Στην καλοκαιρινή μας γιορτή, εκθέσαμε τα έργα που δημιούργησαν τα παιδιά κατά την διάρκεια του προγράμματος.

Η γωνιά του eTwinning στο σχολείο μας είναι ένας ζωντανός, δημιουργικός και εμπνευσμένος χώρος, αφιερωμένος στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων eTwinning που υλοποιούμε με τους διεθνείς μας συνεργάτες. Μέσα σε αυτή τη γωνιά, ζωντανεύουν οι ψηφιακές μας συνεργασίες και γίνονται ορατές όχι μόνο στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, αλλά και στους γονείς και στους επισκέπτες του σχολείου μας.

Οι δημιουργίες που εκτίθενται εδώ δεν είναι απλώς έργα τέχνης, αλλά εκφράσεις συναισθημάτων, σκέψεων και φαντασίας των παιδιών, που μέσα από ποικίλα υλικά και τεχνικές, όπως ζωγραφική, κατασκευές και ρομποτική, αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται και βιώνουν τον κόσμο. Η γωνιά αυτή αναδεικνύει τις διεθνείς συνεργασίες μας, προάγει τη συνεργασία και τη δημιουργικότητα και ενισχύει τις δεξιότητες του 21ου αιώνα, όπως η κριτική σκέψη, η τεχνολογική επάρκεια και η επικοινωνία.

Παράλληλα, μέσω της τέχνης και της ρομποτικής, τα παιδιά μαθαίνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να κατανοούν καλύτερα τον εαυτό τους και τους άλλους. Έτσι, η γωνιά του eTwinning γίνεται μια γέφυρα που συνδέει το σχολείο μας με την ευρύτερη κοινότητα, προωθώντας την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τα παιδιά ζωγράφισαν μικρές πέτρες χρησιμοποιώντας όμορφα και ζωντανά χρώματα, με σκοπό να δημιουργηθεί το λογότυπο του προγράμματος «Feeling the Art». Κάθε σχολείο που συμμετείχε στο πρόγραμμα συνεργάστηκε ζωγραφίζοντας από τρεις πέτρες, δίνοντας τη δική του ξεχωριστή πινελιά και έκφραση. Στη συνέχεια, όλες οι πέτρες από τα συνεργαζόμενα σχολεία συγκεντρώθηκαν και παρουσιάστηκαν μαζί στην ειδική έκθεση που διοργανώθηκε στο σχολείο της Ισπανίας. Εκεί, οι δημιουργίες αυτές έγιναν σύμβολο της κοινής μας προσπάθειας και της συνεργασίας ανάμεσα στα σχολεία, αναδεικνύοντας τη δύναμη της τέχνης να ενώνει τους ανθρώπους.

Αυτή είναι η γωνιά του eTwinning στο νηπιαγωγείο μας, όπου όλοι μπορούν να δουν τις δικές τους δημιουργίες και έργα, αλλά και αυτά των μαθητών από άλλες χώρες! Τι υπέροχο ταξίδι, να ανακαλύπτουμε τα συναισθήματά μας μαζί με τους συνεργάτες και τους συμμαθητές μας από τη Ρουμανία, την Ισπανία και την Ελλάδα. Συγχαρητήρια σε όλους!

Πλησιάζοντας στην λήξη του προγράμματος, όλα τα συνεργαζόμερνα σχολεία δημιούργησαν ένα παραμύθι με ήρωες τα ρομπότ που έμαθαν τα συναισθήματα μέσα από την τέχνη και μέσα από την φαντασία των μαθητών και των μαθητριών.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι συμμαθητές μας από τη Ρουμανία μας έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο εκφράζουν το συναίσθημα του φόβου μέσα από τα ζωγραφισμένα τους χέρια και παλάμες, καθώς και με τον όμορφο χορό τους. Εμείς τους παρουσιάσαμε το βάζο του φόβου και μιλήσαμε για τους φόβους που κρύβονται μέσα σε αυτό.

