Ταυτότητα και Όραμα του Σχολείου μας
Σύμφωνα με προφορική παράδοση της περιοχής, ελληνικό σχολείο λειτουργούσε στην ίδια θέση, στα εξώτειχα, στην έξοδο από τη βορεινή πορτάρα των Κάστρων, δίπλα από το εκεί τζαμί, τα τελευταία χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, πριν την απελευθέρωση της πόλης, το 1912. Η ίδια παράδοση αναφέρει ότι ο ιμάμης του τζαμιού, πριν αναχωρήσει το 1922 για την Τουρκία, παρέδωσε τα κλειδιά του τεμένους στον διευθυντή του Σχολείου, εκφράζοντάς του την επιθυμία ο χώρος να παραμείνει ευκτήριος οίκος. Ο διευθυντής του σχολείου τότε, έφερε από το σπίτι του μια εικόνα των Αγίων Αναργύρων, μετατρέποντας το τζαμί σε εκκλησία.
Η περιοχή μετά το 1922 δέχτηκε πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, αλλά και αρκετές οικογένειες Ρομά, έχτισαν τις παράγκες τους, κολλώντας τες στα τείχη.
Από τα ελάχιστα τεκμήρια στο αρχείο του Σχολείου μας, ένα μαθητολόγιο του 1919, φαίνεται ξεκάθαρα ότι το προσφυγικό ρεύμα στη Θεσσαλονίκη από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία υπήρξε έντονο και πριν το 1922.
Προϊόντος του χρόνου οι πρόσφυγες του 1922 ρίζωσαν στην περιοχή, πρόκοψαν και έδωσαν θαλερά κλωνάρια στο δέντρο της ζωής, ενώ και οι οικογένειες των Ρομά, εντάχθηκαν ικανοποιητικά στην κοινωνική ζωή. Όλοι μαζί συνέπηξαν και διατηρούν, με επίκεντρο την Εκκλησία και το Σχολείο μας, ένα ισχυρά συνεκτικό κοινωνικό ιστό.
Το νέο διδακτήριο του Σχολείου θεμελιώθηκε το 1962 στη θέση του παλιού, δίπλα από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, σε μικρή απόσταση από τον Πύργο Τριγωνίου, το Επταπύργιο και τη Μονή Βλατάδων.
Το κτιριακό συγκρότημα – στέγαζε μέχρι το 2014 το 49ο και το 50ο Δημοτικό Σχολείο – αποτελείται από ισόγειο και δύο ορόφους. Για να συστεγαστούν και τα δύο σχολεία σε πρωινή βάρδια, τη δεκαετία του ’80, κάθε αίθουσα χωρίστηκε στα δύο με γυψοσανίδα, ενώ την ίδια εποχή, για να καλυφτούν οι αυξανόμενες ανάγκες για σχολική στέγη, χτίστηκε πρόσθετο διώροφο διδακτήριο στη σχολική αυλή.
Στο Ισόγειο του πρώτου διδακτηρίου στεγάζονται οι Αίθουσες Μουσικής, Εικαστικών και Πληροφορικής, καθώς και το Γραφείο των Διδασκόντων. Στον 1ο όροφο λειτουργούν πέντε αίθουσες διδασκαλίας μικρών τάξεων και η άρτια οργανωμένη Σχολική Βιβλιοθήκη. Στον δεύτερο όροφο στεγάζονται το γραφείο της Διεύθυνσης, το Τμήμα Ένταξης και πέντε αίθουσες διδασκαλίας. Στο ισόγειο του δεύτερου διδακτηρίου υπάρχουν δύο αίθουσες, στεγάζεται το 46ο Νηπιαγωγείο Θεσσαλονίκης, ενώ στον δεύτερο όροφο δύο αίθουσες διδασκαλίας του Σχολείου μας.
Πρόσθετες κτιριακές εγκαταστάσεις αποτελούν οι τουαλέτες και ένας μικρός χώρος, ο οποίος κατά το παρελθόν λειτουργούσε στην αρχή ως κυλικείο και κατόπιν, μέχρι το 2018 ως Τμήμα Ένταξης.
Ο αύλειος χώρος του Σχολείου χωρίζεται σε δύο επίπεδα, τα οποία επικοινωνούν με κλιμακοστάσιο είκοσι πέντε κλιμάκων, προσέτι δε υφίσταται και μικρό κηπάριο.
Το μαθητικό δυναμικό του Σχολείου το 2020 – 2021 ανερχόταν σε 204 μαθητές/τριες – 97 αγόρια, 107 κορίτσια – χωρισμένους σε ένδεκα τμήματα, διπλά για κάθε τάξη, πλην της Β΄, το οποίο ήταν μονό. Επίσης στο Ολοήμερο λειτουργούσαν τέσσερα τμήματα με 104 μαθητές/τριες και στην Πρωινή Ζώνη ένα τμήμα με δεκαοχτώ μαθητές/τριες.
Στους θαλερούς κλώνους της ζωής των παλιών κατοίκων, στα παιδιά, των Προσφύγων του 1922, των Ρομά, αλλά και των νέων κατοίκων που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή τα τελευταία χρόνια, στους Έλληνες από την πρώην Σοβιετική Ένωση και στους μετανάστες από τα Βαλκάνια απευθύνεται το όραμα του Σχολείου μας. Όραμα το οποίο φιλοδοξεί και αγωνίζεται να μεταλαμπαδεύσει στους μαθητές του δεξιότητες, ικανότητες, αρχές και αξίες. Όραμα σύγχρονου, δημοκρατικού Σχολείου, ανοιχτού στην κοινωνία, με σεβασμό στην παράδοση, στην ετερότητα, στο πολιτισμικό απόθεμα και στην ταυτότητα των μαθητών του. Σχολείου που να ανταποκρίνεται στις νέες εκπαιδευτικές ανάγκες και προκλήσεις του 21ου αιώνα, τοποθετώντας τον μαθητή στο επίκεντρο των αλλαγών, στοχεύοντας στη συνολική βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Σχολείου που επιδιώκει την εξωστρέφεια με τη διαμόρφωση δημιουργικού και ανοικτού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, με ευαισθησία για το περιβάλλον, με βιωματική και ενεργό συμμετοχή των μαθητών/τριών, που επιδέχεται, ενθαρρύνει και δημιουργεί καινοτομία. Σχολείου ενταξιακού που αξιοποιεί τις σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις και ανταποκρίνεται στις διαφοροποιημένες ανάγκες και ικανότητες των μαθητών. Σχολείου ψηφιακού που συμβαδίζει αρμονικά με τις κλασικές μορφές «προφορικότητας» και «εγγραμματοσύνης», μέσα σε ένα πλαίσιο συνεργατικότητας, αλληλεγγύης και ομαδικού πνεύματος
Τελευταία ενημέρωση: Φεβρουάριος 2020