Στις μέρες μας, κόβουμε τα δέντρα, αφανίζουμε τα δάση. Έχουμε το δικαίωμα να κόβουμε ένα δέντρο αφού αυτό μας χαρίζει ζωή;
Στις μέρες μας πολλές φορές δεν κατανοούμε τα παιδιά και τις βαθύτερες ανάγκες τους
Έχουμε το δικαίωμα να στερούμε τα παιδιά από τα βασικά αγαθά, την αγάπη του σπιτιού, την αγάπη μας γι’ αυτά, την θαλπωρή των Χριστουγέννων;
Όλα αυτά τα μηνύματα, τα κρυφά νοήματα, τα κρυμμένα μέσα στις λέξεις ενός παραμυθιού τα αποκαλύψαμε συζητώντας με τα παιδιά την ιστορία του παραμυθιού «Ένα δέντρο μια φορά» του Ευγένιου Τριβιζά.
Η δράση μας και τα βιώματα των μαθητών: Διαβάσαμε το βιβλίο, μιλήσαμε για τα συναισθήματα του δέντρου και του παιδιού, κατανοήσαμε τις τις ανάγκες τους, τις αγωνίες τους, γίναμε οι ήρωες της ιστορίας, συνειδητοποιήσαμε ότι όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ανάγκες, μοιραστήκαμε την αλήθεια τους, ακούγοντας τα λόγια τους, τις επιθυμίες τους, τις επιθυμίες κάθε ανθρώπου ενδιαφερθήκαμε για ό,τι ζωντανό υπάρχει πάνω στη γη: δέντρο, πουλί, ζώο, άνθρωπος και αξίζει να το σεβαστούμε και να το αγαπάμε, γιατί χωρίς αυτό δεν μπορούμε να ζήσουμε. Στο τέλος, με τη δασκάλα των εικαστικών όλα τα παιδιά έφτιαξαν χριστουγεννιάτικα στολίδια με μηνύματα οικολογικού περιεχομένου και με πολύ χαρά και κέφι κρεμάσαμε τα στολίδια μας στα δέντρα του κήπου μας και στα δέντρα της πλατείας όπως ήταν η τελευταία επιθυμία του δέντρου να στολιστεί από το παιδί.
