Στο πλαίσιο επεξεργασίας του προγράμματος του ΚΠΕ Βάμου “Ελιά και Λάδι στην Κρήτη”, που εντάσσεται στον άξονα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του τμήματος Σχολικών Δραστηριοτήτων,
ξεκινήσαμε με ανίχνευση ιδεών αναφορικά με το λάδι και την ελιά…
…ομαδοποιήσαμε τις γνώσεις μας και δημιουργήσαμε τον εννοιολογικό μας χάρτη.
Ζητήσαμε από τα παιδιά να μας φέρουν, ό,τι μπορούν και ό,τι έχουν, σχετικό με το θέμα μας και αρχίσαμε την επεξεργασία του.
“Ταξιδέψαμε” στην αρχαία Ελλάδα, διαβάσαμε το μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα και τον δραματοποιήσαμε. Αναρωτηθήκαμε πού αλλού χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες το λάδι, ανατρέξαμε στο διαδίκτυο, βρήκαμε φωτογραφίες με αμφορείς, πιθάρια, αθλητές στεφανωμένους με κλαδιά ελιάς. Εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας με λέξεις όπως αμφορέας, αγγείο, κότινος.
Επεξεργαστήκαμε φωτογραφία μελανόμορφου αττικού αμφορέα (520π.χ.), που αναπαριστά από τη μια του όψη το μάζεμα της ελιάς, προσπαθήσαμε να σκεφτούμε πού μπορεί να χρησίμευε ένα τέτοιο δοχείο στην αρχαιότητα και δημιουργήσαμε τους δικούς μας αμφορείς και τους παρουσιάσαμε στην ολομέλεια.
Αλλά και στη σύνδεση του λαδιού με θρησκεία, αναλογιστήκαμε πού χρησιμοποιεί η θρησκεία μας το ελαιόλαδο και αναφερθήκαμε στο παραδοσιακό τραγούδι «Ντίλι ντίλι το καντήλι…», το ακούσαμε και το τραγουδήσαμε βλέποντας τις εικόνες.
…αλλά επειδή έχουμε και μία έφεση στο χορό… το χορέψαμε κιόλας!!!
Ακολούθως, στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης προσέγγισης της γνώσης, κάθε παιδί τοποθετούσε σε χρονική ακολουθία τις εικόνες με τους ήρωες του τραγουδιού και στη συνέχεια τα πιο μεγάλα παιδιά με τη βοήθεια πίνακα αναφοράς, τις αντίστοιχες λέξεις.
Ελιά και Τέχνη…
Κι επειδή είμαστε φιλότεχνα παιδιά… επεξεργαστήκαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα την Ελιά και επικεντρώσαμε στο Λιομάζωμα του Θεόφιλου. Έτσι παρατηρήσαμε τη διαδικασία μαζέματος, εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας με καινούργιες λέξεις, παίξαμε παιχνίδια και ήμασταν πλέον έτοιμοι, από γνώσεις, να κάνουμε αυτά που μάθαμε πράξη…
Ένας θησαυρός στις ρίζες μιάς ελιάς…
Ένα πρωί την ώρα που καθόμασταν στην παρεούλα ακούστηκε θόρυβος στην αυλή μας.
Αναζητώντας την αιτία του θορύβου, εντοπίσαμε ένα πλαστικό μπουκάλι με ένα σημείωμα μέσα…
Στην προσπάθειά μας να το ανοίξουμε διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για “χάρτη κρυμμένου θησαυρού”…
…και αρχίσαμε την επεξεργασία του…
Ξεκινήσαμε απ’ αυτό που σίγουρα γνωρίζαμε και που ήταν το σχολείο μας…και πήραμε το δρόμο της αναζήτησης…
Ήταν μια “κοπιαστική” αλλά και ευχάριστη αναζήτηση. Έπρεπε να εντοπίσουμε τα τσεκαρισμένα σημεία του χάρτη, στο δρόμο που ακολουθούσαμε, να αναζητήσουμε τα σημειώματα με τους γρίφους, να απαντήσουμε στις ερωτήσεις και να προχωρήσουμε στο επόμενο σημείο.
…και νάτος ο θησαυρός
Αφού λοιπόν βρήκαμε τα λιόπανα, τα ραβδιστικά και τα τσουβάλια, είπαμε να δοκιμάσουμε να “αναπαραστήσουμε” τον πίνακα του Θεόφιλου και το ρίξαμε στη δουλειά…
Σας παρουσιάζουμε το γλωσσάρι της ελιάς!
H Μαριλένα εκείνη τη μέρα ήρθε κατενθουσιασμένη! Μπράβο!