεί να γίνει τέλειος (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Τα παιδιά προβληματίστηκαν, συζήτησαν, αντάλλαξαν απόψεις και μοιράστηκαν τις δικές τους εμπειρίες και τα συναισθήματά τους.
Χορέψαμε σαν μικρά πιγκουινάκια!
Φυσικά η καλοκαιρία των τελευταίων ημερών του Ιανουαρίου μας οδηγήσε στον μύθο της Αλκυόνης.
Ζωγραφίσαμε τις αλκυόνες μας στολίζοντας την τάξη μας για τις αλκυονίδες μέρες.





















