«Ποιο είναι το ζώο που το πρωί περπατά με τα 4, το μεσημέρι με τα 2 και το βράδυ με τα 3 ;»

Μαντέψτε παιδιά…

Τη λύση θα τη βρείτε μόλις παρακολουθήσετε το βίντεο Η αρχή της ζωής-μεγαλώνω  (Αίσωπος -ΙΕΠ).

…ο άνθρωπος ναι,καλά το μαντέψατε!

Για να δούμε τώρα τι μάς λέει η ελληνική Μυθολογία, ποιος  δημιούργησε τον άνθρωπο;

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Πώς όμως είμαι πραγματικά ; πηγαίνετε στον καθρέφτη και παρατηρήστε καλά το πρόσωπό σας .Μετά ζωγραφίστε το “πορτραίτο” σας.

Σχεδιάστε με μαύρο λαδοπαστέλ ή ανεξίτηλο μαρκαδόρο  το πρόσωπο, τα μάτια, τη μύτη, το λαιμό. Μετά με χρωματιστά λαδοπαστέλ τα μαλλιά και το στόμα και τα περνάτε από πάνω με νερομπογιά σε όποιο χρώμα σας αρέσει! Να το αποτέλεσμα!

Πολύ ωραία!Και τώρα ακούστε και μάθετε ένα τραγούδι από τα Ζουζούνια Το σώμα μου

Παιδιά σάς άρεσε; Το τραγουδήσατε; Λοιπόν τι έχω πάνω στο κεφάλι μου; Έχω δυο μάτια, έχω μια μύτη, έχω ένα στόμα και δυο αυτιά…τι τα χρειαζόμαστε; Με τα μάτια βλέπουμε τα πάντα γύρω μας, με τα αυτιά ακούμε τους ήχους του περιβάλλοντος, με τη μύτη μυρίζουμε τα φαγητά που φτιάχνει η μαμά, με τη γλώσσα τα γευόμαστε και με τα χέρια αγκαλιάζουμε, πιάνουμε και πόσα άλλα…

Παιδιά, μπορείτε να συζητήσετε με τους γονείς σας τι κάνει το καθένα απ’ αυτά και να παρατηρήσετε την παρακάτω εικόνα :

Και τώρα μπορείτε να ζωγραφίσετε δίπλα από κάθε εικόνα ο,τι βλέπετε, ακούτε, μυρίζετε, γεύεστε, αγγίζετε και να το γράψετε κάτω από τα σχέδιά σας.

Λήψη αρχείου

Και δεν ξεχνάμε…στέλνουμε τις ζωγραφιές στο padlet μας!

ΑΝ ΕΙΧΑ…

Αν είχα δύο στόματα,

κι ένα μόνο μάτι

ίσως και εγώ να ήμουνα,

στον κόσμο τούτο κάτι!

 

Αν είχα και τα δυο μου αυτιά

εκεί που ‘χω την μύτη,

θα άκουγα τη μαμά να λέει:

“μου λέρωσες το σπίτι”.

 

Τέσσερα αν είχα χέρια λέει,

και άλλα τόσα πόδια,

θα ‘κανα χίλιες δυο δουλειές,

κι εγώ σαν τα χταπόδια.

 

Αν είχα λέει τον αφαλό

πάνω στο μέτωπό μου,

κι εκεί που είναι το πηγούνι μου,

αν είχα τον ποπό μου…

Δεν θα μ’ αγκάλιαζε κανείς

κι ο παππούς ακόμα, δεν θα με ξαναφίλαγε

στο μάγουλο ή στο στόμα!

 

Αν είχα εκεί που ‘χω τα αφτιά,

τα δύο μου τα χέρια,

ίσως και εγώ να πέταγα

και να έφτανα στ’ αστέρια.

 

Αν είχα τα δυο πόδια μου

κάτω απ’τις μασχάλες,

δε θα ‘χα στήθος και κοιλιά

ούτε ασχολίες άλλες.

 

Αν είχα, λέει τη μύτη μου

επάνω στο κεφάλι

κι εκεί που ‘ναι η μύτη μου

τη γλώσσα να ‘χα πάλι.

Κι η γλώσσα θα ‘ναι κόκκινη

σαν μια παντόφλα ωραία

κι η μύτη τόσο μακρουλή

δύο μέτρα σαν κεραία…

Γ.Μ. Μαρίνος

Διαβάστε στα παιδιά αυτό το αστείο ποίημα και συζητήστε τι θα γινόταν σε καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις! Στείλτε μας μετά ένα τέτοιο πλασματάκι στο padlet! Εναλλακτικά μπορείτε να  σχεδιάσετε τα μέρη του κεφαλιού σε χαρτί ή χαρτόνι, να τα κόψετε και να τα κολλήσετε σ’ ένα μπαλόνι. Να, κάπως έτσι…

 

 

 

 

 

 

 

Αινίγματα και εκφράσεις!

Ανεβαίνει, κατεβαίνει και στην ίδια θέση μένει. Τι είναι; (τα χείλη)

Δυο αδελφάκια αγαπημένα, το ένα το άλλο ποτέ δεν βλέπει. Τι είναι; (τα μάτια)

Κόκκινο σπίτι, κόκκινη νοικοκυρά, άσπρες δούλες που κάνουν τη δουλειά. Τι είναι; ( το στόμα, η γλώσσα και τα δόντια)

Χτυπώ, χτυπώ δίχως να  σε πονώ. Αν πάψω να χτυπώ, χάθηκες στο λεπτό. Τι είναι; (η καρδιά)

Δυο αδέλφια μάλωναν και ένα βουνό τα χώριζε. Τι είναι;  ( η μύτη)

Δεν βάζει γλώσσα μέσα του.

Πήραν τα μυαλά του αέρα.

Έμεινε με το στόμα ανοιχτό.

Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.

Το έβαλε στα πόδια.