Οι μαθητές μας άκουσαν τη μουσική και τις μελωδίες του Μανουέλ ντε Φάγια και εξέφρασαν τα συναισθήματά τους μέσα από το χορό.

Οι μαθητές γνωρίστηκαν με το συναίσθημα του φόβου, όχι μέσα από εξηγήσεις, αλλά μέσω του ήχου, του ρυθμού και της κίνησης. Άκουγαν προσεκτικά, αφήνοντας τα συναισθήματα να κατασταλάξουν μέσα τους. Έπειτα ήρθε η στιγμή που τα σώματά τους ανταποκρίθηκαν: ένα διστακτικό βήμα, ένας τρεμούλιασμα στα δάχτυλα, ένας ξαφνικός στρόβιλος, κάθε κίνηση έδινε μορφή στο αόρατο.

Η μουσική και ο χορός βοήθησαν να μετατραπεί ο φόβος από κάτι κρυφό σε κάτι κοινό. Σε αυτόν τον χώρο εμπιστοσύνης, τα συναισθήματα βρήκαν έκφραση και ο φόβος έγινε σύνδεση.

Τι είναι αυτό που με φοβίζει; Ποια πράγματα ή καταστάσεις με γεμίζουν ανησυχία και αμφιβολία; Αυτά τα ερωτήματα έφεραν τα παιδιά αντιμέτωπα με τα δικά τους συναισθήματα μέσα από μια ξεχωριστή και δημιουργική δραστηριότητα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας, οι μαθητές μας κλήθηκαν να σκεφτούν και να ζωγραφίσουν όλα όσα τους προκαλούν φόβο — μικρά ή μεγάλα, γνωστά ή άγνωστα. Έπειτα, τα έργα τους τοποθετήθηκαν προσεκτικά μέσα σε ένα μεγάλο βάζο, το οποίο ονομάσαμε «Το βάζο του φόβου».

Αυτή η διαδικασία αποτέλεσε έναν υπέροχο και ασφαλή τρόπο για τα παιδιά να εκφράσουν τους προσωπικούς τους φόβους, να τα βγάλουν προς τα έξω με χρώματα και εικόνες, αλλά και να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι μόνα τους σε αυτά τα συναισθήματα. Μέσα από το μοίρασμα και την αλληλεπίδραση, κατάφεραν να νιώσουν μια αίσθηση ανακούφισης και αποδοχής, ανακαλύπτοντας ότι ο φόβος είναι κάτι κοινό και ανθρώπινο, που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μαζί.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα έργα τέχνης τους και τις σκέψεις τους για το συναίσθημα της λύπης σε έναν ασφαλή και δημιουργικό χώρο.

Ένα από τα πιο πολύτιμα στοιχεία της δραστηριότητας ήταν η αλληλεπίδραση μεταξύ μαθητών από διαφορετικές χώρες. Μοιράστηκαν εμπειρίες, εκφράστηκαν στα αγγλικά και άκουγαν ο ένας τον άλλον με φροντίδα και ενδιαφέρον.

Οι μαθητές μας κατάφεραν να εκφράσουν το συναίσθημα της λύπης μέσα από ανθρώπινες φιγούρες που έφτιαξαν με πλαστελίνη. Με προσεκτικά και τρυφερά χέρια, αυτές οι μικρές μορφές ζωντάνεψαν μπροστά τους, μεταφέροντας έναν ολόκληρο κόσμο συναισθημάτων. Μέσα από τις καμπύλες τους, τα χρώματα και τις εκφράσεις τους, οι μαθητές μας απέδωσαν συναισθήματα που πολλές φορές τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν. Οι νέοι αυτοί καλλιτέχνες ανακάλυψαν ότι ακόμη και η λύπη μπορεί να αποκτήσει ομορφιά όταν μοιράζεται.