Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή του ανθρώπου είναι η φιλία!! Άραγε τί μπορούμε να κάνουμε με τους φίλους μας; Ποιος είναι ο καλύτερός μας φίλος; Με τα παιδιά φτιάξαμε ομαδική αφίσα για την φιλία, όπου καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών και αυτά τις ζωγράφισαν.
Έπειτα, βγάλαμε φωτογραφία με τον καλύτερό μας φίλο και φτιάξαμε κατασκευές καρδούλα με τα αποτυπώματα της παλάμης μας.
Το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο είναι…η προβοσκίδα ,,,αν είσαι ελέφαντας,….τα αγκάθια …αν είσαι σκαντζόχοιρος.ο λαιμός …αν είσαι καμηλοπάρδαλη. Για μένα που είμαι παιδί το πιο σημαντικό πράγμα είναι….
…είπαν τα παιδιά σήμερα!!!
Όλα τα είχαμε και φέτος στο σχολείο αρχές της νέας χρονιάς : μια υπέροχη βασιλόπιτα -ευγενική χορηγία των αγαπημένων μας γονέων (ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!! ) – ένα τυχερό φλουρί, ένα αστείο βιβλίο -δώρο για τον /την τυχερό /η, μεγάααααλη όρεξη για να την καταβοχθρίσουμε στο λεπτό και πολύ κέφι για το πρώτο πάρτι της νέας χρονιάς!!!! !!!
Καλή χρονιά 2024!!! Με υγεία και χαρά για όλα τα παιδιά!!
Με αφορμή το βιβλίο της Μαρίας Κουτσανοπούλου “Τα χέρια δε χτυπάνε τα χέρια αγαπάνε” γνωρίσαμε χέρια χρωματιστά και συνειδητοποιήσαμε πως το χρώμα των χεριών μας είναι το ίδιο με του σώματός μας. Έτσι, λοιπόν, είμαστε όλοι διαφορετικοί!
Αφού ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του παραμυθιού, ακολούθησε σχετική συζήτηση και ανάλυση των όσων έχουμε ακούσει.
Στη συνέχεια, ο καθένας χρωμάτισε και έκοψε το περίγραμμα του χεριού του με το μοναδικό τρόπο, που μπορούσε.
Συμφωνήσαμε, πως τα χέρια δε χτυπάνε και ότι μπορούν να κάνουν υπέροχα πράγματα. Καταγράψαμε τις ιδέες μας και φτιάξαμε μια ομαδική κατασκευή.
Τέλος, ενώσαμε όλοι μαζί τα χέρια μας και δημιουργώντας τον κύκλο της προσφοράς και της δημιουργίας.
«Έλα φτιάξε κάτι! Μια γραμμή έστω μια τελεία κι ό,τι βγει….» λέει η δασκάλα στην Λία στο βιβλίο του Reynolds H. Peter « Η ΤΕΛΕΙΑ ».
Αυτό κάναμε και εμείς….
Η τελεία μας μεγάλωσε….άλλαξε….
….συνάντησε τους ομόκεντρους κύκλους του Καντίνσκι…
…στόλισε την τάξη μας…
….και τα δέντρα μας…
Στο χώρο του σχολείου παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση “Ο Δράκος που έτρωγε τα χρώματα” με την ομάδα “Μορφές Έκφρασης”. Τα παιδιά έγιναν ….μικροί ηθοποιοί μαζί με τον Δημήτρη και την Τζόι και συμμετείχαν ενεργά τραγουδώντας, χορεύοντας και συμμετέχοντας θεατρικά!
“Η κοιλιά μου με πονάει θέλει γρήγορα να φάει !!!Πεινάω και πονάω , πονάω και πεινάω θέλω φαγητόοοοοο!!!! φώναζε ο δράκος! Τα παιδιά με έκπληξη διαπίστωσαν ότι ο δράκος από την πολύ του πείνα νόμιζε ότι τα χρώματα ήταν ,,,,γλυκά !!! και αναφώνησαν!!!: “τα χρώματα τα έφαγε ο δράκος των χρωμάτων !!!” Στο τέλος όταν αυτός αποκοιμήθηκε χορτασμένος του τραγούδησαν γλυκά…” Κοιμήσου δράκε και όνειρα γλυκά κοιμήσου δράκε και δος μου χρώματα!!!” Και ο Δημήτρης τα τραβούσε μέσα από το τεράστιο στόμα του!!!
Πεσάσαμε ΤΕΛΑΙΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!
«Ο Θεός έφτιαξε τις μανάδες, γιατί δεν μπορούσε να είναι παντού» Παροιμία των Γίντις
ΕΕΕΕ ναι φυσικά!!!! για το καλωσόρισμα του πιο,,,, λουλουδάτου μήνα πήγαμε μίνι λουλουδοπερίπατο στο γειτονικό μας Βοτανικό κήπο! Είδαμε απίθανα φυτά και λουλούδια!!! Φτιάξαμε στεφάνι και ζωγραφίσαμε εκεί κοντά στην αγκαλιά των λουλουδιών !!! Καλό Μήνα!!!
It’s carnival!!! Μάθαμε να λέμε τις στολές μας στα Αγγλικά, τραγουδήσαμε το carnival song, και για πρώτη φορά κάναμε guided coloring. Ακούγαμε τις οδηγίες και χρωματίσαμε τον κλόουν. Happy carnival everybody!!!!
“
